ادامه نیافتن امامت از نسل امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

| آیه = آیه ۱۲۴

| ترجمه = هنگامی که ابراهیم را پروردگارش به اموری [دشوار و سخت] آزمایش کرد، پس او همه را به طور کامل به انجام رسانید، پروردگارش فرمود: من تو را برای همه مردم پیشوا و امام قرار دادم. ابراهیم گفت: و از دودمانم [نیز پیشوایانی برگزین]. [پروردگار] فرمود: پیمان من [که امامت و پیشوایی است] به ستمکاران نمی رسد

}}

بعد از آن که نبوت در ذریه حضرت ابراهیم(ع) قرار داده شد این انتصاب به معنای آن نبود که همواره نبوت از پدر به پسر و الی آخر منتقل خواهد شد، بلکه هر کدام که لیاقت چنین مقامی را داشته باشند به این منصب بزرگ الهی منصوب می‌شدند گاهی پدر و پسر به ترتیب به مقام نبوت نایل می‌آمدند مانند [[داود(ع)]] و [[سلیمان(ع)]] ولی در برخی موارد دیگر پس از مرگ پیامبر(ص) نور [[نبوت]] به فرزندان او نمی‌رسید، بلکه به افراد دیگر از خاندان بزرگ ابراهیم(ع) منتقل می‌گشت.

==مطالعه بیشتر==

{{پانویس}}

{{شاخه