حفظ ایمان هنگام مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

حفظ ایمان هنگام مرگ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۰

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱

جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه'

کاربر ناشناس

185.181.182.102

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-برای اینکه ایمان در لحظهٔ سکرات مرگ سلب نشود چه کنیم که این واقعه برای ما رخ ندهد؟
+برای اینکه ایمان در لحظه سکرات مرگ سلب نشود چه کنیم که این واقعه برای ما رخ ندهد؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 امام صادق(ع) می‌فرماید: هر گاه مرگ کسی فرا می‌رسد ابلیس از میان شیاطین دستیارش، افرادی را برمی‌انگیزد تا او را به کفر فرمان دهند، و در دینش به تردید اندازند تا زمانی که روحش از بدن جدا می‌گردد و اگر کسی مؤمن بود آن شیاطین بر او چیره نتوانند شد …<ref>کلینی، فروع کافی، ج۳، ص۱۲۳، حدیث ۶.</ref>
-در روایت دیگری نیز می‌فرماید: هر گاه مرگ دوستداران ما فرا می‌رسد شیطان از چپ و راست بر او حاضر می‌گردد تا اینکه او را از آنچه بر آن است بازدارد و خداوند مانع آن شود، این همان گفتهٔ خداست که (یُثَبِّتُ اللهُ الَّذینَ ءامَنُوا بِالْقَولِ الثّابِتِ فِی الْحَیَوه الدُّنیا و فی الاخِرَه)<ref>ر. ک. طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج۱۲، ص۶۴ و انسان از آغاز تا انجام، ص۷۴–۷۵.</ref>
+در روایت دیگری نیز می‌فرماید: هر گاه مرگ دوستداران ما فرا می‌رسد شیطان از چپ و راست بر او حاضر می‌گردد تا اینکه او را از آنچه بر آن است بازدارد و خداوند مانع آن شود، این همان گفته خداست که (یُثَبِّتُ اللهُ الَّذینَ ءامَنُوا بِالْقَولِ الثّابِتِ فِی الْحَیَوه الدُّنیا و فی الاخِرَه)<ref>ر. ک. طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج۱۲، ص۶۴ و انسان از آغاز تا انجام، ص۷۴–۷۵.</ref>
 برای در امان ماندن از شرّ وسوسه‌های شیطان و حفظ ایمان در هنگام مرگ در متون و آموزه‌های دینی دستورات متعدد آمده و تصریح شده که مواظبت بر آنها برای دفع شرارت شیطان مفید است:
-۱. گفته‌اند اگر کسی اصول اعتقادی خود را با دلایل قطعی فرا گیرد و ادلهٔ ایمان را با براهین یقینی فراگیرد و آن را با صفای باطن به خداوند بسپارد و نیت کند که در هنگام مرگ خداوند آن حقایق را به یاد او بیاورد و هنگام مرگ بگوید: «اللهم یا ارحم الراحمین، انی قد اودعتُک یقینی هذا و ثبات دینی، و انت خیر مستودعٍ و قد امرتنا بحفظه الودایع فرّده علیّ وقت حضور موتی.»<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، قم، نشر بلاغت، ۱۳۷۳ ش، ص۱۳۰.</ref> یعنی خداوندا؛ ای مهربان‌ترین مهربانان، به راستی من به تو سپردم این اعتقاد و باورم را و پایداری دین و آیینم را، و تویی بهترین نگاهدارندهٔ امانت، و به تحقیق دستور دادی ما را به نگاهداری امانت‌ها، پس بازگردان آن را به من هنگام فرا رسیدن مرگم.»
+۱. گفته‌اند اگر کسی اصول اعتقادی خود را با دلایل قطعی فرا گیرد و ادله ایمان را با براهین یقینی فراگیرد و آن را با صفای باطن به خداوند بسپارد و نیت کند که در هنگام مرگ خداوند آن حقایق را به یاد او بیاورد و هنگام مرگ بگوید: «اللهم یا ارحم الراحمین، انی قد اودعتُک یقینی هذا و ثبات دینی، و انت خیر مستودعٍ و قد امرتنا بحفظه الودایع فرّده علیّ وقت حضور موتی.»<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، قم، نشر بلاغت، ۱۳۷۳ ش، ص۱۳۰.</ref> یعنی خداوندا؛ ای مهربان‌ترین مهربانان، به راستی من به تو سپردم این اعتقاد و باورم را و پایداری دین و آیینم را، و تویی بهترین نگاهدارنده امانت، و به تحقیق دستور دادی ما را به نگاهداری امانت‌ها، پس بازگردان آن را به من هنگام فرا رسیدن مرگم.»
 ۲. همچنین از امام صادق(ع) نقل شده است که بعد از هر نماز واجب این دعا را بخواند، ایمان او کامل می‌گردد و هنگام مرگ از او زایل و برطرف نگردد. دعا این است: «رضیتُ بالله ربّاً و بمحمد(ص) نبیّاً و بالاسلام دیناً، و بالقرآن کتاباً و بالکعبه قبله و بعلیٍّ ولیّا و اماماً و بالحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر، و علی بن موسی، و محمد بن علیّ و علیّ بن محمد و الحسن بن علی و الحجه بن الحسن صلوه الله علیهم ائمه اللهم انک علی کل شیء قدیر.»<ref>همان.</ref> یعنی خشنودم به خداوند که پروردگار است و به محمّد (که درود فرستد خداوند بر او و خاندانش) پیامبر است و به اسلام که دین من است و به قرآن که کتاب زندگی است و به کعبه که قبله است و به علی که سرپرست و پیشوا است و به حسن و حسین و علی بن حسین و محمّد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمّد بن علی، و علی بن محمد و حسن بن علی، و حجت بن الحسن که درودهای خداوند بر آنان باد پیشوایانند، خداوندا به راستی من خشنودم بدان‌ها که پیشوایانند. پس خشنودم کن مرا به ایشان به راستی که تو به هر چیز توانایی.»