عدلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} مذهب عدلي چيست؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} ==علت نامگ...» ایجاد کرد)
 
(اصلاح شناسه)
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=Mnazarzadeh }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
مذهب عدلي چيست؟
مذهب عدلیه چیست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''عدلیه''' یا '''اصحاب عدل'''، اصطلاحی در علم کلام و برای [[شیعه|شیعیان]] و [[معتزله]] استفاده می‌شود. علت نامگذاری این دو فرقه کلامی به عدلیه، اعتقاد آن‌ها به عدالت در اصول مذهب‌شان است. در مقابل عدلیه، [[اشاعره]] هستند، که [[حسن و قبح عقلی]] را قبول ندارند و معتقدند هر چه را خداوند، نهی کرده، قبیح و هر چه به آن امر کرده، نیکو است.
==علت نامگذاری==
==علت نامگذاری==
'''عدليه''' یا '''اصحاب عدل''' اصطلاحی است که بر دو فرقه کلامي [[شيعه]] اماميه و [[معتزله]] اشاره می‌کند. علت اينکه اين عنوان به اين دو روش کلامي اختصاص پيدا کرده است، اينست که هم اماميه و هم معتزله «عدل» را در اصول مذهب خودشان آورده‌اند. هرچند تمام فرقه‌هاي اسلامي عدل را از صفات خداوند متعال مي دانند لکن تفسيري که اماميه و معتزله از عدل دارند با تفسير ساير مذاهب کلامي تفاوت ريشه اي دارد.
'''عدلیه''' یا '''اصحاب عدل''' اصطلاحی کلامی است که بر دو فرقه [[شیعه]] امامیه و [[معتزله]] اشاره می‌کند. علت اینکه این عنوان به این دو روش کلامی اختصاص پیدا کرده است، اینست که هم امامیه و هم معتزله «عدل» را در اصول مذهب خودشان آورده‌اند. هرچند تمام فرقه‌های اسلامی عدل را از صفات خداوند متعال می‌دانند لکن تفسیری که امامیه و معتزله از عدل دارند با تفسیر سایر مذاهب کلامی تفاوت ریشه ای دارد.


==اختلاف عدلیه و عشاعره==
==اختلاف عدلیه و عشاعره==
اماميه و معتزله قائل به حسن و قبح عقلي و ذاتي در افعال مي‌باشند، يعني افعال و اعمال اختياري ذاتا خوب يا بد هستند و عقل انسان با قطع نظر از حكم شرع قادر به درک خوبي و بدي اين افعال مي باشد. ولي در عين حال ممکن است به علت عدم احاطه آن بر همه موضوعات نتواند حسن و قبح همه افعال را درک کند. بنابر اين عدليه صدور کارهاي قبيح را از خداوند جايز نمي‌دانند و معتقدند همه کارهای خداوند حسن و از روی عدالت است. لذا مي گويند دستور به تکليفی که انسان امکان اجرایش را ندارد از خداوند صادر نمی‌شود، یا کسی که گناهی نکرده است، خدا او را عقاب نمی‌کند.
امامیه و معتزله قائل به [[حسن و قبح عقلی]] در افعال می‌باشند، یعنی افعال و اعمال اختیاری ذاتاً خوب یا بد هستند و عقل انسان با قطع نظر از حکم شرع قادر به درک خوبی و بدی این افعال می‌باشد؛ ولی در عین حال ممکن است به علت عدم احاطه آن بر همه موضوعات نتواند حسن و قبح همه افعال را درک کند. بنابر این عدلیه صدور کارهای قبیح را از خداوند جایز نمی‌دانند و معتقدند همه کارهای خداوند حسن و از روی عدالت است؛ لذا می‌گویند دستور به تکلیفی که انسان امکان اجرایش را ندارد از خداوند صادر نمی‌شود، یا کسی که گناهی نکرده است، خدا او را عقاب نمی‌کند.


اما در مقابل اشاعره نه تنها عقل را عاجز از درک حسن و قبح مي‌دانند، بلکه اصلا حسن و قبح اعمال را در واقع منکر هستند و معتقدند که هرچه را خداوند مورد نهي قرار دهد قبيح است و هرچه مورد امر او قرار گيرد حسن و خوب بوده و عين عدل مي باشد. به عبارت ديگر با نهي و امر خداوند صفت حسن و قبح از براي فعل پديد مي آيد و قبل از آن داراي هيچکدام از اين دو صفت نمي‌باشد.
اما در مقابل [[اشاعره]] نه تنها عقل را عاجز از درک حسن و قبح می‌دانند، بلکه اصلاً حسن و قبح اعمال را در واقع منکر هستند و معتقدند که هرچه را خداوند مورد نهی قرار دهد قبیح است و هرچه مورد امر او قرار گیرد حسن و خوب بوده و عین عدل می‌باشد. به عبارت دیگر با نهی و امر خداوند صفت حسن و قبح از برای فعل پدید می‌آید و قبل از آن دارای هیچ‌کدام از این دو صفت نمی‌باشد.
{{پایان پاسخ}}
 
<span></span>
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بيشتر==
 
* آشنايي با فرق و مذاهب اسلامي (بخش هاي شيعه اماميه و معتزله)
==مطالعه بیشتر==
* الهيات, ج۱, (بخش حسن و قبح عقلي) تأليف آيت الله سبحاني.
 
{{پایان مطالعه بیشتر}}
*آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی (بخش‌های شیعه امامیه و معتزله)
*الهیات، ج۱, (بخش حسن و قبح عقلی) تألیف آیت الله سبحانی.
 
<span></span>


==منابع==
==منابع==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب
|شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ =اسلام
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ =عقاید اسلامی
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =شد
  | تیترها =  
  | تیترها =شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | اولویت =  
  | تکمیل =
  | کیفیت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۴۲

سؤال

مذهب عدلیه چیست؟

عدلیه یا اصحاب عدل، اصطلاحی در علم کلام و برای شیعیان و معتزله استفاده می‌شود. علت نامگذاری این دو فرقه کلامی به عدلیه، اعتقاد آن‌ها به عدالت در اصول مذهب‌شان است. در مقابل عدلیه، اشاعره هستند، که حسن و قبح عقلی را قبول ندارند و معتقدند هر چه را خداوند، نهی کرده، قبیح و هر چه به آن امر کرده، نیکو است.

علت نامگذاری

عدلیه یا اصحاب عدل اصطلاحی کلامی است که بر دو فرقه شیعه امامیه و معتزله اشاره می‌کند. علت اینکه این عنوان به این دو روش کلامی اختصاص پیدا کرده است، اینست که هم امامیه و هم معتزله «عدل» را در اصول مذهب خودشان آورده‌اند. هرچند تمام فرقه‌های اسلامی عدل را از صفات خداوند متعال می‌دانند لکن تفسیری که امامیه و معتزله از عدل دارند با تفسیر سایر مذاهب کلامی تفاوت ریشه ای دارد.

اختلاف عدلیه و عشاعره

امامیه و معتزله قائل به حسن و قبح عقلی در افعال می‌باشند، یعنی افعال و اعمال اختیاری ذاتاً خوب یا بد هستند و عقل انسان با قطع نظر از حکم شرع قادر به درک خوبی و بدی این افعال می‌باشد؛ ولی در عین حال ممکن است به علت عدم احاطه آن بر همه موضوعات نتواند حسن و قبح همه افعال را درک کند. بنابر این عدلیه صدور کارهای قبیح را از خداوند جایز نمی‌دانند و معتقدند همه کارهای خداوند حسن و از روی عدالت است؛ لذا می‌گویند دستور به تکلیفی که انسان امکان اجرایش را ندارد از خداوند صادر نمی‌شود، یا کسی که گناهی نکرده است، خدا او را عقاب نمی‌کند.

اما در مقابل اشاعره نه تنها عقل را عاجز از درک حسن و قبح می‌دانند، بلکه اصلاً حسن و قبح اعمال را در واقع منکر هستند و معتقدند که هرچه را خداوند مورد نهی قرار دهد قبیح است و هرچه مورد امر او قرار گیرد حسن و خوب بوده و عین عدل می‌باشد. به عبارت دیگر با نهی و امر خداوند صفت حسن و قبح از برای فعل پدید می‌آید و قبل از آن دارای هیچ‌کدام از این دو صفت نمی‌باشد.


مطالعه بیشتر

  • آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی (بخش‌های شیعه امامیه و معتزله)
  • الهیات، ج۱, (بخش حسن و قبح عقلی) تألیف آیت الله سبحانی.

منابع