نقش تولی و تبری در ايمان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}

مسلّم است که برای ایجاد دوستی، [[خداوند]] به عنوان کمال و زیبائی مطلق و منزه از هر عیبی معرّفی شده‌است، زیرا او از هر کسی نسبت به بندگانش مهربانتر و نزدیکتر است. دوستی او، شور، عشق و طروات درانسان می‌آفریند و او را بی‌قرار و خالص می‌سازد و به سبب این دوستیِ خدا، آثار دوستی در اعمال و کردار انسان تجلّی می‌کند، همه رفتارها رنگ خدایی می‌گیرد در منظومه هستی از ارزش والا برخوردار می‌گردد. بدین ترتیب، بین انسان و خدا رابطه دوستی ایجاد می‌شود و خداوند به عنوان یگانه آرزو و هدف تبلور می‌کند که تنها او را باید دوست داشت و به او عشق ورزید و مشتاق شد.

پر واضح است که دوستی خداوند اصلی و واقعی است، دوستی پیامبران، [[امامان معصوم(ع)]] و اهل ایمان بر اساس دوستی خداوند استوار شده و در راستای محبت او قرار دارد دوستی پیامبر و عترتش برای اطاعت و پذیرش ولایت آن‌هاست زیرا حجت‌های خداوند هستند و عترت پیامبر، تنها مفسرّین [[کلام خدا]] و دومین منبع آگاهی و هدایت می‌باشند؛ لذا دشمنی با اهل بیت و خارج شدن از ولایت و اطاعت آن‌ها به معنای خروج از دایرهٔ اطاعت و محبت خداوند است. «کسی که سر بر فرمان آل پیامبر ندارد… اعمالش در ضلالت انجام شده است چون انسانی است که بگوید اسلام را قبول دارم… اما [[پیامبر اسلام]] را قبول ندارم، اسلام، [[قرآن]] و اهل بیت یکی است هدایت بر محور اهل بیت می‌چرخد کسی که در هدایت نیست از کمال بهره ای ندارد»<ref>واثقی راد، محمد حسین، اخلاق و تربیت اسلامی، انتشارات سازمان تبلیغات اسلامی چاپ ورامین، چاپ اول، ۱۳۷۰، ص۱۹۲.</ref>

بدین جهت دوستی و اطاعت آن‌ها واجب شده است. قرآن فرموده است: {{قرآن|قل لا اسئلکم علیه اجراً الا الموده فی القربی}}<ref>شوری/ ۲۳.</ref> بگو پاداشی برای رسالتم جز دوستی خویشانم از شما نمی‌طلبم. [[امام صادق(ع)]] نیز می‌فرماید: ''لکل شیء اساس و اساس الاسلام حبنا اهل البیت''<ref>واثقی راد، محمد حسین، اخلاق و تربیت اسلامی، همان، ص ۱۹۱. نقل از بحارالانوار، ج ۷، ص ۵۲۸، محاسن، ج ۱، ص ۱۵۰.</ref> هر چیز مبنا و اساسی دارد و اساس اسلام دوستی با ما اهل بیت است؛ بنابراین، تولی همان دوستی و اطاعت خدا، پیامبران، امامان معصوم(ع) و مؤمنین می‌باشد و تبری نیز بیزاری جستن از دشمنان خدا و ائمه(ع) است.

باید دانست که تولّی و تبرّی، نقش بنیادی در قبولی ایمان و اسلام دارد. زیرا هدایت بر محور خاندان عصمت(ع) دور می‌زند و کسی که از دایرهٔ هدایت آن‌ها دور شد در گمراهی به سر خواهد برد. تولّی و تبرّی از واجبات و [[فروع دین]] اسلام است و جزء ایمان و از بزرگ‌ترین شعبه‌های ایمان شمرده شده‌است. در گفتار معصومین(ع) شرط قبولی اعمال و بندگی به حساب آمده‌است. علما و بزرگان شیعه نقش تولی و تبرّی را که جزء ایمان است ازجمله این امر دانسته‌اند که ایمان بدون آن را ناتمام خوانده‌اند و به برخی از آیات و روایات نیز استدلال کرده‌اند و ایمان بدون محبت پیامبر(ص) تمام ندانسته‌اند.

{{مطالعه بیشتر}}

۱ـ اصول کافی، ج ۲، باب حب فی الله و بغض فی الله.

{{پایان مطالعه بیشتر}}

{{پانویس|۲}}

}}

{{پایان متن}}