پرش به محتوا

دعا پیش و پس از صرف غذا: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(جایگزینی متن - ' | ارجاعات =' به ' | ارجاعات = | بازبینی نویسنده = ')
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
دعای مخصوص برای سفره در روایات وارد نشده است؛ ولی می‌توان از دعاهایی که [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] قبل از غذا خوردن و پس از پایان سفره، می‌خواندند، بهره برده و در آغاز و پایان غذا خواند. برخی از آن دعاها عبارتند از:
دعاهایی از [[پیامبر(ص)]] و [[امامان(ع)]] قبل از غذا خوردن و پس از پایان سفره، نقل شده است. برخی از این دعاها عبارتند از:
* گفتن {{عربی|بسم الله الرحمن الرحیم}} در آغاز و حمد و سپاس خدا در پایان؛ [[امام علی(ع)]] می‌فرماید: هر که هنگام شروع به خوردن غذا یا نوشیدنی، نام خدا را به زبان آورد و در پایان خدا را حمد و سپاس گوید، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.<ref name=":0">نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.</ref>
* گفتن {{عربی|بسم الله الرحمن الرحیم}} در آغاز و حمد و سپاس خدا در پایان؛ [[امام علی(ع)]] می‌فرماید: هر که هنگام شروع به خوردن غذا یا نوشیدنی، نام خدا را به زبان آورد و در پایان، خدا را حمد و سپاس گوید، هرگز درباره نعمت آن غذا از او سؤال نخواهد شد.<ref name=":0">نگاه کنید به کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.</ref>
* [[امام سجاد(ع)]] وقتی غذایی را پیش رویش قرار می‌دادند، می‌فرمود:
* [[امام سجاد(ع)]] وقتی غذایی را پیش رویش قرار می‌دادند، می‌فرمود:
{{دعا|اَللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَائِکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ اُرْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ اَللَّهُمَّ وَ اِجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاکِرِین
{{دعا|اَللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّکَ وَ فَضْلِکَ وَ عَطَائِکَ فَبَارِکْ لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ اُرْزُقْنَا خَلَفاً إِذَا أَکَلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ إِلَیْهِ رَزَقْتَ فَأَحْسَنْتَ اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنَا مِنَ اَلشَّاکِرِین
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ترجمه = خداوندا این غذا از جمله احسان و فضل و بخشش تو است؛ پس آن را برای ما با برکت کن و گوارایمان گردان و چون تناول کردیم عوض آن را روزی و نصیب ما فرما!
| ترجمه = خداوندا این غذا از احسان و فضل و بخشش تو است؛ پس آن را برای ما با برکت کن و گوارایمان گردان و چون تناول کردیم عوض آن را روزی و نصیب ما فرما!
}}
}}
و هنگامی سفره برداشته می‌شد، می‌فرمود:
و هنگامی سفره برداشته می‌شد، می‌فرمود:
{{دعا|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی حَمَلَنَا فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ اَلطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا علف کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلا
{{دعا|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی حَمَلَنَا فِی اَلْبَرِّ وَ اَلْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ اَلطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلَنَا علی کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلا
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ترجمه = سپاس برای خدا است که ما را در خشکی و دریا [بر مرکب‌هایی که در اختیارمان گذاشت] حمل کرد و به از نعمت‌های پاکیزه روزی بخشید و ما را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری داد.
| ترجمه = سپاس برای خداوند است که ما را در خشکی و دریا جابه جا کرد و از نعمت‌های پاکیزه روزی بخشید و ما را بر بسیاری از آفریده‌های خود برتری داد.
}}
}}
* [[پیامبر(ص)]] بعد از پایان غذاخوردن فرمود:
* [[پیامبر(ص)]] پس از پایان غذاخوردن فرمود:
{{دعا|اَللَّهُمَّ أَکْثَرْتَ وَ أَطَبْتَ وَ بَارَکْتَ فَأَشْبَعْتَ وَ أَرْوَیْتَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی یُطْعِمُ وَ لاٰ یُطْعَم
{{دعا|اَللَّهُمَّ أَکْثَرْتَ وَ أَطَبْتَ وَ بَارَکْتَ فَأَشْبَعْتَ وَ أَرْوَیْتَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلَّذِی یُطْعِمُ وَ لاٰ یُطْعَم
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ارجاع = کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش، ج۶، ص۲۹۴.
| ترجمه = خدایا، نعمتت را بر ما فراوان و پاکیزی نموده و مبارک ساختی پس سیر گردانیدی و سیراب کردی. حمد و ستایش برای خدایی است که می‌خورانَد؛ ولی خود نیازی به خوردن ندارد.
| ترجمه = خدایا، نعمتت را بر ما فراوان و پاکیزه نموده و مبارک ساختی پس سیر گردانیدی و سیراب کردی. حمد و ستایش برای خدایی است که می‌خورانَد؛ ولی خود نیازی به خوردن ندارد.
}}
}}


خط ۲۷: خط ۲۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = حدیث
|شاخه فرعی۱ = عبادت در قرآن
| شاخه فرعی۱ = دعا
|شاخه فرعی۲ = دعا
| شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۸: خط ۴۸:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]