پرش به محتوا

علت قیام نکردن امام حسین(ع) در زمان معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
امام حسین(ع) در زمان حکومت معاویه تنش‌های فراوانی با او داشت و همواره به سیاست‌های او اعتراض می کرد. امام به دلیل پایبندی به صلح امام حسن(ع)، موقعیت برتر معاویه در جامعه، سیاستمداری وی و شرایط زمانه که اقتضای قیام را نداشت، علیه معاویه قیام ننمود.
امام حسین(ع) در زمان حکومت معاویه تنش‌های فراوانی با او داشت و همواره به سیاست‌های او اعتراض می کرد. امام به دلیل پایبندی به صلح امام حسن(ع)، موقعیت برتر معاویه در جامعه، سیاستمداری وی و شرایط زمانه که اقتضای قیام را نداشت، علیه معاویه قیام ننمود.


==تنش‌های موجود بین امام حسین(ع) و معاویه==
درباره علت عدم قیام امام حسین(ع) در زمان معاویه علت‌های متفاوتی بیان شده است:


[[امام حسین(ع)]] در دوران یازده ساله [[امامت]] خود (۴۹–۶۰ هجری قمری) هم زمان با حکومت [[معاویه]]، تنش‌های فراوانی با او داشت که مواردی از آن در نامه‌های امام حسین(ع) به معاویه آمده است.
* '''وجود صلح‌نامه''': امام حسین(ع) در یکی از جواب‌های خود به نامه‌های معاویه خود را پایبند به صلح‌نامه معاویه با [[امام حسن(ع)]] می‌داند و اتهام نقض آن را از خود دور دانسته است.<ref>جمعی از محققان، موسوعة كلمات الإمام الحسين علیه‌السلام، قم، پژوهشکده باقرالعلوم، ۱۳۷۳ش، ص۲۳۹.</ref>
 
امام در این نامه‌ها جنایت‌های معاویه، همچون کشتن برخی از بزرگان شیعه مانند [[حجر بن عدی]] و عمرو بن حمق را به وی متذکر می‌شود و حکومت معاویه بر مسلمانان را بزرگترین فتنه دانسته است و مشروعیت حکومت او را زیر سؤال برده است.<ref>دینوری، ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، ج اول، ص۱۸۰.</ref>
 
==عدم اقدام عملی علیه معاویه==
عدم اقدام عملی و قیام در زمان معاویه علت‌های متفاوتی دارد که برخی از آن‌ها را می‌توان از سخنان امام(ع) پیدا کرد و برخی نیز در تحلیل اوضاع آن زمان روشن می‌شود:
 
* '''وجود صلح‌نامه''': امام در یکی از جواب‌های خود به نامه‌های معاویه خود را پایبند به صلح‌نامه معاویه با [[امام حسن(ع)]] معرفی کرده و اتهام نقض آن را از خود دور دانسته است.<ref>موسوعه کلمات الامام الحسین(ع)، ص۲۳۹.</ref>


* '''موقعیت معاویه''': شخصیت معاویه نزد مردم آن زمان به گونه‌ای مثبت تلقی می‌شد که همین امر قیام علیه او را مشکل می‌ساخت. زیرا آنان او را به عنوان [[صحابی پیامبر(ص)]]، کاتب وحی و برادر همسر پیامبر(ص) می‌شناختند و به نظر آنان معاویه نقش فراوان در رواج [[اسلام]] در منطقه [[شامات]] و به ویژه [[دمشق]] داشته است. چون سن معاویه از امام حسن و امام حسین(ع) بیشتر بود، معاویه روی این مطالب مانور بیشتری می‌داد که این مطلب از نامه‌های او به امامان روشن می‌شود.<ref>اصفهانی، ابو الفرج، کتاب مقاتل الطالبین، ص۴۰.</ref>
* '''موقعیت معاویه''': شخصیت معاویه نزد مردم آن زمان به گونه‌ای مثبت تلقی می‌شد که همین امر قیام علیه او را مشکل می‌ساخت. زیرا آنان او را به عنوان [[صحابی پیامبر(ص)]]، کاتب وحی و برادر همسر پیامبر(ص) می‌شناختند و به نظر آنان معاویه نقش فراوان در رواج [[اسلام]] در منطقه [[شامات]] و به ویژه [[دمشق]] داشته است. چون سن معاویه از امام حسن و امام حسین(ع) بیشتر بود، معاویه روی این مطالب مانور بیشتری می‌داد که این مطلب از نامه‌های او به امامان روشن می‌شود.<ref>اصفهانی، ابو الفرج، کتاب مقاتل الطالبین، ص۴۰.</ref>
۶٬۸۹۸

ویرایش