پرش به محتوا

برابری زن و مرد در خطاب‌های قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان شبهه}}
{{پایان شبهه}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''برابری زن و مرد در خطاب‌های قرآن''' بر اساس قواعد زبان عربی مورد توجه قرار می‌گیرد. قرآن در خطاب‌های خود مردان را بر زنان برتری نداده بلکه مطابق اقتضائات زبان عربی و فهم مردم از این زبان این قواعد را رعایت کرده تا خطابی شیوا و فصیح ارائه کند. کسانی که با سبک بیانی قرآن و قواعد زبان و ادبیات عربی آشنایی ندارد، شبهه برتری دادن مردان بر زنان در خطاب‌های قرآن را مطرح کرده و این کتاب را کتاب مردانه توصیف کرده‌اند.  
'''برابری زن و مرد در خطاب‌های قرآن''' بر اساس قواعد زبان عربی مورد توجه قرار می‌گیرد. قرآن در خطاب‌های خود مردان را بر زنان برتری نداده بلکه مطابق اقتضائات زبان عربی و فهم مردم از این زبان این قواعد را رعایت کرده تا خطابی شیوا و فصیح ارائه کند. کسانی که با سبک بیانی قرآن و قواعد زبان و ادبیات عربی آشنایی ندارند، شبهه برتری دادن مردان بر زنان در خطاب‌های قرآن را مطرح کرده و قرآن را کتابی مردانه توصیف کرده‌اند.  


در زبان عربی وقتی بخواهند جمعی، که همه از زنان هستند، را مخاطب قرار دهند از ضمایر و اسم‌های مؤنث استفاده می‌کنند، اما اگر جمع مورد نظر، همه مرد باشند یا مردان و زنان همه با هم مورد خطاب قرار گیرند، از ضمایر و خطاب‌های مذکر استفاده می‌شود؛ در اکثر مواردی که در قرآن از خطابات مذکر استفاده شده است، زنان و مردان همه با هم مورد نظر بوده‌اند؛ مگر مواردی که خطاب، مخصوص مردان باشد.  
در زبان عربی وقتی بخواهند جمعی، که همه از زنان هستند، را مخاطب قرار دهند از ضمایر و اسم‌های مؤنث استفاده می‌کنند، اما اگر جمع مورد نظر، همه مرد باشند یا مردان و زنان همه با هم مورد خطاب قرار گیرند، از ضمایر و خطاب‌های مذکر استفاده می‌شود؛ در اکثر مواردی که در قرآن از خطابات مذکر استفاده شده است، زنان و مردان همه با هم مورد نظر بوده‌اند؛ مگر مواردی که خطاب، مخصوص مردان باشد.  
۷٬۲۳۰

ویرایش