عقاید ناووسیه

    (تغییرمسیر از عقاید فرقه ناووسیه)


    سؤال

    ناووسیه چه کسانی بوده و دارای چه عقایدی هستند؟

    ناووسیه یکی از فرقه‌های منحرف شیعه است که در مسئله مهدی آخرالزمان به اشتباه رفته و امام صادق(ع) را امام مهدی پنداشتند. این فرقه منسوب به مؤسس آن عبدالله بن ناووس است. به گمان این فرقه امام صادق(ع) نمرده و پنهان شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد.

    منشأ فرقه ناووسیه

    شیعیان پس از وفات امام جعفر صادق(ع) در مورد امام پس از آن جناب، اختلاف پیدا کردند، گروهی گفتند: حضرت صادق(ع) نمرده است و او به زودی خواهد آمد و زمین را پر از عدل خواهد کرد، این جماعت معروف به «ناووسیه‏» هستند.[۱]

    مؤسس فرقه ناووسیه‏

    ناووس از اهالی بصره و منسوب به دهی به همین نام بود. برخی گفته‌اند: او عبد اللّه بن ناووس یا عجلان بن ناووس نام داشته است. او بر این باور بوده که حضرت علی(ع) برترین فرد امت اسلام بود و هر که او را تفضیل ندهد، کافر است. یاقوت در «معجم البلدان» می‌گوید: ناووس از نواحی هیت در شهر انبارست. در کتب «بلدان» نام دو ناووس یکی ناووس ظبیه موضعی نزدیک همدان و دیگری ناووسه از ده‌های هیت از نواحی بغداد در بالای شهر انبار بوده است.[۲]

    ابن حزم، ناووسیه را اصحاب ناووس مصری خوانده و ظاهراً مصری، تصحیف بصری باشد.[۲]

    عقاید فرقه ناووسیه

    ناووسیه اعتقاد داشتند: جعفر بن محمد(ع) زنده است و نمرده است و مهدی آخر الزمان اوست و در آخرالزمان آشکار شود و بر مردمان فرمان‌روایی کند. آنان می‌پندارند از وی روایتی رسیده که گفت: «اگر کسی بر شما فراز آید و بگوید که مرا بیمار یافته و مرده مرا شسته، باور نکنید و بدانید که من سرور شما و دارنده شمشیر هستم» و به جهت همین شمشیر داشتن، این طایفه را «صارمیه» نیز خوانده‌اند. شهرستانی از قول ابو حامد زوزنی می‌نویسد: ناووسیه پندارند: علی(ع) وفات نموده ولی در روز قیامت زمین شکافته شود و او از خاک به درآید و زمین را پر از عدل و داد کند. در «معرفة المذاهب» آمده است: ناووسیه گویند: هر که خود را بر دیگری فاضل داند، کافر است.[۲]

    به هر حال عقاید این فرقه باطل است؛ زیرا وفات حضرت صادق(ع) مانند وفات پدرانش ثابت و مسلم است. این جماعت به کلی منقرض شدند و این انقراض خود موجب بطلان عقیده آنان است.[۱]

    مطالعه بیشتر

    • ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، انتشارات خیام.
    • لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱.
    • ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال.
    • ابو منصور عبدالقاهر البغدادی، ترجمه للفرق بین للفرق، مترجم دکتر مشکور، ص۳۳.

    منابع

    1. ۱٫۰ ۱٫۱ امین الاسلام طبرسی، زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام، ترجمه عزیزالله عطاردی، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.
    2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی‏، مشهد، آستان قدس رضوی‏، چاپ دوم، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.