پرش به محتوا

حقیقت انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۸ اکتبر ۲۰۲۰
←‏معنای لغوی انسان: ویرایش ساختاری.
بدون خلاصۀ ویرایش
(←‏معنای لغوی انسان: ویرایش ساختاری.)
خط ۱۶: خط ۱۶:
[[انسان]] در لغت از واژه «اِنس» گرفته شده است، و انس به معنای اُلْفَت و [[محبت]] است. واژه إنسیّ در جایی به‌کار می‌رود که اُنس و محبت در آن زیاد باشد. به هر چیزی که مورد محبت قرار گیرد نیز إنسیّ می‌گویند؛ از این رو، به حیوانی که دنبال صاحبش می‌رود إنسیّ گفته می‌شود.
[[انسان]] در لغت از واژه «اِنس» گرفته شده است، و انس به معنای اُلْفَت و [[محبت]] است. واژه إنسیّ در جایی به‌کار می‌رود که اُنس و محبت در آن زیاد باشد. به هر چیزی که مورد محبت قرار گیرد نیز إنسیّ می‌گویند؛ از این رو، به حیوانی که دنبال صاحبش می‌رود إنسیّ گفته می‌شود.


واژه انسان به بشر و بنی آدم از این رو اطلاق می‌شود که وجودش و خلقتش تنها با محبتِ به یکدیگر، قوام و ثبات خواهد داشت از این رو گفته‌اند انسانها فطرتاً اجتماعی هستند زیرا قوام و دوام وجودشان به یکدیگر پیوسته است و ممکن نیست انسان به تنهائی بتواند تمام نیازها و اسباب زندگی خود را فراهم نماید.
به بشر انسان گفته شده زیرا وجودش تنها با محبتِ به یکدیگر و انس گرفتن با هم، باقی می‌ماند. به همین خاطر است که گفته‌اند انسان‌ها از روی [[فطرت]] اجتماعی هستند؛ زیرا ممکن نیست انسان به تنهائی بتواند تمام نیازهای زندگی خود را فراهم کند.


و نیز گفته شده که: اطلاق نام انسان بر او بخاطر این است که با هر چیزی که به او پیوسته و همراه است اُلفت دارد و اُنس می‌گیرد، و از نظر لفظی گفته‌اند اصلش «انسیان» بر وزن إفعلال است!
برخی نیز گفته‌اند علت نامگذاری «انسان» این است که او با هر چیزی که پیوسته و همراه او است، اُنس می‌گیرد.


==معنای حقیقی و وجودی انسان==
==معنای حقیقی و وجودی انسان==
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش