مدت بارداری حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}}{{سوال}} مریم(س) که با معجزه باردار شد، چه مدت، دوره بارداری را گذراند؟{{پایان سوال}}{{پاسخ}}قرآن بارداری حضرت مریم را به‌صورت معجزه و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">تفسير نمونه، ج‏13،...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}{{سوال}}
{{شروع متن}}
مریم(س) که با معجزه باردار شد، چه مدت، دوره بارداری را گذراند؟{{پایان سوال}}{{پاسخ}}قرآن بارداری حضرت مریم را به‌صورت معجزه و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">تفسير نمونه، ج‏13، ص۴۰.</ref> آیت الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است اين موضوع تاثير چندانى در هدف اين داستان ندارد.<ref name=":0" /> روايات نیز در اين زمينه نيز مختلف است.<ref name=":0" />
{{سوال}}
دوره بارداری مریم(ع)‌ را به مانند دیگر زنان دانسته و دلیل آن را چنین دانسته که خداوند مدح مریم در این واقعه را در قرآن آورده و اگر دوره بارداری مریم معجزه و کمتر از زنان دیگر بود، باید در قٰان ذکر می‌شد. نبود این مسئله نشان می‌دهد مریم به مانند دیگر زنان دوره بارداری را گذرانده است.<ref name=":2">تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)، ج‏5، ص: 196</ref> همچنین ترس مریم از تهمت دیگران نشانه دیگری است که مردم این فرزند را از او دانسته و الا در صورت دوره حمل یک ساعته، کسی احتمال نمی‌داد این فرزند او باشد و به او تهمت بزند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت قرن هشتم<ref name=":2" /> و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت<ref>التفسير الوسيط للقرآن الكريم، ج‏9، ص: 27</ref> این قول را مشهور دانسته است.
مریم(س) که با معجزه خداوند باردار شد، چه مدت دوره بارداری را گذراند؟
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
قرآن [[بارداری حضرت مریم]] را به‌صورت [[معجزه]] و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref>
{{درگاه|زن و خانواده}}
براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.<ref name=":2">ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.</ref> همچنین ترس مریم از [[تهمت]] دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند او باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم<ref name=":2"/> و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت<ref>طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.</ref> این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.


برخی مفسران معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز معجزه بوده و دوره بارداری مریم یک ساعت بوده است.<ref name=":1">بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏14، ص: 225</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از داستان بارداری به ماجرای زایمان مریم پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1" /> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1" />
گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز [[معجزه]] بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.<ref name=":1">مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1"/> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1"/>


محمدتقی مدرسی از مفسران معاصر شیعه معتقد دوره شش ماه بارداری قوی‌تر بوده و برخی روایات نیز آن‌را تأیید می‌کند.<ref>من هدى القرآن، ج‏7، ص۳۱</ref>
[[محمدتقی مدرسی]] از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.</ref> اقوال دیگری مانند هشت ماه<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.</ref> و … نیز ذکر شده است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.</ref>


اقوال دیگری مانند هشت ماه<ref>التبيان في تفسير القرآن، ج‏7، ص: 120</ref> و ... نیز ذکر شده است.<ref>مفاتيح الغيب، ج‏21، ص۵۲۵.</ref>
[[آیت الله مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است این موضوع، تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد.<ref name=":0"/>
{{پایان پاسخ}}
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
| شاخه اصلی =تاریخ
| شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
| شاخه فرعی۲ =حضرت مریم
| شاخه فرعی۳ =
}}
{{تکمیل مقاله
| شناسه =-
| تیترها =-
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی =شد
| ناوبری =
| نمایه =
| تغییر مسیر =
| ارجاعات =
| بازبینی =شد
| تکمیل =
| اولویت =ج
| کیفیت =ب
}}
{{پایان متن}}
 
 
[[fr:Durée de la grossesse de Maryam (a)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۰

سؤال

مریم(س) که با معجزه خداوند باردار شد، چه مدت دوره بارداری را گذراند؟

قرآن بارداری حضرت مریم را به‌صورت معجزه و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.[۱]

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.[۲] همچنین ترس مریم از تهمت دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند او باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم[۲] و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت[۳] این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.

گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز معجزه بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.[۴] این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.[۴] برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.[۴]

محمدتقی مدرسی از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.[۵] اقوال دیگری مانند هشت ماه[۶] و … نیز ذکر شده است.[۷]

آیت الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است این موضوع، تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد.[۱]


منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج‏۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.
  3. طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.
  5. مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
  6. شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.
  7. فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.