هم‌نام بودن فرزندان امام علی(ع) با خلفا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:)
خط ۴: خط ۴:
  |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
  |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
  |شاخه فرعی۲ = امامان شیعه
  |شاخه فرعی۲ = امامان شیعه
  |شاخه فرعی۳ =  
  |شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
با اين كه خلفا خلافت را از امام علي(ع) غصب کردند و به خانه ایشان حمله کردند و حضرت زهرا(س) تا پایان عمر از آنان خشمگین بود؛ اما چرا حضرت علي(ع) نام فرزندان خود را به آنان نامگذاري كردند؟
با این که خلفا خلافت را از امام علی(ع) غصب کردند و به خانه ایشان حمله کردند و حضرت زهرا(س) تا پایان عمر از آنان خشمگین بود؛ اما چرا حضرت علی(ع) نام فرزندان خود را به آنان نامگذاری کردند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ممكن است اين بحث توسط كساني مطرح شود كه دوست دارند بگويند حضرت علي(ع) با خلفاء مشكلي نداشتند پس چرا شيعيان كاسه داغ تر از آش شده اند و از خلفاء سه گانه بيزاري مي جويند.
ممکن است این بحث توسط کسانی مطرح شود که دوست دارند بگویند حضرت علی(ع) با خلفاء مشکلی نداشتند پس چرا شیعیان کاسه داغ تر از آش شده‌اند و از خلفاء سه‌گانه بیزاری می‌جویند.


در این که امام علی(ع) فرزندانی با نام های ابوبکر، عمر، و عثمان داشته اند اختلافی نیست. اما این نام ها در آن زمان و قرن ها بعد در میان عرب ها رواج داشته است. حتی در میان شیعیان این نام ها و نام هایی مانند معاویه، یزید، و عبیدالله وجود داشته است. علاوه بر این موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا در تاریخ منعکس شده است و قابل انکار نیست. امام علی(ع) برای آن که تصور نشود نام فرزندشان را به نام عثمان بن عفان (خلیفه سوم) نام‌‌گذاری کرده اند، فرموده اند: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون [از اصحاب پیامبر(ص)].»
در این که امام علی(ع) فرزندانی با نام‌های ابوبکر، عمر، و عثمان داشته‌اند اختلافی نیست. اما این نام‌ها در آن زمان و قرن‌ها بعد در میان عرب‌ها رواج داشته است. حتی در میان شیعیان این نام‌ها و نام‌هایی مانند معاویه، یزید، و عبیدالله وجود داشته است. علاوه بر این موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا در تاریخ منعکس شده است و قابل انکار نیست. امام علی(ع) برای آن که تصور نشود نام فرزندشان را به نام عثمان بن عفان (خلیفه سوم) نام‌گذاری کرده‌اند، فرموده‌اند: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون [از اصحاب پیامبر(ص)].»


==هم نامی فرزندان حضرت علی(ع) با خلفا==
== هم نامی فرزندان حضرت علی(ع) با خلفا ==
در اين كه حضرت علي(ع) فرزنداني به نام عمر و ابوبكر و عثمان داشته اند اختلافي نیست. به چند نمونه از آنها اشاره مي شود:
در این که حضرت علی(ع) فرزندانی به نام عمر و ابوبکر و عثمان داشته‌اند اختلافی نیست. به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود:


ابن اثير در كتاب الكامل في التاريخ در ذكر نسب و فرزندان و زن هاي حضرت علي(ع) مي نويسد: زن هاي حضرت عبارت بودند از:  
ابن اثیر در کتاب الکامل فی التاریخ در ذکر نسب و فرزندان و زن‌های حضرت علی(ع) می‌نویسد: زن‌های حضرت عبارت بودند از:
# فاطمه که از او پنج فرزند به دنیا آورده است: بنام حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن.
# ام البنین که فرزندان او عبارتند از: عباس، جعفر، عبدالله و عثمان که همگی در کربلا به شهادت رسیدند.
# لیلی دختر مسعود بن خالد که فرزندان او عبارتند از عبیدالله و ابوبکر.
# صهباء دختر ربیعه که عمر و رقیه را به صورت دوقلو به دنیا آورده است.<ref>ابن اثیر، الکامل، ج۳، ص۲۹۶.</ref>


# فاطمه كه از او پنج فرزند به دنيا آورده است: بنام حسن، حسين، زينب، ام كلثوم و محسن.
در میان علماء و بزرگان شیعه هم در اصل این مطلب که حضرت فرزندانی بدان نامها داشته است اختلافی دیده نمی‌شود. شیخ مفید در الارشاد می‌نویسد: یادگارهای حضرت علی(ع) از دختر و پسر بیست و هفت نفرند که عبارتند از:
# حسن، حسین، زینب، ام کلثوم که از حضرت زهرا(س) هستند.
# محمد که کنیه اش ابوالقاسم است مشهور به محمد حنفیّه.
# عمر و رقیه که دوقلو بوده‌اند مادرشان ام حبیب بوده است.
# عباس ـ عثمان ـ جعفر و عبدالله که از ام البنین متولد شده‌اند و در کربلا به شهادت رسیدند.
# محمد اصغر که کنیه اش ابوبکر است و عبیدالله که نام مادرشان لیلی است و در کربلا شهید شدند و بعد فرزندان دیگر حضرت را هم نقل می‌کند.<ref>ر. ک. شیخ مفید، الارشاد، ترجمه محمد باقر ساعدی، ج۱، باب ۴، ص۳۴۲، چ سوم، ۱۳۷۶، نشر اسلامیه تهران.</ref>


# ام البنين كه فرزندان او عبارتند از: عباس، جعفر، عبدالله و عثمان كه همگي در كربلا به شهادت رسيدند.
مرحوم شیخ عباس قمی هم در کتاب شریف منتهی الامال تقریباً عین مطالب شیخ مفید را ذکر می‌کند و در آخر بحث می‌افزاید که برخی تعداد فرزندان حضرت علی(ع) را هجده پسر و هجده دختر دانسته‌اند که نام برخی از آنان چنین است: عبدالله، عون، عثمان اصغر، عمر اصغر، ام کلثوم صغری و… گفته شده است که عمر آخرین فرزند حضرت علی(ع) بوده است که متولد شده است.<ref>شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۱، فصل ۶، ص۳۵۱، نشر: هجرت، چ مکرر، ۱۳۷۷.</ref>


# ليلي دختر مسعود بن خالد كه فرزندان او عبارتند از عبيدالله و ابوبكر.
پس تردیدی وجود ندارد که امام علی(ع) فرزندانی به نام‌های خلفاء سه‌گانه داشته‌اند.


# صهباء دختر ربيعه كه عمر و رقيه را به صورت دو قلو به دنيا آورده است .<ref>ابن اثير، الکامل، ج۳، ص۲۹۶.</ref>
== رواج این نام‌ها ==
حال این سؤال مطرح می‌شود که علت این نامگذاری چه بوده است آیا به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده است یا علت دیگری داشته است؟


در ميان علماء و بزرگان شيعه هم در اصل اين مطلب كه حضرت فرزنداني بدان نامها داشته است اختلافي ديده نمي شود. شيخ مفيد در الارشاد مي نويسد: يادگارهاي حضرت علي(ع) از دختر و پسر بيست و هفت نفرند كه عبارتند از:
در پاسخ این سؤال باید بگوئیم که این اسامی در آن زمان رایج بوده است و بر خلاف امروز که این اسامی حساسیت برانگیز و نشان دهنده نوع مذهب و تفکر افراد است در آن زمان‌ها و تا قرن‌ها پس از آن این اسامی در میان عرب‌ها و حتی شیعیان رواج داشته است. شاهد مطلب ما کتاب‌های الاصابه، الاستیعاب و اُسد الغابه است که بزرگان اهل سنت اسماء صحابه را ذکر کرده‌اند که در میان آنها حدود بیست صحابی بنام عمر و سی صحابی به نام عثمان نام می‌برد این در حالی است که این کتاب‌ها جامع اسماء تمام صحابه هم نبوده است.
# حسن، حسين، زينب، ام كلثوم كه از حضرت زهرا(س) هستند.
#محمد كه كنيه اش ابوالقاسم است مشهور به محمد حنفيّه.
#عمر و رقيه كه دوقلو بوده اند مادرشان ام حبيب بوده است.
#عباس ـ عثمان ـ جعفر و عبدالله كه از ام البنين متولد شده اند و در كربلا به شهادت رسيدند.  
#محمد اصغر كه كنيه اش ابوبكر است و عبيدالله كه نام مادرشان ليلي است و در كربلا شهيد شدند و بعد فرزندان ديگر حضرت را هم نقل مي كند.<ref>ر.ك: شيخ مفيد، الارشاد، ترجمه محمد باقر ساعدي، ج۱، باب ۴، ص۳۴۲، چ سوم، ۱۳۷۶، نشر اسلاميه تهران.</ref>


مرحوم شيخ عباس قمي هم در كتاب شريف منتهي الامال تقريبا عين مطالب شيخ مفيد را ذكر مي كند و در آخر بحث مي افزايد كه برخي تعداد فرزندان حضرت علي(ع) را هجده پسر و هجده دختر دانسته اند كه نام برخي از آنان چنين است: عبدالله، عون، عثمان اصغر، عمر اصغر، ام كلثوم صغري و... گفته شده است كه عمر آخرين فرزند حضرت علي(ع) بوده است كه متولد شده است.<ref>شيخ عباس قمي، منتهي الامال، ج۱، فصل ۶، ص۳۵۱، نشر: هجرت، چ مكرر، ۱۳۷۷.</ref>
همچنین اگر به کتب رجالی شیعه از جمله معجم رجال الحدیث مراجعه کنیم، این اسامی را در میان شیعیان و حتی یاران نزدیک ائمه(ع) به صورت فراوان می‌بینیم و علت این است که نام خلفاء یا هر فرد ناصالحی عیبی برای آن اسم محسوب نمی‌شود. مثلاً اگر کسی امروز بگوید من نام پسرم را محمد رضا نمی‌گذارم چون اسم شاه بوده است! لذا شیعیان از اسامی خلفاء و حتی اسم‌هایی مانند معاویه، یزید، و عبیدالله هم احتزاری نداشتند و در تاریخ نام آنان ثبت شده است که به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود.
* عثمان بن عمران، که از اصحاب امام صادق(ع) بود و حضرت در مورد او فرمود: خدا تو را با ما در دنیا و آخرت قرار دهد.<ref>رجال شیخ طوسی، باب العین، ص۲۵۹.</ref>
* عثمان بن سعید عمری معروف به زیات اسدی که از یازده سالگی در خدمت امام جواد(ع) بود و از طرف امام حسن عسکری(ع) وکالت داشته است و حضرت مهدی(عج) هم او را تأیید فرموده و به عنوان اولین نائب خاص خود در غیبت صغری معرفی نمود.<ref>سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی از ولادت تا ظهور، ص۲۶۸، نشر الهادی، چ اول، ۱۳۷۶.</ref>
* عمر بن یزید کوفی که امام صادق(ع) در مورد او فرمود: و الله تو از ما اهل بیت هستی.<ref>تحفه الاحباب، ص۴۳۰.</ref>
* معاویه بن وهب که از یاران حضرت صادق(ع) و مورد وثوق او بوده است.<ref>همان، ص۵۱۰.</ref>
* معاویه بن عمار که مورد وثوق امام ششم و هفتم بوده است.<ref>همان، ص۵۰۹.</ref>


پس ترديدي وجود ندارد كه امام علي(ع) فرزنداني به نام هاي خلفاء سه گانه داشته اند.
== موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا ==
هیچ دلیلی نداریم که هم نام بودن فرزندان امام علی(ع) با خلفاء به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده باشد. بلکه نفرت و بیزاری امام علی(ع) نسبت به خلفاء آن قدر روشن است که نمی‌توان آن را انکار نمود. معاویه در جنگ صفین در یکی از مکاتبات خود به حضرت علی(ع) چنین نوشت: «به من خبر رسیده که تو برای ابوبکر و عمر و عثمان طلب رحمت می‌کنی و این از دو وجه خارج نیست یا تقیه می‌کنی و می‌ترسی که اگر از خلفاء بیزاری بجویی مردم از دور تو پراکنده شوند یا اینکه دروغ می‌گویی. از بعض خواص و نزدیکان تو به من خبر رسیده است که در خلوت با شیعیان خود می‌گویی من نام سه پسرم را به نام ابوبکر و عمر و عثمان گذاردم هر وقت که از بهر ایشان طلب رحمت می‌کنم بدانید که منظور من فرزندان خودم هستند نه خلفاء گمراه و ظالم.»<ref>تحفه الاحباب، ص۳۵۸.</ref>


==رواج این نام‌ها==
و نیز برای رفع این توهم از حضرت علی(ع) نقل شده است که فرمود: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون.»<ref>محمد رضا عبدالامیر انصاری، ام البنین نماد از خود گذشتگی، ص۲۸، نشر آستان قدس رضوی، ترجمه موسی دانش، ص۲۸. چ اول، ۱۳۷۵، و تحفه الاحباب، ص۳۰۳، و مقاتل الطالبین، ص۵۵.</ref>
حال اين سوال مطرح مي شود كه علت اين نامگذاري چه بوده است آيا به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده است يا علت ديگري داشته است؟
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


در پاسخ اين سوال بايد بگوئيم كه اين اسامي در آن زمان رايج بوده است و بر خلاف امروز كه اين اسامي حساسيت برانگيز و نشان دهنده نوع مذهب و تفكر افراد است در آن زمان ها و تا قرن ها پس از آن اين اسامي در ميان عرب ها و حتی شيعيان رواج داشته است. شاهد مطلب ما كتاب هاي الاصابه، الاستيعاب و اُسد الغابه است كه بزرگان اهل سنت اسماء صحابه را ذكر كرده اند كه در ميان آنها حدود بيست صحابي بنام عمر و سي صحابي به نام عثمان نام مي برد اين در حالي است كه اين كتاب ها جامع اسماء تمام صحابه هم نبوده است.
== برای مطالعهٔ بیشتر ==
 
* علی کیست، فضل الله کمپانی، ص۴۰۳، نشر دارالکتب الاسلامیه، تهران، چ ۱۸، سال ۷۶.
همچنين اگر به كتب رجالي شيعه از جمله معجم رجال الحديث مراجعه كنيم، اين اسامي را در ميان شيعيان و حتي ياران نزديك ائمه(ع) به صورت فراوان مي بينيم و علت اين است كه نام خلفاء و يا هر فرد ناصالحي عيبي براي آن اسم محسوب نمي شود. مثلاً اگر كسي امروز بگويد من نام پسرم را محمد رضا نمي گذارم چون اسم شاه بوده است! لذا شيعيان از اسامي خلفاء و حتي اسم هايي مانند معاويه، یزید، و عبيدالله هم احتزاري نداشتند و در تاريخ نام آنان ثبت شده است كه به چند نمونه از آنها اشاره مي شود.  
* امام علی(ع) من المهد الی اللحد، سید محمد کاظم قزوینی، ص۲۳۴، چ دوم، ۱۴۱۳ قمری، نشر مؤسسه نور، بیروت.
* مناقب امیر المومنین علی بن ابی طالب(ع)، محب الدین طبری، نشر دارالکوثر دمشق، فصل ۱۲، ص۲۹۹ به بعد، چ دوم، ۱۴۲۰ هـ.ق.
* کتاب تحفه الاحباب شیخ عباس قمی که به آن اشاره شد هم در این زمینه مفید است.
* در اکثر کتب تاریخی در شرح حال حضرت علی(ع) می‌توانید این موارد را بیابید.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


* عثمان بن عمران، كه از اصحاب امام صادق(ع) بود و حضرت در مورد او فرمود: خدا تو را با ما در دنيا و آخرت قرار دهد.<ref>رجال شيخ طوسي، باب العين، ص۲۵۹.</ref>
== منابع ==
* عثمان بن سعيد عمري معروف به زيات اسدي كه از يازده سالگي در خدمت امام جواد(ع) بود و از طرف امام حسن عسكري(ع) وكالت داشته است و حضرت مهدي(عج) هم او را تاييد فرموده و به عنوان اولين نائب خاص خود در غيبت صغري معرفي نمود.<ref>سيد محمد كاظم قزويني، امام مهدي از ولادت تا ظهور، ص۲۶۸، نشر الهادي، چ اول، ۱۳۷۶.</ref>
{{پانویس|۲}}
* عمر بن يزيد كوفي كه امام صادق(ع) در مورد او فرمود: و الله تو از ما اهل بيت هستي.<ref>تحفه الاحباب، ص۴۳۰.</ref>
* معاويه بن وهب كه از ياران حضرت صادق(ع) و مورد وثوق او بوده است.<ref>همان، ص۵۱۰.</ref>
* معاويه بن عمار كه مورد وثوق امام ششم و هفتم بوده است.<ref>همان، ص۵۰۹.</ref>
 
==موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا==
هيچ دليلي نداريم كه هم نام بودن فرزندان امام علی(ع) با خلفاء به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده باشد. بلكه نفرت و بيزاري امام علي(ع) نسبت به خلفاء آن قدر روشن است كه نمي توان آن را انكار نمود. معاويه در جنگ صفين در يكي از مكاتبات خود به حضرت علي(ع) چنين نوشت: «به من خبر رسيده كه تو براي ابوبكر و عمر و عثمان طلب رحمت مي كني و اين از دو وجه خارج نيست يا تقيه مي كني و مي ترسي كه اگر از خلفاء بيزاري بجويي مردم از دور تو پراكنده شوند و يا اينكه دروغ مي گويي. از بعض خواص و نزديكان تو به من خبر رسيده است كه در خلوت با شيعيان خود ميگويي من نام سه پسرم را به نام ابوبكر و عمر و عثمان گذاردم هر وقت كه از بهر ايشان طلب رحمت مي كنم بدانيد كه منظور من فرزندان خودم هستند نه خلفاء گمراه و ظالم.»<ref>تحفه الاحباب، ص۳۵۸.</ref>
 
و نيز براي رفع اين توهم از حضرت علي(ع) نقل شده است كه فرمود: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون.»<ref>محمد رضا عبدالامير انصاري، ام البنين نماد از خود گذشتگي، ص۲۸، نشر آستان قدس رضوي، ترجمه موسي دانش، ص۲۸. چ اول، ۱۳۷۵، و تحفه الاحباب ، ص۳۰۳، و مقاتل الطالبين، ص۵۵.</ref>
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}} 
==مطالعه بيشتر==
* علي كيست، فضل الله كمپاني، ص۴۰۳، نشر دارالكتب الاسلاميه، تهران، چ ۱۸، سال ۷۶.
* امام علي(ع) من المهد الي اللحد، سيد محمد كاظم قزويني، ص۲۳۴، چ دوم، ۱۴۱۳ قمري، نشر موسسه نور، بيروت.
* مناقب امير المومنين علي بن ابي طالب(ع) ، محب الدين طبري، نشر دارالكوثر دمشق، فصل ۱۲، ص۲۹۹ به بعد، چ دوم، ۱۴۲۰ هـ . ق.
*كتاب تحفه الاحباب شيخ عباس قمي كه به آن اشاره شد هم در اين زمينه مفيد است.
*در اكثر كتب تاريخي در شرح حال حضرت علي(ع) مي توانيد اين موارد را بيابيد.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
==منابع==
<references />


{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۷۲: خط ۶۸:
  | تیترها = شد
  | تیترها = شد
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ب
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۱۶

سؤال

با این که خلفا خلافت را از امام علی(ع) غصب کردند و به خانه ایشان حمله کردند و حضرت زهرا(س) تا پایان عمر از آنان خشمگین بود؛ اما چرا حضرت علی(ع) نام فرزندان خود را به آنان نامگذاری کردند؟

ممکن است این بحث توسط کسانی مطرح شود که دوست دارند بگویند حضرت علی(ع) با خلفاء مشکلی نداشتند پس چرا شیعیان کاسه داغ تر از آش شده‌اند و از خلفاء سه‌گانه بیزاری می‌جویند.

در این که امام علی(ع) فرزندانی با نام‌های ابوبکر، عمر، و عثمان داشته‌اند اختلافی نیست. اما این نام‌ها در آن زمان و قرن‌ها بعد در میان عرب‌ها رواج داشته است. حتی در میان شیعیان این نام‌ها و نام‌هایی مانند معاویه، یزید، و عبیدالله وجود داشته است. علاوه بر این موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا در تاریخ منعکس شده است و قابل انکار نیست. امام علی(ع) برای آن که تصور نشود نام فرزندشان را به نام عثمان بن عفان (خلیفه سوم) نام‌گذاری کرده‌اند، فرموده‌اند: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون [از اصحاب پیامبر(ص)].»

هم نامی فرزندان حضرت علی(ع) با خلفا

در این که حضرت علی(ع) فرزندانی به نام عمر و ابوبکر و عثمان داشته‌اند اختلافی نیست. به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود:

ابن اثیر در کتاب الکامل فی التاریخ در ذکر نسب و فرزندان و زن‌های حضرت علی(ع) می‌نویسد: زن‌های حضرت عبارت بودند از:

  1. فاطمه که از او پنج فرزند به دنیا آورده است: بنام حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن.
  2. ام البنین که فرزندان او عبارتند از: عباس، جعفر، عبدالله و عثمان که همگی در کربلا به شهادت رسیدند.
  3. لیلی دختر مسعود بن خالد که فرزندان او عبارتند از عبیدالله و ابوبکر.
  4. صهباء دختر ربیعه که عمر و رقیه را به صورت دوقلو به دنیا آورده است.[۱]

در میان علماء و بزرگان شیعه هم در اصل این مطلب که حضرت فرزندانی بدان نامها داشته است اختلافی دیده نمی‌شود. شیخ مفید در الارشاد می‌نویسد: یادگارهای حضرت علی(ع) از دختر و پسر بیست و هفت نفرند که عبارتند از:

  1. حسن، حسین، زینب، ام کلثوم که از حضرت زهرا(س) هستند.
  2. محمد که کنیه اش ابوالقاسم است مشهور به محمد حنفیّه.
  3. عمر و رقیه که دوقلو بوده‌اند مادرشان ام حبیب بوده است.
  4. عباس ـ عثمان ـ جعفر و عبدالله که از ام البنین متولد شده‌اند و در کربلا به شهادت رسیدند.
  5. محمد اصغر که کنیه اش ابوبکر است و عبیدالله که نام مادرشان لیلی است و در کربلا شهید شدند و بعد فرزندان دیگر حضرت را هم نقل می‌کند.[۲]

مرحوم شیخ عباس قمی هم در کتاب شریف منتهی الامال تقریباً عین مطالب شیخ مفید را ذکر می‌کند و در آخر بحث می‌افزاید که برخی تعداد فرزندان حضرت علی(ع) را هجده پسر و هجده دختر دانسته‌اند که نام برخی از آنان چنین است: عبدالله، عون، عثمان اصغر، عمر اصغر، ام کلثوم صغری و… گفته شده است که عمر آخرین فرزند حضرت علی(ع) بوده است که متولد شده است.[۳]

پس تردیدی وجود ندارد که امام علی(ع) فرزندانی به نام‌های خلفاء سه‌گانه داشته‌اند.

رواج این نام‌ها

حال این سؤال مطرح می‌شود که علت این نامگذاری چه بوده است آیا به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده است یا علت دیگری داشته است؟

در پاسخ این سؤال باید بگوئیم که این اسامی در آن زمان رایج بوده است و بر خلاف امروز که این اسامی حساسیت برانگیز و نشان دهنده نوع مذهب و تفکر افراد است در آن زمان‌ها و تا قرن‌ها پس از آن این اسامی در میان عرب‌ها و حتی شیعیان رواج داشته است. شاهد مطلب ما کتاب‌های الاصابه، الاستیعاب و اُسد الغابه است که بزرگان اهل سنت اسماء صحابه را ذکر کرده‌اند که در میان آنها حدود بیست صحابی بنام عمر و سی صحابی به نام عثمان نام می‌برد این در حالی است که این کتاب‌ها جامع اسماء تمام صحابه هم نبوده است.

همچنین اگر به کتب رجالی شیعه از جمله معجم رجال الحدیث مراجعه کنیم، این اسامی را در میان شیعیان و حتی یاران نزدیک ائمه(ع) به صورت فراوان می‌بینیم و علت این است که نام خلفاء یا هر فرد ناصالحی عیبی برای آن اسم محسوب نمی‌شود. مثلاً اگر کسی امروز بگوید من نام پسرم را محمد رضا نمی‌گذارم چون اسم شاه بوده است! لذا شیعیان از اسامی خلفاء و حتی اسم‌هایی مانند معاویه، یزید، و عبیدالله هم احتزاری نداشتند و در تاریخ نام آنان ثبت شده است که به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود.

  • عثمان بن عمران، که از اصحاب امام صادق(ع) بود و حضرت در مورد او فرمود: خدا تو را با ما در دنیا و آخرت قرار دهد.[۴]
  • عثمان بن سعید عمری معروف به زیات اسدی که از یازده سالگی در خدمت امام جواد(ع) بود و از طرف امام حسن عسکری(ع) وکالت داشته است و حضرت مهدی(عج) هم او را تأیید فرموده و به عنوان اولین نائب خاص خود در غیبت صغری معرفی نمود.[۵]
  • عمر بن یزید کوفی که امام صادق(ع) در مورد او فرمود: و الله تو از ما اهل بیت هستی.[۶]
  • معاویه بن وهب که از یاران حضرت صادق(ع) و مورد وثوق او بوده است.[۷]
  • معاویه بن عمار که مورد وثوق امام ششم و هفتم بوده است.[۸]

موضع امام علی(ع) نسبت به خلفا

هیچ دلیلی نداریم که هم نام بودن فرزندان امام علی(ع) با خلفاء به خاطر محبت و احترام نسبت به خلفاء بوده باشد. بلکه نفرت و بیزاری امام علی(ع) نسبت به خلفاء آن قدر روشن است که نمی‌توان آن را انکار نمود. معاویه در جنگ صفین در یکی از مکاتبات خود به حضرت علی(ع) چنین نوشت: «به من خبر رسیده که تو برای ابوبکر و عمر و عثمان طلب رحمت می‌کنی و این از دو وجه خارج نیست یا تقیه می‌کنی و می‌ترسی که اگر از خلفاء بیزاری بجویی مردم از دور تو پراکنده شوند یا اینکه دروغ می‌گویی. از بعض خواص و نزدیکان تو به من خبر رسیده است که در خلوت با شیعیان خود می‌گویی من نام سه پسرم را به نام ابوبکر و عمر و عثمان گذاردم هر وقت که از بهر ایشان طلب رحمت می‌کنم بدانید که منظور من فرزندان خودم هستند نه خلفاء گمراه و ظالم.»[۹]

و نیز برای رفع این توهم از حضرت علی(ع) نقل شده است که فرمود: «من نام فرزندم را عثمان گذاشتم به نام برادرم عثمان بن مظعون.»[۱۰]


برای مطالعهٔ بیشتر

  • علی کیست، فضل الله کمپانی، ص۴۰۳، نشر دارالکتب الاسلامیه، تهران، چ ۱۸، سال ۷۶.
  • امام علی(ع) من المهد الی اللحد، سید محمد کاظم قزوینی، ص۲۳۴، چ دوم، ۱۴۱۳ قمری، نشر مؤسسه نور، بیروت.
  • مناقب امیر المومنین علی بن ابی طالب(ع)، محب الدین طبری، نشر دارالکوثر دمشق، فصل ۱۲، ص۲۹۹ به بعد، چ دوم، ۱۴۲۰ هـ.ق.
  • کتاب تحفه الاحباب شیخ عباس قمی که به آن اشاره شد هم در این زمینه مفید است.
  • در اکثر کتب تاریخی در شرح حال حضرت علی(ع) می‌توانید این موارد را بیابید.


منابع

  1. ابن اثیر، الکامل، ج۳، ص۲۹۶.
  2. ر. ک. شیخ مفید، الارشاد، ترجمه محمد باقر ساعدی، ج۱، باب ۴، ص۳۴۲، چ سوم، ۱۳۷۶، نشر اسلامیه تهران.
  3. شیخ عباس قمی، منتهی الامال، ج۱، فصل ۶، ص۳۵۱، نشر: هجرت، چ مکرر، ۱۳۷۷.
  4. رجال شیخ طوسی، باب العین، ص۲۵۹.
  5. سید محمد کاظم قزوینی، امام مهدی از ولادت تا ظهور، ص۲۶۸، نشر الهادی، چ اول، ۱۳۷۶.
  6. تحفه الاحباب، ص۴۳۰.
  7. همان، ص۵۱۰.
  8. همان، ص۵۰۹.
  9. تحفه الاحباب، ص۳۵۸.
  10. محمد رضا عبدالامیر انصاری، ام البنین نماد از خود گذشتگی، ص۲۸، نشر آستان قدس رضوی، ترجمه موسی دانش، ص۲۸. چ اول، ۱۳۷۵، و تحفه الاحباب، ص۳۰۳، و مقاتل الطالبین، ص۵۵.