حدیث بخور مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

آیا روایت بخور مریم صحیح است؟ آیا واقعاً جنیان می‌تواند در انسان حلول کند و موجب بیماری شوند؟

این روایت از نظر سندی معتبر نیست و از نظر متنی نیز قابل استناد نیست زیرا جنیان نمی‌توانند در انسان حلول کنند.

حدیث بخور مریم در کتاب طب الائمه با دو واسطه از امام باقر(ع) نقل شده است.<ref name=":0" />  این روایت مرسل است (برخی از روایان ذکر نشده‌اند)؛ زیرا ابنا بسطام نویسنده کتاب طب الائمه، از عالمان قرن چهارم است و نمی‌تواند با دو واسطه از امام(ع) روایت نقل کند.

محمد بن جعفر بن مهران<ref>نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، چاپخانه شفق، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۸.</ref> و احمد بن حَمّاد<ref>نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، چاپخانه شفق، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۰۲.</ref> دو راوی ذکر شده در سلسله سند، ناشناخته‌اند و نامشان در کتاب‌های رجالی مُتقدّم نیامده است. با توجه به مرسل بودن حدیث و مجهول بودن راویان، این روایت ضعیف است.

علامه مجلسی محدث شیعه، داروهای ذکر شده در روایت بخور مریم را اینگونه شرح داده است:

در قرآن آیه‌ای که به جن‌زدگی یا ورود جن در انسان دلالت کند وجود ندارد. تنها آیات ۸۲ سوره انبیاء و ۳۷ سوره ص به تسخیر و تسلط انسان بر جن اشاره می‌کند.

در روایات به جن زدگی اشاره شده است، ولی به معنای حلول جن در وجود انسان نیست؛ بلکه به این معنا است که برخی افراد با استخدام اجنه سبب آزار و اذیت دیگران یا رسیدن به خواسته‌های نامشروع خود می‌شوند.{{مدرک}} برای نمونه در روایتی، امام صادق(ع) یکی از اقسام سحر را به خدمت گرفتن اولیاء شیاطین (جن) دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۹، ص، ۲۷۸ و ۲۹۷.</ref> در روایتی دیگر، یکی از آثار خواندن سوره جن، در امان ماندن از چشم زخم جن شمرده شده است.<ref>بحرانی، هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، ۱۴۱۶ق، سوره جن، ج۵، ص۵۰۵.</ref>