automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
جز (←مطالعه بیشتر) |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
دوستی خداوند اصلی و واقعی است، دوستی پیامبران، [[امامان معصوم(ع)]] و اهل ایمان بر اساس دوستی خداوند استوار شده و در راستای محبت او قرار دارد دوستی پیامبر و عترتش برای اطاعت و پذیرش ولایت آنهاست زیرا حجتهای خداوند هستند و عترت پیامبر، تنها مفسران [[کلام خدا]] و دومین منبع آگاهی و هدایت میباشند؛ لذا دشمنی با اهل بیت و خارج شدن از ولایت و اطاعت آنها به معنای خروج از دایره اطاعت و محبت خداوند است. | دوستی خداوند اصلی و واقعی است، دوستی پیامبران، [[امامان معصوم(ع)]] و اهل ایمان بر اساس دوستی خداوند استوار شده و در راستای محبت او قرار دارد دوستی پیامبر و عترتش برای اطاعت و پذیرش ولایت آنهاست زیرا حجتهای خداوند هستند و عترت پیامبر، تنها مفسران [[کلام خدا]] و دومین منبع آگاهی و هدایت میباشند؛ لذا دشمنی با اهل بیت و خارج شدن از ولایت و اطاعت آنها به معنای خروج از دایره اطاعت و محبت خداوند است. | ||
بدین جهت دوستی و اطاعت آنان واجب شده است. قرآن فرموده است: {{قرآن|قل لا اسئلکم علیه اجراً الا الموده فی القربی | بدین جهت دوستی و اطاعت آنان واجب شده است. قرآن فرموده است: {{قرآن|قل لا اسئلکم علیه اجراً الا الموده فی القربی|ترجمه=بگو پاداشی برای رسالتم جز دوستی خویشانم از شما نمیطلبم|سوره=شوری|آیه=۲۳}}. [[امام صادق(ع)]] نیز میفرماید: {{عربی|لکل شیء اساس و اساس الاسلام حبنا اهل البیت|ترجمه=هر چیز مبنا و اساسی دارد و اساس اسلام دوستی با ما اهل بیت است}}. <ref>واثقی راد، محمد حسین، اخلاق و تربیت اسلامی، ص۱۹۱. نقل از بحارالانوار، ج۷، ص۵۲۸، محاسن، ج۱، ص۱۵۰.</ref>بنابراین، تولی همان دوستی و اطاعت خدا، پیامبران، امامان معصوم(ع) و مؤمنان است و تبری نیز بیزاری جستن از دشمنان خدا و ائمه(ع) است. | ||
{{پایان پاسخ}} | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |