پرسش در قبر از بدن مادی یا مثالی: تفاوت میان نسخه‌ها

بیشتر متکلمان گذشته باور داشتند که میت برای پاسخ‌گویی، در قبر زنده می‌شود: [[شیخ مفید]] معتقد است پرسش نکیر و منکر، از اهل قبور موجّه نیست. مگر پس از زنده شدن آنها بعد از مرگ.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۸۸.</ref> آن دو فرشته مگر بر زنده فرود نمی‌آیند و سؤال نمی‌کنند مگر از کسی که مسئله را بفهمد و معنای آن را بداند و این دلالت می‌کند که خداوند بنده اش را، پس از مرگ برای سؤال زنده می‌کند...».<ref>شرح عقائد الصدوق یا تصحیح الاعتقاد، ص۲۲۰ و ۲۲۱.</ref>

ظاهر برخی روایات به گونه‌ای است که روح در قبر، به بدن مادی بر می‌گردد:

* امام صادق(ع): و اگر میت کافر باشد… بر او مارها و عقرب‌ها را مسلط می‌کند. قبرش را تاریک می‌کند و چنان فشارش می‌دهد که استخوان‌هایش می‌شکنند….<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏6، ص: 224</ref>

مخالفان این نظریه معتقدند متكلمان پيشين، بقاى روح بدون جسم را باور نداشتند و از طرفى مسئله‌ى پاسخ در قبر را قطعى می‌دانستند، در نهایت ناچار بودند به زنده شدن مادى جسمى در قبر اعتقاد پیدا کنند تا روح همراه بدن براى پاسخ گويى حاضر شود.<ref>لطیفی، قبر و برزخ، ص۶۵.</ref>

همچنین افرادی كه مراد از قبر و حالت‌هاى آن‌را، قبر مادى ظاهرى می‌دانند، ناچار به این نظریه گرايش دارند، ولى بنابراين كه قبر، باطنى دارد و جزء عالم برزخ به حساب می‌آيد، می‌توان از این نظریه دست کشید.<ref>محمد باقر شريعتى سبزوارى، '''معاد در نگاه عقل و دين،''' ص 284.</ref> در کتاب کافی، از هجده روایتی که درباره سؤال در قبر است، تنها یک روایت به برگشت روح به بدن اشاره دارد<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۳۱–۲۴۵; بدن و قالب مثالی برزخی، ر.ک. همان، ج۳، ص۲۴۴–۲۴۶.</ref> و روایات دیگر برخلاف آن هستند.