نجاست سگ: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نجاست سگ از موضوعات فقه اسلامی است که اکثر فقهای شیعه و اهل سنت بر | نجاست سگ از موضوعات فقه اسلامی است که اکثر فقهای شیعه و اهل سنت بر آن اذعان دارند. این فتوا برخاسته از روایات و اجماع است و در قرآن به آن اشاره‌ای نشده است. سید مرتضی بر خلاف فقها، فتوا بر پاک بودن موی سگ داده است. در میان اهل سنت هم مالکی‌ها قائل به طهارت هستند. | ||
== نجاست سگ در روایات == | == نجاست سگ در روایات == | ||
عمده دلیل برای حکم نجاست | عمده دلیل برای حکم نجاست سگ، روایات می‌باشند. از احکامی که قرآن آن را بیان نکرده ولی در روایات آمده است، نجاست سگ است. این نوع احکام، توسط [[پیامبر اسلام(ص)]] و ائمه معصوم(ع) بیان شده است. در یکی از روایات، ابی‌سهل قریشی از [[امام صادق(ع)]] در مورد گوشت سگ سؤال کرد. ایشان فرمودند: سگ نجس است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۱، صفحه ۲۴۵.</ref> | ||
[[شیخ حر عاملی]] از علمای شیعه در کتاب [[وسائل الشیعه]] بخشی را به نجاست پوست، مو و پشم سگ و خوک اختصاص داده است که آن را نجس و خرید و فروش آن را حرام می‌داند.<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ج۴، ص۳۵۲.</ref> فقها، سگ را نجس العین می‌دانند.<ref>موسوعة الإمام الخميني (استفتائات امام خمينى( س))، الخميني، السيد روح الله، ج۱، ص۳۵۰</ref> | [[شیخ حر عاملی]] از علمای شیعه در کتاب [[وسائل الشیعه]] بخشی را به نجاست پوست، مو و پشم سگ و خوک اختصاص داده است که آن را نجس و خرید و فروش آن را حرام می‌داند.<ref>حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ج۴، ص۳۵۲.</ref> فقها، سگ را نجس العین می‌دانند.<ref>موسوعة الإمام الخميني (استفتائات امام خمينى( س))، الخميني، السيد روح الله، ج۱، ص۳۵۰</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
تمامی فقهای شیعه سگ را عین نجس می‌دانند. سید مرتضی تنها فقیهی است که موی سگ را پاک می‌داند. و اعتقاد دارد مذهب شیعه هم چنین نظری دارد. و این نسبت را به ابوحنیفه هم می‌دهد.<ref>المسائل الناصریات، سید مرتضی، ج۱، ص۱۰۰</ref> دلیل فتوای خود را بی روح بودن مو و نیز آیه ۸۰ سوره نحل می‌داند:{{قرآن|وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ|ترجمه=و خدا براى شما خانه‌هايتان را مايه آرامش قرار داد، و از پوست دامها براى شما خانه‌هايى نهاد كه آن[ها] را در روز جابجا شدنتان و هنگام ماندنتان سبك مى‌يابيد، و از پشمها و كُركها و موهاى آنها وسايل زندگى كه تا چندى مورد استفاده است [قرار داد].|سوره=نحل|آیه=۸۰}} | تمامی فقهای شیعه سگ را عین نجس می‌دانند. سید مرتضی تنها فقیهی است که موی سگ را پاک می‌داند. و اعتقاد دارد مذهب شیعه هم چنین نظری دارد. و این نسبت را به ابوحنیفه هم می‌دهد.<ref>المسائل الناصریات، سید مرتضی، ج۱، ص۱۰۰</ref> دلیل فتوای خود را بی روح بودن مو و نیز آیه ۸۰ سوره نحل می‌داند:{{قرآن|وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ|ترجمه=و خدا براى شما خانه‌هايتان را مايه آرامش قرار داد، و از پوست دامها براى شما خانه‌هايى نهاد كه آن[ها] را در روز جابجا شدنتان و هنگام ماندنتان سبك مى‌يابيد، و از پشمها و كُركها و موهاى آنها وسايل زندگى كه تا چندى مورد استفاده است [قرار داد].|سوره=نحل|آیه=۸۰}} | ||
مذهب مالکیه هم اعتقاد بر عدم نجاست سگ دارد.<ref>الفقه على المذاهب الخمسة، مغنية، الشيخ محمد جواد، ج۱، ص۲۴</ref> در روایتی آمده است که پیامبر گفته است ظرفی که سگ آن را لیسیده را هفت بار بشویید. مالکی با استناد به آیه{{قرآن|فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ|ترجمه=از آن صيد كه برايتان مى‌گيرند و نگه مى‌دارند بخوريد|سوره=مائده|آیه=۴}} به این روایت اشکال | مذهب مالکیه هم اعتقاد بر عدم نجاست سگ دارد.<ref>الفقه على المذاهب الخمسة، مغنية، الشيخ محمد جواد، ج۱، ص۲۴</ref> در روایتی آمده است که پیامبر(ص) گفته است ظرفی که سگ آن را لیسیده را هفت بار بشویید. مالکی با استناد به آیه{{قرآن|فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ|ترجمه=از آن صيد كه برايتان مى‌گيرند و نگه مى‌دارند بخوريد|سوره=مائده|آیه=۴}} به این روایت اشکال می‌کند.<ref>مسايل كابل، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۱، ص۱۴۴</ref> {{مطالعه بیشتر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۷
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
آیا در رابطه با نجاست سگ آیه‌ای در قرآن مجید آمده است؟
نجاست سگ از موضوعات فقه اسلامی است که اکثر فقهای شیعه و اهل سنت بر آن اذعان دارند. این فتوا برخاسته از روایات و اجماع است و در قرآن به آن اشاره‌ای نشده است. سید مرتضی بر خلاف فقها، فتوا بر پاک بودن موی سگ داده است. در میان اهل سنت هم مالکی‌ها قائل به طهارت هستند.
نجاست سگ در روایات
عمده دلیل برای حکم نجاست سگ، روایات می‌باشند. از احکامی که قرآن آن را بیان نکرده ولی در روایات آمده است، نجاست سگ است. این نوع احکام، توسط پیامبر اسلام(ص) و ائمه معصوم(ع) بیان شده است. در یکی از روایات، ابی‌سهل قریشی از امام صادق(ع) در مورد گوشت سگ سؤال کرد. ایشان فرمودند: سگ نجس است.[۱]
شیخ حر عاملی از علمای شیعه در کتاب وسائل الشیعه بخشی را به نجاست پوست، مو و پشم سگ و خوک اختصاص داده است که آن را نجس و خرید و فروش آن را حرام می‌داند.[۲] فقها، سگ را نجس العین می‌دانند.[۳]
البته خرید و فروش سگ برای استفاده مفید مانند صید، نگهداری گله و خانه و … اشکال ندارد.[۴]
نجاست سگ از منظر سید مرتضی و مالکیه
تمامی فقهای شیعه سگ را عین نجس می‌دانند. سید مرتضی تنها فقیهی است که موی سگ را پاک می‌داند. و اعتقاد دارد مذهب شیعه هم چنین نظری دارد. و این نسبت را به ابوحنیفه هم می‌دهد.[۵] دلیل فتوای خود را بی روح بودن مو و نیز آیه ۸۰ سوره نحل می‌داند:﴿وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ؛ و خدا براى شما خانه‌هايتان را مايه آرامش قرار داد، و از پوست دامها براى شما خانه‌هايى نهاد كه آن[ها] را در روز جابجا شدنتان و هنگام ماندنتان سبك مى‌يابيد، و از پشمها و كُركها و موهاى آنها وسايل زندگى كه تا چندى مورد استفاده است [قرار داد].﴾(نحل:۸۰)
مذهب مالکیه هم اعتقاد بر عدم نجاست سگ دارد.[۶] در روایتی آمده است که پیامبر(ص) گفته است ظرفی که سگ آن را لیسیده را هفت بار بشویید. مالکی با استناد به آیه﴿فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ؛ از آن صيد كه برايتان مى‌گيرند و نگه مى‌دارند بخوريد﴾(مائده:۴) به این روایت اشکال می‌کند.[۷]
منابع
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، تهران، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۱، صفحه ۲۴۵.
- ↑ حر عاملی، وسایل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ج۴، ص۳۵۲.
- ↑ موسوعة الإمام الخميني (استفتائات امام خمينى( س))، الخميني، السيد روح الله، ج۱، ص۳۵۰
- ↑ رساله عملیه فقها، قسمت نجاست سگ.
- ↑ المسائل الناصریات، سید مرتضی، ج۱، ص۱۰۰
- ↑ الفقه على المذاهب الخمسة، مغنية، الشيخ محمد جواد، ج۱، ص۲۴
- ↑ مسايل كابل، محسنى، شيخ محمد آصف، ج۱، ص۱۴۴