پرش به محتوا

روایت نماز معراج مومن است: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۵: خط ۱۵:


==بررسی سندی==
==بررسی سندی==
از نظر سند و مدرک، این حدیث در [[جوامع روائی]]<ref>مراد از جوامع روایی، مجموعه‌های حدیثی است که روایات شیعه (و یا اهل سنّت) در آن جمع‌آوری شده است، مانند اصول کافی «مرحوم یعقوب کلینی»، «تهذیب»، و «استبصار» مرحوم شیخ طوسی، و من لا یحضره الفقیه مرحوم صدوق که از قدیمی‌ترین جوامع روایی شیعه می‌باشند و هم‌چنین بحارالانوار، مرحوم محد باقر مجلسی، و وسائل‌الشیعه، مرحوم شیخ حرّ عاملی و جوامع دیگری که در عصر حاضر تهیه شده‌ است مراد از کتاب‌های درجه دوم و سوم، کتاب‌هایی است که با استفاده از کتاب‌های دیگران بدون مراجعه به جوامع روایی و منابع اصلی تهیه می‌شوند، یا آنچه را از دیگران شنیده بدون مراجعه به مدارک اصلی در کتاب‌ها خود می‌آورند.</ref> یافت نشده‌ است بلکه جمله معروفی است که در برخی از کتاب‌ها بیان شده‌ است. آنچه در روایات وجود دارد، این حدیث است: {{متن عربی|الصلوه قربانُ کلِّ تقیّ|ترجمه=نماز نزدیک کننده و بالا برنده هر کسی است که دارای تقوا و خود نگهداری باشد}}<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل‌الشیعه، تهران، مطبعه الاسلامیه، ج۳، ص۳۰.</ref>
از نظر سند و مدرک، این حدیث در [[جوامع روائی]]<ref>مراد از جوامع روایی، مجموعه‌های حدیثی است که روایات شیعه (و یا اهل سنت) در آن جمع‌آوری شده است، مانند [[اصول کافی]] «[[یعقوب کلینی]]»، «[[تهذیب]]»، و «[[استبصار]]»  [[شیخ طوسی]]، و [[من لا یحضره الفقیه]] [[شیخ صدوق]] که از قدیمی‌ترین [[جوامع روایی شیعه]] می‌باشند و هم‌چنین [[بحارالانوار]]، [[محمد باقر مجلسی]] و [[وسائل‌الشیعه]]، [[شیخ حر عاملی]] و جوامع دیگری که در عصر حاضر تهیه شده‌ است مراد از کتاب‌های درجه دوم و سوم، کتاب‌هایی است که با استفاده از کتاب‌های دیگران بدون مراجعه به جوامع روایی و منابع اصلی تهیه می‌شوند، یا آنچه را از دیگران شنیده بدون مراجعه به مدارک اصلی در کتاب‌ها خود می‌آورند.</ref> یافت نشده‌ است؛ بلکه جمله معروفی است که در برخی از کتاب‌ها بیان شده‌ است. آنچه در روایات وجود دارد، این حدیث است: {{متن عربی|الصلوه قربانُ کلِّ تقیّ|ترجمه=نماز نزدیک کننده و بالا برنده هر کسی است که دارای تقوا و خود نگهداری باشد}}<ref>محمد بن الحسن الحر العاملی، وسائل‌الشیعه، تهران، مطبعه الاسلامیه، ج۳، ص۳۰.</ref>


==بررسی مضمون جمله==
==بررسی مضمون جمله==
هر چند این جمله سند روایی ندارد، ولی مضمون آن قابل تأیید است و معنای آن این است که انسان در نماز با مراعات آداب ظاهری نماز، و باطنی آن از جمله توجه به خداوند و درک عظمت او و اینکه در مقابل چه کسی ایستاده‌ است، حالت خضوع پیداکند، چنان حالت توجه به پروردگار پیدا می‌کند که از غیر او جدا شده به او پیوند می‌یابد و چنان غرق حالت تفکر و حضور و راز و نیاز با پروردگار می‌شود که بر تمام ذرات وجود او اثر گذارد. خود را ذره ببیند در برابر وجود بی‌پایان و قطره‌ای در برابر اقیانوس بیکران، لحظات نماز هر کدام برای او درسی باشد از خودسازی و تربیت انسانی و وسیله‌ای باشد برای تهذیب روح، چنان‌که قرآن می‌فرماید: {{قرآن|قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ|۱|الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ|سوره=مؤمنون|آیه=۲–۳|ترجمه=مؤمنان رستگارند، آن‌ها که در نمازشان خشوع دارند}}  
هر چند این جمله [[سند روایی]] ندارد، ولی مضمون آن قابل تأیید است و معنای آن این است که [[انسان]] در [[نماز]] با مراعات آداب ظاهری نماز، و باطنی آن از جمله توجه به خداوند و درک عظمت او و اینکه در مقابل چه کسی ایستاده‌ است، حالت [[خضوع]] پیدا کند، چنان حالت توجه به پروردگار پیدا می‌کند که از غیر او جدا شده به او پیوند می‌یابد و چنان غرق حالت تفکر و حضور و راز و نیاز با پروردگار می‌شود که بر تمام ذرات وجود او اثر گذارد.
 
خود را ذره ببیند در برابر وجود بی‌پایان و قطره‌ای در برابر اقیانوس بیکران، لحظات نماز هر کدام برای او درسی باشد از [[خودسازی]] و [[تربیت انسانی]] و وسیله‌ای باشد برای [[تهذیب روح]]، چنان‌که قرآن می‌فرماید: {{قرآن|قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ|۱|الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ|سوره=مؤمنون|آیه=۲–۳|ترجمه=مؤمنان رستگارند، آن‌ها که در نمازشان خشوع دارند}}  


در روایتی از پیامبر(ص) بیان شده که مردی را دید که در حال نماز با ریش خود بازی می‌کند فرمود: {{متن عربی|لو خشَعَ قلبُه لخشعتْ جوارحُه|ترجمه=اگر او در قلبش [[خشوع]] بود اعضای بدنش نیز خاشع می‌شد.}}<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش، ج۱۴، ص۱۹۵.</ref> معراج در نماز همان حالاتی است که [[ائمه(ع)]] داشتند که از خود بی خود می‌شدند و غیر خدا را نمی‌دیدند.
در روایتی از پیامبر(ص) بیان شده که مردی را دید که در حال نماز با ریش خود بازی می‌کند فرمود: {{متن عربی|لو خشَعَ قلبُه لخشعتْ جوارحُه|ترجمه=اگر او در قلبش [[خشوع]] بود اعضای بدنش نیز خاشع می‌شد.}}<ref>مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۲ش، ج۱۴، ص۱۹۵.</ref> معراج در نماز همان حالاتی است که [[ائمه(ع)]] داشتند که از خود بی خود می‌شدند و غیر خدا را نمی‌دیدند.
۱٬۴۰۷

ویرایش