ختم قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

«ختم قرآن» در اصطلاح به معنای قرائت قرآن کریم از آغاز تا پایان است.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، شناخت نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث، مترجم: شیخی، حمیدرضا، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۳۸۳.</ref> ختم قرآن، قرائت قرآن از ابتدا تا انتها با آدابی خاص است. براساس روایات، ختم قرآن در کمتر از سه روز یا یک هفته ممدوح نیست، از آن رو که در سنّت اسلامی به ترتیل و تبیین آیات قرآن بیش از تکرار و تعدد تلاوت آیات توجه شده است. از پیامبر اکرم نقل شده کسی که در کمتر از سه روز قرآن را ختم کند به فهم آیات دست نمی‌یابد و چنین قرائتی به خواندن شتابزده و بی‌توجه آیات می‌انجامد. در حدیثی از امام رضا ع آمده است با اینکه می‌توانم قرآن را در کمتر از سه روز ختم کنم، این کار را نمی‌کنم تا قرائتم بدون تدبر نباشد. در عین حال، سی تا چهل بار ختم قرآن در ماه رمضان به گونه‌ای ویژه مجاز دانسته شده است.<ref>لسانی فشارکی، محمدعلی، «ختم قرآن»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref>

محمد غزالی معتقد است برای عابدان و سالکانِ عملی شایسته نیست که کمتر از دو ختم قرآن در هفته داشته باشد اما سالکان قلبی و نیز مشتغلان به نشر علم می‌توانند هفته‌ای یک ختم داشته باشند و افراد اهل تأمل و تفکر می‌توانند قرآن را در یک ماه ختم کنند تا تأمل و تدبر لازم را در آیات داشته باشند.<ref>لسانی فشارکی، محمدعلی، «ختم قرآن»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref>

== آداب ختم قرآن ==

ختم قرآن آداب ویژه‌ای دارد از جمله ختم قرآن در روز جمعه؛ روزه داری در روز ختم قرآن؛ و اینکه فرد پس از هر ختم قرآن، حتی اگر قصد ختم مجدد هم ندارد سوره فاتحه و پنج آیه نخست سوره بقره را قرائت و ختم قرآن را به فتح قرآن متصل کند. دعاهایی برای ختم قرآن از معصومین(ع) نقل شده که دعای امام سجاد ع از جامعترین و مشهورترین آنهاست. در مراسم ترحیم تازه درگذشتگان، قرآن را به پاره‌های سی یا شصتگانه تقسیم می‌کنند و هریک از شرکت‌کنندگان یک پاره از آن را قرائت می‌کند که در مجموع یک یا چند ختم قرآن صورت می‌گیرد. به این مراسم مجلس ختم یا تختیمه می‌گویند.<ref>لسانی فشارکی، محمدعلی، «ختم قرآن»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref>

قرآن کریم از ختم سخنی به میان نیاورده، بلکه همگان را به قرائت به قدر میسور فراخوانده است: «به هر میزان که ممکن است، از قرآن بخوانید» (سوره مزمّل، آیه ۲۰). بر پایه روایتی از امام صادق (ع) مراد از «ما تَیَسَّرَ» مقدار تلاوتی است که قاری می‌تواند با خشوع قلب و صفای باطن بخواند: ما تَیَّسَرَ لَکُم فیهِ خُشُوعُ القَلبِ وَ صَفاءُ السِّرِّ. تا آن جا که خشوع قلب و صفای باطن، همراهیتان می‌کند. <ref>محمدی ری‌شهری، محمد، شناخت نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث، مترجم: شیخی، حمیدرضا، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۹۱ش، ج۳، ص۳۸۳.</ref>