گره زدن اعتبار حوزه‌های علمیه به حکومت
با توجه به اینکه حکومت ها در معرض انحراف و زوال هستند، گره زدن تمام اعتبار و حيثيت تاريخي نهاد دين و به دنبال آن حوزه هاي علميه و علماي دين به زلف حكومت و حكمرانان چه آينده اي را آن به همراه خواهد داشت؟
روحانيت و علماي شيعه در طول تاريخ كشور نقش مهمي در تحولات سياسي اجتماعي داشته اند كه قابل انكار نيست و هر جا مبارزه بر عليه استعمار و استبداد براه افتاده است، روحانيت پرچمدار مبارزه بوده اند و نقش محوري در هدايت مردم را بر عهده داشته اند و اين مسأله با نگاهي گذرا به تحولات تاريخي كشور كاملاً نمايان و آشكار است. تا پيش از پيروزي انقلاب اسلامي و تشكيل حكومت ديني، موضع حوزه و روحانيت در قبال حكومت ها عمدتاً موضعي زاويه دار و معارضه جويانه بوده است. اين رويكرد به جز در دوره دولت صفويه و برهه اي از دوره قاجاريه كه نوعي همكاري محدود با هدف اجراي برخي از تعاليم دين و عمل به وظيفه به قدر مقدور شكل گرفت، وجهه غالب بر حوزه و روحانيت بوده است؛ زيرا آموزه هاي ديني اجازه نمي داد كه روحانيت با هيچ نظام غير ديني از در سازش در آمده يا رابطه اي بر مدار همكاري برقرار سازد.
با تشكيل نظام ديني با توجه به كارويژه ها و وظايف حوزه و روحانيت در حفظ و اجراي شريعت اسلامي و تبليغ آن از و ماهيت و هويت ديني نظام اسلامي، حوزه و روحانيت نمي تواند به مخالفت و معارضه يا بي اعتنايي نسبت به آن بپردازد، چگونه حوزه و روحانيت مي تواند با نظامي كه بر پايه مباني و ارزشهاي اسلامي شكل گرفته و بر آمده از متن حوزه و حاصل تلاش و مجاهدت هاي خستگي ناپذير روحانيت و مردم متدين و متعهد است به مخالفت برخيزد، چه اينكه پيامد اين مخالفت به مخالفت و معارضه با بنيان و هويت خويش است.
به همين ملاك، برخورد غير مسئولانه و بي اعتنايي حوزه و روحانيت نسبت به نظام اسلامي نيز مردود و غير منطقي است.
حوزه و روحانيت به اقتضاي اهداف و مسئوليت هاي خويش و با نظر به اسلامي و ارزشي بودن نظام كشور كه پيوند و ارتباط ميان آنها را ضروري مي نمايد، لازم است رويكردي تعاملي با دولت اسلامي داشته باشد، البته تعاملي كه استقلال حوزه و روحانيت در آن حفظ شده و حوزه و روحانيت به سازمان و نهادي دولتي تبديل نشود. روحانيت تلاش نموده است كه ضمن حمايت از اصل نظام و ارزشها و اصول آن، نسبت به عملكردها و مواضعي كه با آموزه هاي ديني همخواني نداشته و انحرافات، تذكر و هشدار داده و با آن برخورد نمايد. عملكرد و واكنش حوزه و موضع گيري روحانيت در قبال مسائل فرهنگي و مقابله با افراد و جريان هاي سياسي زاويه دار با مباني ديني، توجه به مسائل اقتصادي و معيشتي مردم و... در طول حيات جمهوري اسلامي تا به امروز به خوبي بيانگر اين مشي حوزه و روحانيت است. روحانيت حمايت از نظام اسلامي را بر اساس مسئوليت ديني، وظيفه و رسالت خود مي داند، امّا همچون نگاهباني هوشيار و طبيبي دلسوز با هر گونه انحراف و كجروي، آسيب و مشكلي برخورد مي كند.
در قالب چنين رويكردي هم به وظايف و كاركردهاي روحانيت و نظام اسلامي توجه شده و هم جايگاه روحانيت و حوزه كه ميراث ماندگار و ارزشمند تاريخي و حاصل تلاش ها و مجاهدت هاي بسيار است، حفظ خواهد شد.