سوره‌های مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

(جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه')
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> سوره‌هایی که با الفاظی از ماده «سبح» آغاز شده باشند، و ابتدای این سور با حمد و تسبیح الهی آغاز می‌شود، سوره‌های مسبّحات نامیده می‌شود. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref>
'''سوره‌های مُسَبِّحَات‏'''، سوره‌هایی که با الفاظی از ریشه «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها تسبیح الهی آمده است. سوره‌های [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حدید]]، [[سوره حشر|حشر]]، [[سوره صف|صف]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تغابن]] و [[سوره اعلی|اعلی]]، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام‌گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط [[پیامبر(ص)]] صورت گرفته است.<ref>رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.</ref>
 
«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.<ref>سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.</ref> برخی این سوره‌ها را مسبحات خمس (پنجگانه) ناميده‌اند و سوره اسراء و اعلی را جزء آن‌ها بحساب نياورده‌اند.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹</ref>  


آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:
آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:
خط ۱۴: خط ۱۶:
* '''سوره تغابن''': {{قرآن|یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
* '''سوره تغابن''': {{قرآن|یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ|ترجمه=آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند}}
* '''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}}
* '''سوره اعلی''': {{قرآن|سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی|ترجمه=منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
== مطالعه بیشتر ==
۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳.
۲. طباطبایی، علامه محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم، سید محمد باقر همدانی، ج۶.
۳. قرشی، سید علی اکبر، تفسیر احسن الحدیث، ج۱۱.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


در حديثى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه قبل از خواب مسبحات را تلاوت مى‌کرد و مى‌فرمود: در آن‌ها آيه‌اى است كه از هزار آيه برتر است.<ref>فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
|شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
| شاخه فرعی۱ = آیات و سوره‌ها
|شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
| شاخه فرعی۲ = اسامی سوره‌ها و آیات
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۲: خط ۳۵:
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
| بازبینی نویسنده =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
خط ۴۸: خط ۴۲:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۳

سؤال

سوره‌های مسبّحات را نام ببرید.

سوره‌های مُسَبِّحَات‏، سوره‌هایی که با الفاظی از ریشه «سبح» آغاز شده و ابتدای این سوره‌ها تسبیح الهی آمده است. سوره‌های اسراء، حدید، حشر، صف، جمعه، تغابن و اعلی، هفت سوره مسبّحات می‌باشند. نام‌گذاری این سوره‌ها به نام مسبحات، توسط پیامبر(ص) صورت گرفته است.[۱]

«مسبّحات» از ماده «سبح» است و «سبح» در لغت به معنای حمد، ستایش، تقدیس، پاک و منزه دانستن است.[۲] برخی این سوره‌ها را مسبحات خمس (پنجگانه) ناميده‌اند و سوره اسراء و اعلی را جزء آن‌ها بحساب نياورده‌اند.[۳]

آیه ابتدایی این سوره‌ها عبارتند از:

  • سوره اسراء: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَیٰ بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الحرام…؛ پاک و منزه است خدایی که در شبی بنده خود را از مسجد حرام …
  • سوره حدید: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ…؛ آنچه در آسمان‌ها و زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند …
  • سوره حشر: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، خدا را تسبیح می‌کنند
  • سوره صف: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره جمعه: ﴿یُسَبِّـحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره تغابن: ﴿یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدا می‌گویند
  • سوره اعلی: ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی؛ منزّه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‌ات را!

در حديثى از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه قبل از خواب مسبحات را تلاوت مى‌کرد و مى‌فرمود: در آن‌ها آيه‌اى است كه از هزار آيه برتر است.[۴]

منابع

  1. رازی، ابوالفتوح، تفسیر روض الجنان و روح الجنان، ج۱۹، ص۱.
  2. سیاح، احمد، فرهنگ بزرگ جامع نوین (فرهنگ سیاح)، تهران، انتشارات اسلام، ۱۳۷۱، ماده سبح.
  3. فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹
  4. فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی، ج۱، ص۴۳۴۹