automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۱۰۵
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۸: | خط ۷: | ||
[[خرمشاهی]] حافظ پژوه میگوید حافظ در اصول عقاید، یعنی مکتب کلامی، پیرو اشعری و در فروع (مذهب فقهی) شافعی است و در عین حال آشکارا گرایش به [[تشیع]] دارد، اما شیعه کامل عیار نیست و مسلّم است که مثل هر مسلمان پاک اعتقاد بی تعصب صاحبدلی دوستدار خاندان عصمت و طهارت(ع) است.<ref>حافظ نامه، خرمشاهی، بهاء الدین، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هفتم ص۲۵۲</ref> | [[خرمشاهی]] حافظ پژوه میگوید حافظ در اصول عقاید، یعنی مکتب کلامی، پیرو اشعری و در فروع (مذهب فقهی) شافعی است و در عین حال آشکارا گرایش به [[تشیع]] دارد، اما شیعه کامل عیار نیست و مسلّم است که مثل هر مسلمان پاک اعتقاد بی تعصب صاحبدلی دوستدار خاندان عصمت و طهارت(ع) است.<ref>حافظ نامه، خرمشاهی، بهاء الدین، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هفتم ص۲۵۲</ref> | ||
[[آیت الله شبیری زنجانی]] | [[آیت الله شبیری زنجانی]] میگوید: «حافظ، قاضی فالی (حاکم اهل سنت) را مدح کرده است و این یکی دیگر از ادله سنّی بودن وی میباشد. در دوران حافظ شیراز مرکز اهل سنت بود و شیعه بودن حافظ در شیراز مثل سنی بودن یک شخص در قم است که بعید و غیر عادی است. بعضی افراد اشعاری از دیوان حافظ را دلیل بر تشیع وی میدانند در حالی که این ابیات در نسخههای کهن موجود نیست و به مرور زمان به دیوان او افزوده شده است.»<ref>جرعه ای از دریا، شبیری زنجانی، سید موسی، موسسه کتاب شناسی شیعه، چاپ اول، ج۲ ص۳۰۰</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} |