۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
خداوند علم به این دارد که انسان با اختیار خود به کدام سو حرکت میکند، ولی اقتضای خلقت حکیمانه آن است که هر شخصی که لیاقت وجود پیدا کردن را دارد، خلق کند و او را به کمال لایق خودش برساند، یکی کمالات را دنیوی میبیند و به همانها راضی میشود و دیگری به کمالات دنیوی و اخروی هر دو توجه میکند و خود را تحت ولایت عقل و رسولان قرار میدهد تا از نعمتهای هر دو جهان استفاده بکند. | خداوند علم به این دارد که انسان با اختیار خود به کدام سو حرکت میکند، ولی اقتضای خلقت حکیمانه آن است که هر شخصی که لیاقت وجود پیدا کردن را دارد، خلق کند و او را به کمال لایق خودش برساند، یکی کمالات را دنیوی میبیند و به همانها راضی میشود و دیگری به کمالات دنیوی و اخروی هر دو توجه میکند و خود را تحت ولایت عقل و رسولان قرار میدهد تا از نعمتهای هر دو جهان استفاده بکند. | ||
== | == قضا و قدر و اختیار انسان == | ||
قضا و قدر | قضا و قدر تکوینی به دو قسم علمی و عینی تقسیم میشود: | ||
الف: قضا و قدر تکوینی علمی عبارت است: علم خداوند به حدود اشیاء و خصوصیات آنها قبل از ایجاد کردن آنها و قضاء علمی یعنی علم خداوند به این که وجود اشیاء و از بین رفتن آنها زمانی که تمامی علتهای این دو امر وجود داشته باشد ضروری است. | |||
الف: قضا و قدر تکوینی علمی عبارت است: علم خداوند به حدود اشیاء و خصوصیات آنها قبل از ایجاد کردن آنها و قضاء علمی یعنی علم خداوند به این که وجود اشیاء و از بین رفتن آنها زمانی که تمامی علتهای این دو امر وجود داشته باشد ضروری | |||
ب) قضا و قدر تکوینی عینی: این دو نوع از قضاء و قدر در متن واقع و تحقق بیرونی اشیاء میباشد. تقدیر عینی عبارت است از خصوصیاتی که شیء در زمان محقق شدنش از علتهای خود در وجود خارجی میگیرد و قضاء عینی عبارت است از ضرورت وجود شیء در زمانی که عله تامه آن موجود باشد.<ref>محاضرات فی الالهیات، ص۲۲۵ ـ ۲۳۴ ـ ۲۲۳.</ref> | ب) قضا و قدر تکوینی عینی: این دو نوع از قضاء و قدر در متن واقع و تحقق بیرونی اشیاء میباشد. تقدیر عینی عبارت است از خصوصیاتی که شیء در زمان محقق شدنش از علتهای خود در وجود خارجی میگیرد و قضاء عینی عبارت است از ضرورت وجود شیء در زمانی که عله تامه آن موجود باشد.<ref>محاضرات فی الالهیات، ص۲۲۵ ـ ۲۳۴ ـ ۲۲۳.</ref> | ||
طبق سنت الهی، با تحقق علت، معلول نیز باید به مقتضای قضای عینی الهی محقق شود و این تخلف پذیر نیست. حال اگر این موجود انسان شد به مقتضای حکمت الهی، مختار است، میتواند به اختیار خود، کفر یا ایمان را انتخاب کند. در اینجا نمیتوان گفت خداوند، شخص را کافر آفریده است؛ زیرا کفر صفتی عارضی است که قابل تغییر است.<ref>نحل / ۷۸.</ref> | |||
همچنین باید توجه داشت که عالم تشریع و تکوین، دو عالم مجزا از هم هستند. خداوند این گونه نظام را پدیدآورده است که انسان در عالم تشریع مختار است و میتواند هر عملی خواست انجام دهد و از اعمال خود نتایجی را توقع داشته باشد. | |||
== منابع == | == منابع == |