automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
←معنای لغوی انسان: ویرایش ساختاری.
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←معنای لغوی انسان: ویرایش ساختاری.) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[انسان]] در لغت از واژه «اِنس» گرفته شده است، و انس به معنای اُلْفَت و [[محبت]] است. واژه إنسیّ در جایی به‌کار می‌رود که اُنس و محبت در آن زیاد باشد. به هر چیزی که مورد محبت قرار گیرد نیز إنسیّ می‌گویند؛ از این رو، به حیوانی که دنبال صاحبش می‌رود إنسیّ گفته می‌شود. | [[انسان]] در لغت از واژه «اِنس» گرفته شده است، و انس به معنای اُلْفَت و [[محبت]] است. واژه إنسیّ در جایی به‌کار می‌رود که اُنس و محبت در آن زیاد باشد. به هر چیزی که مورد محبت قرار گیرد نیز إنسیّ می‌گویند؛ از این رو، به حیوانی که دنبال صاحبش می‌رود إنسیّ گفته می‌شود. | ||
به بشر انسان گفته شده زیرا وجودش تنها با محبتِ به یکدیگر و انس گرفتن با هم، باقی می‌ماند. به همین خاطر است که گفته‌اند انسانها از روی [[فطرت]] اجتماعی هستند؛ زیرا ممکن نیست انسان به تنهائی بتواند تمام نیازهای زندگی خود را فراهم کند. | |||
برخی نیز گفته‌اند علت نامگذاری «انسان» این است که او با هر چیزی که پیوسته و همراه او است، اُنس می‌گیرد. | |||
==معنای حقیقی و وجودی انسان== | ==معنای حقیقی و وجودی انسان== | ||