سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


== محتوا ==
== محتوا ==
این سوره در عین کوتاهی، محتوای متنوعی دارد. [[ابن عباس|ابن‌عباس]] نزول سوره یاد شده را در شأن [[اهل‌بیت(ع)]] می‌داند و روایات فراوانی این حقیقت را تأیید می‌کند.<ref>فضل بن حسن الطبرسی، مجمع‌البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۷۹ هـ، ج۵، ص۴۰۴–۴۰۷.</ref> بیشتر آیات این سوره درباره نیکان، اوصاف و پاداش آنان در آخرت است.
اين سوره در عين كوتاهى محتواى عميق و متنوع و جامعى دارد و از يك نظر مى‏توان آن را به پنج بخش تقسيم كرد:
# در اوایل سوره دهر از آفرینش انسان و خلقت او از نطفه مختلط و سپس هدایت و آزادی اراده او سخن می‌گوید.
 
# از آیه ۵ تا ۱۱ از اوصاف ابرار (نیکان) سخن گفته شده است.
 
# از آیه ۱۲ تا ۲۲ اوصاف بهشت و بهشتیان را در جمله‌هایی کوتاه و مؤثر بازگو می‌کند.
در بخش اول از آفرينش انسان و خلقت او از نطفه" امشاج" (مختلط) و سپس هدايت و آزادى اراده او سخن مى‏گويد.
#در چند آیه به پیامبر(ص) امر به عبادت خداوند می‌کند. که خداوند را تسبیح بگوی و یاد او باش. (آیه ۲۴ تا آیه ۲۶)
 
# در بخشی به اهمیت [[قرآن]] و نزول آن بر [[پیامبر(ص)]] اشاره شده است.
 
# و در بخش پایانی سوره از حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان) سخن به میان آمده است.
در بخش دوم سخن از پاداش ابرار و نيكان است كه شان نزول خاصى در مورد اهل بيت ع دارد كه به آن اشاره خواهد شد.
== منابع ==
 
 
در بخش سوم دلائل استحقاق اين پاداشها را در جمله‏هايى كوتاه و مؤثر بازگو مى‏كند.
 
 
در بخش چهارم به اهميت قرآن، و طريق اجراى احكام آن، و راه پرفراز و نشيب خودسازى اشاره شده.
 
 
و در بخش پنجم سخن از حاكميت مشيت الهى (در عين مختار بودن انسان) به ميان آمده است.<ref>تفسير نمونه، ج‏25، ص: 327
 
</ref>
 
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه

نسخهٔ ‏۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۴

سؤال
درباره محتوای سوره دهر توضیح دهید.

...

معرفی و جایگاه

سوره انسان که «دهر» و «هل اتی» نیز خوانده می‌شود، هفتاد و ششمین سوره قرآن است، دارای ۳۱ آیه بوده و در مدینه نازل شده است.[۱]

پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «کسی که سوره هل اتی را بخواند پاداش او بر خداوند بهشت و لباس‌های بهشتی است».[۲]

محتوا

اين سوره در عين كوتاهى محتواى عميق و متنوع و جامعى دارد و از يك نظر مى‏توان آن را به پنج بخش تقسيم كرد:


در بخش اول از آفرينش انسان و خلقت او از نطفه" امشاج" (مختلط) و سپس هدايت و آزادى اراده او سخن مى‏گويد.


در بخش دوم سخن از پاداش ابرار و نيكان است كه شان نزول خاصى در مورد اهل بيت ع دارد كه به آن اشاره خواهد شد.


در بخش سوم دلائل استحقاق اين پاداشها را در جمله‏هايى كوتاه و مؤثر بازگو مى‏كند.


در بخش چهارم به اهميت قرآن، و طريق اجراى احكام آن، و راه پرفراز و نشيب خودسازى اشاره شده.


و در بخش پنجم سخن از حاكميت مشيت الهى (در عين مختار بودن انسان) به ميان آمده است.[۳]

  1. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۳۶۷، ج۲۵، ص۳۱۵، ۳۳۱.
  2. محدث نوری، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ هـ، ج۴، ص۳۵۵.
  3. تفسير نمونه، ج‏25، ص: 327