نزول وحی بر حضرت خضر در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = کلام |شاخه فرعی۱ = نبوت |شاخه فرعی۲ = انبیای اله...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = نبوت
|شاخه فرعی۲ = انبیای الهی
|شاخه فرعی۳ =
}}
{{سوال}}
{{سوال}}
آيا هنوز بر حضرت خضر نبي که در رکاب حضرت مهدي است وحي الهي صورت مي گيرد يا خير؟
آیا هنوز بر خضر نبی(ع) وحی الهی صورت می‌گیرد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ابتداء معنا و مفهوم وحي بايد مشخص گردد، و هم چنين تفاوت رسالت و نبوت و به عبارت ديگر فرق بين نبي و رسول معلوم گردد تا پاسخ به خوبي روشن و تبيين گردد.
پس از [[پیامبر اسلام(ص)]]، نبوت تشریعی و رسالت به پایان رسید ولی نبوت غیر تشریعی و نبوت عامه همچنان باقی است و نزول وحی نیز هنوز صورت می‌گیرد؛ لذا به [[حضرت خضر(ع)]] به عنوان اینکه نبی و صاحب نبوت عامه می‌باشند و به جهت دریافت اخبار و معارف الهی، [[وحی]] نازل می‌شود.


هر نوع ادراک سرّي و پنهاني را از نظر لغت وحي گويند. و در اصطلاح عبارت است از ارتباط پيامبران با جهان بالا و دريافت حقائق و دستوراتي از آن جهان، که معمولا وحي آسماني به وسيله وحي و فرشته حامل آن انجام مي گيرد.
== تفاوت رسالت و نبوت ==
نبی کسی است که خواب می‌بیند و در خواب به او وحی می‌شود؛ ولی رسول کسی است که ملک وحی بر او نازل می‌شود و او ملک را می‌بیند و با او سخن می‌گوید؛ و گویند: رسول کسی است که دارای کتاب باشد، ولی نبی این گونه نیست؛ و نیز می‌گویند: رسول کسی است که به او وحی می‌شود و مأمور ابلاغ آن است، ولی نبی کسی است که از طرف خدا به او وحی شده، خواه مأمور رساندن محتوای وحی به مردم باشد یا نباشد.<ref>مصباح، محمد تقی، راهنمایی‌شناسی، ج۲، ص۱۶–۱۳.</ref>


نبي کسي است که: خواب مي بيند و در خواب به او وحي مي شود، ولي رسول کسي است که: ملک وحي بر او نازل مي شود و او ملک را مي بيند و با او سخن مي گويد. و گويند: رسول کسي است که داراي کتاب باشد، ولي نبي اين گونه نيست. و نيز مي گويند:رسول کسي است که به او وحي مي شود و مأمور ابلاغ آن است ولي نبي کسي است که از طرف خدا به او وحي شده خواه مأمور رساندن محتواي وحي به مردم باشد يا نباشد.<ref>مصباح، محمد تقي، راهنمايي شناسي، ج۲، ص۱۶ ـ ۱۳.</ref>
وحی‌ای که به انبیاء نازل می‌شود یا دستور جدیدی را به همراه دارد و از سنخ تشریع است؛ یا اینکه نزول وحی، به انجام عمل، اراده، عزم و انگیزه‌ای تعلق می‌گیرد.  


وحي اي که به انبياء نازل مي شود يا به حکمي از احکام الهي تعلق مي گيرد و دستور جديدي را به همراه دارد و از سنخ تشريع است. و يا اينکه نزول وحي، به انجام عمل، اراده،عزم و انگيزه اي تعلق مي گيرد. به عبارت ديگر:گاهي نزول وحي به عنوان تعليم براي احکام الهي است و گاهي نزول وحي موجب تعليم و عزم به عملي است.
بنابراین رسالت به معنای رهبری جامعه و بیان حلال و حرام و واجب و مستحب و مکروه و مباح و مانند آن؛ یک نبوت خاصی است که از آن به نبوت تشریعی تعبیر می‌شود. در مقابل آن نبوت غیر تشریعی یا نبوت عامه به این معناست که شخص از طریق وحی اطلاع به وقایعی که در جهان اتفاق می‌افتد و خواهد افتاد پیدا می‌کند، آینده خودش را می‌بیند و از آینده دیگران خبر می‌دهد و… که در این مقام شخص بواسطه فنای فی الله بر حقائق و اخبار و معارف الهی اطلاع پیدا می‌کند؛ که این نوع از نبوت، پشتوانه هرگونه رسالت و نبوت تشریعی است.<ref>آیت الله جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، قم، مؤسسه اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۲۶.</ref>


بنابراين رسالت به معناي رهبري جامعه و بيان حلال و حرام و واجب و مستحب و مکروه و مباح و مانند آن؛ يک نبوت خاصي است که از آن به نبوت تشريعي تعبير مي شود. در مقابل آن نبوت غير تشريعي يا نبوت عامه به اين معناست که شخص از طريق وحي اطلاع به وقايعي که در جهان اتفاق مي افتد و خواهد افتاد پيدا مي کند، آينده خودش را مي بيند و از آينده ديگران خبر مي دهد و... که در اين مقام شخص بواسطه فناي في الله برحقائق و اخبار و معارف الهي اطلاع پيدا مي کند. که اين نوع از نبوت، پشتوانه هرگونه رسالت و نبوت تشريعي است.<ref>آيت الله جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي، قم، موسسه اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۲۶.</ref>
نتيجه اينکه: بعد از رحلت رسول گرامي اسلام نبوت تشريعي و رسالت به پايان رسيد ولي نبوت غير تشريعي و نبوت عامه همچنان باقي است و نزول وحي نيز هنوز صورت مي گيرد لذا به حضرت خضر به عنوان اينکه نبي و صاحب نبوت عامه مي باشند و به جهت دريافت اخبار و معارف الهي وحي نازل مي شود.
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:==


کتاب مآثر اثر علامه حسن زاده جلد ۲، نبوت تشريعي و انبائي مراجعه کنند.
==مطالعه بیشتر==
 
* ''مآثر''، حسن‌زاده آملی، جلد ۲، نبوت تشریعی و انبائی.
و هم چنين ترجمه کتاب الميزان ج۱۸، ص۱۰۷ و جلد ۱۲، ص۴۲۳ و کتاب نبوت شهيد مطهري مراجعه نمايند.
* ''ترجمه المیزان''، ج۱۸، ص۱۰۷ و جلد ۱۲، ص۴۲۳.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
* ''نبوت''، مرتضی مطهری.
 
==منابع==
<references />


== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
| شاخه اصلی = کلام
| شاخه فرعی۱ = نبوت
| شاخه فرعی۲ = انبیای الهی
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۱

سؤال

آیا هنوز بر خضر نبی(ع) وحی الهی صورت می‌گیرد؟

پس از پیامبر اسلام(ص)، نبوت تشریعی و رسالت به پایان رسید ولی نبوت غیر تشریعی و نبوت عامه همچنان باقی است و نزول وحی نیز هنوز صورت می‌گیرد؛ لذا به حضرت خضر(ع) به عنوان اینکه نبی و صاحب نبوت عامه می‌باشند و به جهت دریافت اخبار و معارف الهی، وحی نازل می‌شود.

تفاوت رسالت و نبوت

نبی کسی است که خواب می‌بیند و در خواب به او وحی می‌شود؛ ولی رسول کسی است که ملک وحی بر او نازل می‌شود و او ملک را می‌بیند و با او سخن می‌گوید؛ و گویند: رسول کسی است که دارای کتاب باشد، ولی نبی این گونه نیست؛ و نیز می‌گویند: رسول کسی است که به او وحی می‌شود و مأمور ابلاغ آن است، ولی نبی کسی است که از طرف خدا به او وحی شده، خواه مأمور رساندن محتوای وحی به مردم باشد یا نباشد.[۱]

وحی‌ای که به انبیاء نازل می‌شود یا دستور جدیدی را به همراه دارد و از سنخ تشریع است؛ یا اینکه نزول وحی، به انجام عمل، اراده، عزم و انگیزه‌ای تعلق می‌گیرد.

بنابراین رسالت به معنای رهبری جامعه و بیان حلال و حرام و واجب و مستحب و مکروه و مباح و مانند آن؛ یک نبوت خاصی است که از آن به نبوت تشریعی تعبیر می‌شود. در مقابل آن نبوت غیر تشریعی یا نبوت عامه به این معناست که شخص از طریق وحی اطلاع به وقایعی که در جهان اتفاق می‌افتد و خواهد افتاد پیدا می‌کند، آینده خودش را می‌بیند و از آینده دیگران خبر می‌دهد و… که در این مقام شخص بواسطه فنای فی الله بر حقائق و اخبار و معارف الهی اطلاع پیدا می‌کند؛ که این نوع از نبوت، پشتوانه هرگونه رسالت و نبوت تشریعی است.[۲]


مطالعه بیشتر

  • مآثر، حسن‌زاده آملی، جلد ۲، نبوت تشریعی و انبائی.
  • ترجمه المیزان، ج۱۸، ص۱۰۷ و جلد ۱۲، ص۴۲۳.
  • نبوت، مرتضی مطهری.

منابع

  1. مصباح، محمد تقی، راهنمایی‌شناسی، ج۲، ص۱۶–۱۳.
  2. آیت الله جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی، قم، مؤسسه اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ج۳، ص۲۶.