۱٬۲۷۷
ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
Mohammad7576 (بحث | مشارکتها) (اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{پیش نویس|در حال ویکی سازی}} | {{پیش نویس|در حال ویکی سازی}} | ||
{{شروع متن}}{{سوال}} | {{شروع متن}}{{سوال}} | ||
آیا در هر جای قرآن | آیا در هر جای قرآن که کلمه حق آمده باشد میتوان یکی از مصادیق آن را حضرت علی(ع) دانست؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
== معنای لفظ «حق» == | == معنای لفظ «حق» == | ||
در لغت لفظ «حق» را به «نقیض الباطل»، محکم بودن شیء، صحت شیء و ثابت بودن شیء معنی | در لغت لفظ «حق» را به «نقیض الباطل»، محکم بودن شیء، صحت شیء و ثابت بودن شیء معنی کردهاند.<ref>{{پک|1=فراهیدی|2=1409|ک=کتاب العین|ص=6|ج=3}}</ref><ref>{{پک|1=ابن فارس|2=1404|ک=معجم مقاییس اللغة|ص=15|ج=2}}</ref><ref>{{پک|1=فیومی|2=1414|ک=المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر|ص=143|ج=2}}</ref> صاحب التحقیق معنای اصلی این لغت را ثبوت شیء همراه با مطابقیت آن با واقع معنی کردهاند.<ref>{{پک|1=مصطفوی|2=1368|ک=التحقیق فی کلمات القرآن الکریم|ص=262|ج=2}}</ref> | ||
== استعمال کلمه «حق» در قرآن == | == استعمال کلمه «حق» در قرآن == | ||
کلمه «حق» حدود ۲۸۳ مرتبه در قرآن کریم استفاده شده است که ۲۲۷ مرتبه از آن به صورت «الحق» و «بالحق»، ۱۷ مرتبه به صورت «حقاً» و ۳۹ مرتبه به صورت «حق» آمده است. عناوین استعمالات آن نیز مختلف است؛ مثلاً کلمه «الحق» در آیه ۶۲ سوره حج و آیه ۳۰ سوره لقمان به عنوان صفت برای خداوند استعمال شده است. یا در آیه ۸ سوره روم برای بیان این مطلب استعمال شده است که افعال خداوند صحیح و ثابت میباشد و بیهوده نیست. یا در آیات ۲۰، ۲۲ و ۲۶ سوره ص و آیه ۱۱۲ سوره انبیاء و آیه ۲۰ سوره غافر به معنای واقعیت است. در این آیات به انبیاء دستور داده شده است که از روی واقعیت قضاوت کنند. هم چنین در آیه ۴۴ سوره اعراف واژه حق به معنای واقعیت و آن چه درست است استعمال شده است.<ref>{{پک/بن|1=اندیشه1|ک=سایت اندیشه قم|ف=آیا کلمه حق در هر جای قران که باشد میتوانیم یکی از مصادیق آن را حضرت علی(ع) بدانیم؟|زبان=}}</ref> هم چنین در عناوین دیگری همانند توحید، قرآن، عدالت و… نیز به کار رفته است.<ref>{{پک|1=مکارم شیرازی|2=1374|ک=تفسیر نمونه|ص=98 - 100|ج=7}}</ref> | |||
== مصداق «حق» در قرآن == | == مصداق «حق» در قرآن == | ||
کلمه «حق» مصداقهای مختلفی دارد. یکی از آن مصادیق در برخی آیات امیرالمؤمنین(ع) است که به چند نمونه از این آیات اشاره میشود: | |||
۱. در آیه ۱۷ سوره هود برای حق بودن آنچه از طرف خداوند آمده است سه نشانه ذکر شده است. یکی از این نشانهها این است که برای صدق نبوت نبی اکرم(ص) شاهدی وجود دارد که تبعیت و پی روی این شاهد از نبی اکرم(ص) شهادتی بر صدق نبوت ایشان و نزول قرآن از سوی خداوند میباشد. طبق روایات فریقین و بیان برخی مفسرین مصداق شاهد در این آیه امام علی(ع) است.<ref>{{پک|1=طباطبایی|2=1352|ک=المیزان فی تفسیر القرآن|ص=184|ج=10}}</ref> بنابراین ایشان یکی از مصادیق حق میباشند. | |||
۲. در آیه ۴۲ سوره بقره آمده است: {{قرآن|وَلَا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُوا الْحَقَّ|ترجمه=او حق را با باطل مخلوط نکنید [تا تشخیص دادنشان بر مردمِ جویای حق دشوار نشود]، وحق را [که قرآن وپیامبر است] در حالی که میدانید [و میشناسید، از مردم] پنهان نکنید.|سوره=بقره|آیه=۴۲}}. امام حسن عسکری(ع) میفرماید: این آیه خطاب به یهود است که حق را یعنی نبوت حضرت محمد(ص) و وصایت حضرت علی(ع) را انکار میکردند؛ بنابراین یکی از مصداقهای حق در این آیه، حضرت علی(ع) است.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=202|ج=1}}</ref> | |||
۳. امام حسن عسکری(ع) یکی از مصادیق کلمه «حق» را در آیه شریفه {{قرآن|وَدَّ کَثِیرٌ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یَرُدُّونَکُمْ مِنْ بَعْدِ إِیمَانِکُمْ کُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّیٰ یَأْتِیَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ|ترجمه=بسیاری از اهل کتاب پس از آنکه حق برای آنان روشن شد به سبب حسدی که از وجودشان شعله کشیده، دوست دارند که شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. هم اکنون [از ستیز و جدال با آنان] درگذرید، و [از آنان] روی بگردانید، تا خدا فرمانش را [به جنگ یا جزیه] اعلام کند؛ یقیناً خدا بر هر کاری تواناست.|سوره=بقره|آیه=۱۰۹}}، حضرت علی(ع) دانسته و میفرمایند: اهل کتاب بعد از معجزات و دلایلی که بر حق یعنی نبوت پیامبر اسلام(ص) و فضیلت حضرت علی(ع) دلالت میکرد، باز دوست دارند مؤمنین به سوی کفر بروند.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=304|ج=1}}</ref> | |||
۴. در آیه ۱۴۶ سوره بقره آمده است:{{قرآن|الَّذِینَ آتَیناهُمُ الْکِتابَ یعْرِفُونَهُ کَما یعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنْهُمْ لَیکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یعْلَمُونَ|ترجمه=اهل کتاب، پیامبر اسلام را [بر اساس اوصافش که در تورات و انجیل خواندهاند] میشناسند، به گونه ای که پسران خود را میشناسند؛ و مسلماً گروهی از آنان حق را در حالی که میدانند، پنهان میدارند.|سوره=بقره|آیه=۱۴۶}}. امیرالمؤمنین(ع) در بیان مراد آیه میفرمایند: یهود و نصاری، پیامبر اسلام(ص) و ولی او را که در تورات و انجیل آمد، همانند فرزندان خود میشناسند ولی با وجود این شناخت، حق را که نبوت پیامبر اکرم(ص) و امامت حضرت علی(ع) است پنهان میکنند.<ref>{{پک|1=حویزی|2=1415|ک=تفسیر نور الثقلین|ص=138|ج=1}}</ref> | |||
۵. امام باقر(ع) در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَکُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّکُمْ فَآمِنُوا خَیْرًا لَکُمْ ۚ وَإِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیمًا حَکِیمًا|ترجمه=ای مردم! البته پیامبری از سوی پروردگارتان به درستی و راستی به سوی شما آمد؛ پس به او ایمان آورید که به خیر شماست. و اگر کفر ورزید [بدانید که خدا از شما و ایمانتان بی نیاز است] زیرا آنچه در آسمانها و زمین است، در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، و خدا همواره دانا و حکیم است. |سوره=نساء|آیه=۱۷۰}}، میفرماید: یعنی ای مردم پیامبر اکرم(ص) برای شما حق را، که ولایت ائمه اطهار(ع) است آورده است و شما موظف به دوستی با آنان هستید.<ref>{{پک|1=طبرسی|2=1408|ک=مجمع البیان|ص=221|ج=3}}</ref> | |||
۶. امام صادق(ع) در تفسیر آیه شریفه {{قرآن|وَیَسْتَنْبِئُونَکَ أَحَقٌّ هُوَ ۖ قُلْ إِی وَرَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ|ترجمه=و از تو خبر میگیرند: آیا [عذاب جاودانه ای که به آن تهدید میشویم] حق است؟ بگو: آری، سوگند به پروردگارم یقیناً حق است، و شما عاجز کننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید.]|سوره=یونس|آیه=۵۳}}، میفرمایند: اهل مکه از پیامبر میپرسیدند آیا امامت علی بن ابی طالب حق است؟ خداوند این آیه را نازل کرد و فرمود: بگو پیامبر: بلی و قسم به پروردگارم که علی حق است.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=33|ج=3}}</ref> | |||
۷. امام باقر(ع) در تفسیر آیه {{قرآن|وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ ۖ فَمَنْ شَاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْیَکْفُرْ|ترجمه=و بگو: [سخن] حق [که قرآن است] فقط از سوی پروردگار شماست؛ پس هر که خواست ایمان بیاورد، و هر که خواست کافر شود.]|سوره=کهف|آیه=۲۹}} میفرمایند: مراد از حق امیرالمؤمنین(ع) است. پس هر کس آن حضرت را قبول کرد ایمان آورده است و هر کس قبول نکند آتش را برای خود مهیا کرده است.<ref>{{پک|1=بحرانی|2=1415|ک=البرهان فی تفسیر القرآن|ص=631|ج=3}}</ref> | |||
==پانویس== | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب العین|سال=1409|پیوند=|نام=خلیل بن أحمد|نام خانوادگی=فراهیدی|پیوند نویسنده=|ناشر=نشر هجرت|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | |||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب العین|سال=1409|پیوند=|نام= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=معجم مقاییس اللغة|سال=1409|پیوند=|نام=أحمد بن فارس|نام خانوادگی=ابن فارس|پیوند نویسنده=|ناشر=مکتب الاعلام الاسلامی|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=معجم | * {{یادکرد کتاب|عنوان=المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر|سال=1414|پیوند=|نام= أحمد بن محمد|نام خانوادگی=فیومی|پیوند نویسنده=|ناشر=موسسه دار الهجرة|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=المصباح | * {{یادکرد کتاب|عنوان=التحقیق فی کلمات القرآن الکریم|سال=1368|پیوند=|نام=حسن|نام خانوادگی=مصطفوی|پیوند نویسنده=|ناشر= وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|پیوند=|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة الأعلمی للمطبوعات|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|پیوند=|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة | * {{یادکرد کتاب|عنوان=البرهان فی تفسیر القرآن|سال=1415|پیوند=|نام=هاشم بن سلیمان|نام خانوادگی=بحرانی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة البعثة. مرکز الطباعة و النشر|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=البرهان | |||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|پیوند=|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الکتب الإسلامیة|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|پیوند=|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الکتب الإسلامیة|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}} | ||
* '''{{یادکرد وب|عنوان= | * '''{{یادکرد وب|عنوان=آیا کلمه حق در هر جای قران که باشد میتوانیم یکی از مصادیق آن را حضرت علی ـ علیه السلام ـ بدانیم؟|نشانی=https://pasokh.org/fa/Question/View/72488/%D8%A2%D9%8A%D8%A7-%D8%B9%D9%82%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D8%B9%D9%82%D9%84-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%84%D8%B3%D9%81%D9%87-%D9%8A%D9%83%D9%8A-%D8%A7%D8%B3%D8%AA---/?SearchText=%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%DB%8C%20%D8%B9%D9%82%D9%84&LPhrase=|تاریخ=1403|تاریخ بازبینی=8 اسفند 1403|شناسه={{شناسه یادکرد|اندیشه1}}|نویسنده=سایت اندیشه قم|کد زبان=|وبگاه=pasokh.org}}''' | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان= | * {{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نور الثقلین|سال=1415|پیوند=|نام=عبدعلی بن جمعه|نام خانوادگی=حویزی|پیوند نویسنده=|ناشر=اسماعیلیان|مکان=قم|کوشش=هاشم رسولی|مترجم=}} | ||
* {{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|سال=1408|پیوند=|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار المعرفة|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | * {{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البیان|سال=1408|پیوند=|نام=فضل بن حسن|نام خانوادگی=طبرسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار المعرفة|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}} | ||
* {{تکمیل مقاله | * {{تکمیل مقاله | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
| ویرایش = شد | | ویرایش = شد | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = شد | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = ب | | کیفیت = ب | ||
}} {{پایان متن}} | }} {{پایان متن}} |
ویرایش