automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۲۲۵
ویرایش
ختم قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
دعاهايى براى ختم قرآن از معصومين عليهمالسلام نقل شده (رجوع کنید به طوسى، ص 323ـ324) كه دعاى امام سجاد عليهالسلام (رجوع کنید به الصحيفة السجادية، ص 457ـ461) از جامعترين و مشهورترين آنهاست. | دعاهايى براى ختم قرآن از معصومين عليهمالسلام نقل شده (رجوع کنید به طوسى، ص 323ـ324) كه دعاى امام سجاد عليهالسلام (رجوع کنید به الصحيفة السجادية، ص 457ـ461) از جامعترين و مشهورترين آنهاست. | ||
در مراسم ترحيم تازه درگذشتگان، قرآن را به پارههاى سى يا شصتگانه تقسيم مىكنند و هريك از شركتكنندگان يك پاره از آن را قرائت مىكند كه در مجموع يك يا چند ختم قرآن صورت مىگيرد. به اين مراسم مجلس ختم يا تختيمه مىگويند.<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى، «ختم قرآن»، دانشنامه جهان اسلام ، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> | در مراسم ترحيم تازه درگذشتگان، قرآن را به پارههاى سى يا شصتگانه تقسيم مىكنند و هريك از شركتكنندگان يك پاره از آن را قرائت مىكند كه در مجموع يك يا چند ختم قرآن صورت مىگيرد. به اين مراسم مجلس ختم يا تختيمه مىگويند.<ref>لسانى فشاركى، محمدعلى، «ختم قرآن»، دانشنامه جهان اسلام ، تهران، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> | ||
== تیتر == | |||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر گاه بنده‌اى قرآن را ختم كند، هنگام ختم كردنش، شصت هزار فرشته بر او درود مى‌فرستند.ج۳، ص۳۷۳. | |||
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله- در بيان پاداش كسى كه قرآن را ختم كند-: هنگام ختم كردن قرآن، دعايش مستجاب مى‌گردد، و درختى در بهشت به او داده مى‌شود.ج۳، ص۳۷۵. | |||
«ختم قرآن» در اصطلاح هماهنگ با مفهوم لغوى آن، به معناى قرائت قرآن كريم از آغاز تا پايان است. قرآن كريم از ختم سخنى به ميان نياورده، بلكه همگان را به قرائت به قدر ميسور فراخوانده است: «فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ.[3] مزمّل: آيه 20. به هر ميزان كه ممكن است، از قران بخوانيد». بر پايه روايتى از امام صادق عليه السلام مراد از «ما تَيَسَّرَ» مقدار تلاوتى است كه قارى مى‌تواند با خشوع قلب و صفاى باطن بخواند: ما تَيَّسَرَ لَكُم فيهِ خُشُوعُ القَلبِ وَ صَفاءُ السِّرِّ.[4] تا آن جا كه خشوع قلب و صفاى باطن، همراهيتان مىكند.ج۳، ص۳۸۳.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، شناخت نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث، مترجم: شيخى، حميدرضا، قم، موسسه علمى فرهنگى دار الحديث، ۱۳۹۱ش، </ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||