مهدویت نوعیه و شخصیه: تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۳۸

سؤال

مهدویت نوعیه و شخصیه چیست؟

برخی از عالمان اهل سنت مهدویت نوعی و شیعه امامیه به مهدویت شخصی باور دارند. مقصود شیعه از مهدویت شخصی این است که؛ مهدی موعود(ع) شخصی است معین که متولد شده و تاکنون زنده است و در آینده ظهور خواهد کرد. او کسی جز فرزند امام حسن عسکری‏(ع) نیست. اهل سنت، مهدویت را نوعی دانسته و معتقدند که در آخرالزمان شخصی از ذریه پیامبر اکرم(‏ص) به نام مهدی متولد می‌شود و ظهور خواهد کرد، گرچه الآن وجود خارجی ندارد.


به اعتقاد شیعیان، جهان هیچگاه از وجود امام زنده، معصوم و منصوب از طرف خداوند خالی نخواهد بود؛ زیرا این یکی از اصول اساسی مکتب تشیع است. بدون وجود امام و خلیفه الهی و واسطه فیض، جریان فیض الهی در قلمرو تکوین و تشریع امکان ندارد؛ و حیات و بقاء آن در این عالم وجود ظلّی دارد و فقط در سایه وجود مقدّس امام در هر عصر امکان‌پذیر خواهد بود. امام صادق(ع) در این‌باره فرمود: اگر تنها دو نفر انسان داشته باشیم یکی از آن دو امام خواهد بود و آخرین کسی که می‌میرد امام است.[۱]

دلایل اثبات مهدویت شخصی

  • امام واسطه فیض تکوین است: اگر امام نباشد، فیض هستی قطع شده جهان هستی فرو می‌پاشد. محمد بن فضیل می‌گوید از حضرت رضا(ع) پرسیدم آیا روزی روی زمین بی امام خواهد بود؟ فرمود: نه، گفتم از امام صادق(ع) روایت شده که اگر روی زمین بی امام باشد، زمین یا بندگان مورد خشم خداوند قرار می‌گیرد. فرمود: نه اصلاً زمینی و بشری نمی‌ماند، همه از بین می‌رفتند.[۲]

بدون وجود امام(ع) و حجت الهی، کائنات بی امداد فیض الهی خواهند بود و بدون این امداد همه چیز عدم محض خواهند بود.

  • امام مخاطب و حامل قرآن و الهام است. قرآن کتاب همیشگی و زنده انسان‌ها است، پس مخاطب حقیقی آن نیز باید همیشه وجود داشته باشد و این مخاطب حقیقی که قلب و روحش بستر و جایگاه وحی است، بعد از پیامبر اکرم(ص) جز ائمه و امام نمی‌تواند باشد.

پس آفرینش انسانِ مکلف و بقاء نظام هستی در روی زمین بدون وجود انسان کامل که مظهر و واسطه فیض الهی است معنا ندارد و این است معنای کلام امیر المؤمنین(ع) که فرمود: زمین هیچگاه از حجّت خالی نمی‌ماند، حجت خدا یا ظاهر و آشکار است یا خائف و پنهان، تا حجت‌ها و برهان‌های خدا باطل نگردد.[۳]


مطالعه بیشتر

  • انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه، استاد حسن زادهٔ آملی.
  • راهنما شناسی، استاد مصباح یزدی.


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۷.
  2. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، ح۴۵۲.
  3. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ترجمه مصطفوی، دارالکتب الاسلامیه، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه.