۱۱٬۹۱۳
ویرایش
مشورت نادرست پیامبر در بارور کردن نخل‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
مشورت نادرست پیامبر در بارور کردن نخل‌ها (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۶
، ۱۸ آوریل ۲۰۲۱←عصمت و علم انبیاء
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}}منابع اهل‌سنت روایتی نقل کرده‌اند که پیامبر(ص) به افرادی که برای نخل‌ها گرده‌افشانی می‌کردند مشورت نادرست داد و گفت: «فکر نکنم این کار اثری داشته باشد.». این مشورت نادرست سبب شد محصول کشاورزان از بین برود. آیا چنین روایتی با اعتقادات شیعه هم‌خوانی دارد؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}منابع اهل‌سنت روایتی نقل کرده‌اند که پیامبر(ص) به افرادی که برای نخل‌ها گرده‌افشانی می‌کردند مشورت نادرست داد و گفت: «فکر نکنم این کار اثری داشته باشد.». این مشورت نادرست سبب شد محصول کشاورزان از بین برود. آیا چنین روایتی با اعتقادات شیعه هم‌خوانی دارد؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}روایت‌هایی در منابع اهل‌سنت نقل شده که پیامبر به کشاورزانی که برای نخل‌ها گرده‌افشانی می‌کردند، گفت «گمان نمی‌کنم این کار فائده‌ای داشته باشد». براساس برخی نقل‌ها پیامبر پس از اطلاع از ترک گرده‌افشانی، گفتار خود را تنها احتمالی دانست که احتمال اشتباه نیز دارد. براساس برخی نقل‌های دیگر کشاورزان به کلام پیامبر عمل کرده و آن سال محصول خوبی به دست نیاوردند. | {{پاسخ}}روایت‌هایی در منابع اهل‌سنت نقل شده که پیامبر به کشاورزانی که برای نخل‌ها گرده‌افشانی می‌کردند، گفت «گمان نمی‌کنم این کار فائده‌ای داشته باشد». براساس برخی نقل‌ها پیامبر پس از اطلاع از ترک گرده‌افشانی، گفتار خود را تنها احتمالی دانست که احتمال اشتباه نیز دارد. براساس برخی نقل‌های دیگر کشاورزان به کلام پیامبر عمل کرده و آن سال محصول خوبی به دست نیاوردند. | ||
همه اندیشمندان [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]]، پیامبر را در دریافت و ابلاغ [[وحی]] معصوم می‌دانند. شیعیان با استناد به دلایلی، معصومان را از هرگونه خطا و نسیانی دور می‌دانند. داستان جلوگیری [[رسول خدا(ص)]] از تلقیح درخت خرما، علاوه بر این‌که با مبانی اعتقادی شیعه ناسازگار است، به عنوان یک واقعه نیز قابل باور نیست. پذیرفتنی نیست کسی حدود شصت سال در سرزمین عربستان که همواره مرکز پرورش نخل و تولید خرما بوده زندگی می‌کند و به شهرهای مختلف سفر کرده است، از ضرورت باروری درخت خرما آگاهی نداشته باشد. همچنین چگونه می‌توان باور کرد مردمی که سال‌ها در این زمینه تجربه اندوخته‌اند و چه بسا در برخی شرایط از تلقیح درختی بازمانده و پیامدهای آن را دیده‌اند، بدون هیچگونه چون و چرا دست از این کار بکشند. به ویژه آن که در میان اصحاب، سست ایمانانی بودند که حتی در مسائل دینی و اخروی لب به اعتراض می‌گشودند و احکام پیامبر را زیر سؤال می‌بردند، چه رسد به امور دنیوی.<ref name=":0" /> | |||
علاوه بر این، نه تنها مقام نبوت بلکه شخصیت انسانی پیامبر نیز این اقتضا را دارد که در مواردی که علمی ندارد، چیزی نگوید. به‌خصوص در این مورد که موجب ضرر و زیان برای دیگران شده است | |||
==متن روایت در منابع اهل‌سنت== | ==متن روایت در منابع اهل‌سنت== | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۹: | ||
==غیر واقعی بودن ماجرای تلقیح درخت خرما== | ==غیر واقعی بودن ماجرای تلقیح درخت خرما== | ||
داستان جلوگیری [[رسول خدا(ص)]] از تلقیح درخت خرما، عجیب و غیر قابل باور است. پذیرفتنی نیست کسی حدود شصت سال در سرزمین عربستان که همواره مرکز پرورش نخل و تولید خرما بوده زندگی می‌کند و به شهرهای مختلف سفر کرده است، از ضرورت باروری درخت خرما آگاهی نداشته باشد. همچنین چگونه می‌توان باور کرد مردمی که سال‌ها در این زمینه تجربه اندوخته‌اند و چه بسا در برخی شرایط از تلقیح درختی بازمانده و پیامدهای آن را دیده‌اند، بدون هیچگونه چون و چرا دست از این کار بکشند. به ویژه آن که در میان اصحاب، سست ایمانانی بودند که حتی در مسائل دینی و اخروی لب به اعتراض می‌گشودند و احکام پیامبر را زیر سؤال می‌بردند، چه رسد به امور دنیوی.<ref>بسیاری از نویسندگان، این داستان را دست آویزی برای انکار عصمت پیامبر (دست کم در امور عادی) قرار داده‌اند. برای نمونه، ر.ک. اضواء علی السنة المحمدیّة، ص۴۴–۴۳؛ و پژوهش‌هایی دربارهٔ قرآن و وحی، ص۴۶–۴۵.</ref> | داستان جلوگیری [[رسول خدا(ص)]] از تلقیح درخت خرما، عجیب و غیر قابل باور است. پذیرفتنی نیست کسی حدود شصت سال در سرزمین عربستان که همواره مرکز پرورش نخل و تولید خرما بوده زندگی می‌کند و به شهرهای مختلف سفر کرده است، از ضرورت باروری درخت خرما آگاهی نداشته باشد. همچنین چگونه می‌توان باور کرد مردمی که سال‌ها در این زمینه تجربه اندوخته‌اند و چه بسا در برخی شرایط از تلقیح درختی بازمانده و پیامدهای آن را دیده‌اند، بدون هیچگونه چون و چرا دست از این کار بکشند. به ویژه آن که در میان اصحاب، سست ایمانانی بودند که حتی در مسائل دینی و اخروی لب به اعتراض می‌گشودند و احکام پیامبر را زیر سؤال می‌بردند، چه رسد به امور دنیوی.<ref name=":0">بسیاری از نویسندگان، این داستان را دست آویزی برای انکار عصمت پیامبر (دست کم در امور عادی) قرار داده‌اند. برای نمونه، ر.ک. اضواء علی السنة المحمدیّة، ص۴۴–۴۳؛ و پژوهش‌هایی دربارهٔ قرآن و وحی، ص۴۶–۴۵.</ref> | ||
علاوه بر این، نه تنها مقام نبوت بلکه شخصیت انسانی پیامبر نیز این اقتضا را دارد که در مواردی که علمی ندارد، چیزی نگوید. به‌خصوص در این مورد که موجب ضرر و زیان برای دیگران شده است. | علاوه بر این، نه تنها مقام نبوت بلکه شخصیت انسانی پیامبر نیز این اقتضا را دارد که در مواردی که علمی ندارد، چیزی نگوید. به‌خصوص در این مورد که موجب ضرر و زیان برای دیگران شده است. | ||