فضیلت تلاوت سوره هود
خواص تلاوت سوره هود چیست؟
ثواب و فضیلت زیادی برای تلاوت سوره هود در روایات بیان شده است. از جمله بخشیده شدن گناهان، ثواب عظیم و محشور شدن با برخی پیامبران. مفسران، رسیدن به این فضایل را تنها با خواندن و تلاوت ممکن نمیدانند؛ بلکه عمل به مضامین و معارف در سوره و تفکر در آیات آن است که همراه با تلاوت میتواند راه رسیدن به فضایل یاد شده باشد. هرچند تلاوت کلام وحی آثار وضعی خود را دارد.
فضایل تلاوت
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «کسی که سوره هود را بخواند خداوند ده برابر افرادی که حضرت نوح، هود، صالح، شیعب، لوط، ابراهیم و موسی را تصدیق و هم چنین ده برابر افرادی که اینها را تکذیب کردهاند، به او حسنه میدهد و در روز قیامت از سعادت یافتهگان است.[۱]» امام باقر(ع) میفرماید: «کسی که در هر جمعه سوره هود را بخواند، خداوند او را در زمره پیامبران محشور کرده و تمامی گناهانش را در آن روز میبخشد.[۲]»
گفته شده است «کسی که سوره هود را بخواند، پاداش و ثوابی به تعداد کسانی که به هود و سایر پیامبران ایمان آوردند و کسانی که آنها را انکار نمودند خواهد داشت، و روز قیامت در مقام شهداء قرار میگیرد، و حساب آسانی خواهد داشت.»[۳] مفسران گفتهاند تنها تلاوت این اثر را ندارد بلکه تلاوت توأم با اندیشه و سپس عمل است که، انسان را به مؤمنان پیشین نزدیک، و از منکران پیامبران دور میسازد و به همین دلیل به تعداد هر یک از آنها پاداشی خواهد داشت.[۴]
از امام صادق(ع) نقل شده است: «کسی که این سوره را بنویسد و با خود داشته باشد، خداوند نیروی فوقالعادهای به او خواهد داد و کسی که آن را به همراه داشته باشد و با دشمن بجنگد بر او پیروز و غالب میشود تا آنجا که هر کس او را ببیند از او میترسد.[۵]» مفسران در توضیح این روایت گفتهاند گرچه افراد ظاهر بین و راحتطلب از اینگونه احادیث چنین برداشت میکنند که فقط بودن خط و نقش قرآن با انسان برای رسیدن به این هدفها کافی است، ولی روشن است که منظور از داشتن اینها با خود، این است که همچون یک دستور العمل و برنامه زندگی همراه داشته باشد، و به آن عمل کند. اینگونه این آثار گفته شده در روایات برای انسان عارض میشود. چه اینکه در این سوره دستور استقامت، مبارزه با فساد، همبستگی در راه هدف و قسمت زیادی از تجربیات و تاریخ اقوام پیشین که هر کدام از آنها یک درس پیروزی بر دشمن است، وجود دارد.[۶]
مطالعه بیشتر
- ترجمه تفسیر المیزان، محمد حسین طباطبائی، ج۱۰، ص۱۹۹، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، انتشارات اسلامی.
- قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج۵.
منابع
- ↑ نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ هـ ق، ج۴، ص۳۴۱، روایت ۴۸۴۳.
- ↑ شیخ صدوق،ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ترجمه: انصاری محلاتی، محمد رضا، ص۲۰۷. حر عاملی، محمد، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۹ هـ ق، ج۷، ص۴۰، روایت ۹۷۶.
- ↑ بروجردی، ابراهیم، تفسیر جامع، تهران، انتشارات صدر، چاپ سوم، ۱۳۴۱ هـ ش، ج۲، ص۲۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامی، ج۹، ص۶.
- ↑ بحرانى، هاشم بن سليمان، البرهان في تفسير القرآن، قم، موسسة البعثة، قسم الدراسات الإسلامية، چاپ اول، ۱۴۱۵.ق، ج۳، ص۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامی، ج۹، ص۶.