زبان پرسش و پاسخ در قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
Article-dot.png
از ویکی پاسخ
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانى است؟ {{پایان سوال}} {{پ...» ایجاد کرد)
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
 
(ابرابزار)
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانى است؟
پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
l در پاسخ از پرسش عربى بودن تلقين، گوشه هايى از اين پرسش نيز پاسخ داده شد. كلمه ها و جمله هاى تلقين، همان سخن هايى است كه يك فرد مسلمان در زندگى بارها شنيده و معناى آن را مى دانسته است و چه بسا آنها را حفظ بوده است. مانند: شهادتين و اسامى ائمه(ع) كه در تلقين و پاسخ در قبر يادآورى مى شود، نه اين كه پرسش و پاسخ، يك دوره كلاس زبان باشد.
l در پاسخ از پرسش عربی بودن تلقین، گوشه‌هایی از این پرسش نیز پاسخ داده شد. کلمه‌ها و جمله‌های تلقین، همان سخن‌هایی است که یک فرد مسلمان در زندگی بارها شنیده و معنای آن را می‌دانسته است و چه بسا آنها را حفظ بوده است. مانند: شهادتین و اسامی ائمه(ع) که در تلقین و پاسخ در قبر یادآوری می‌شود، نه این که پرسش و پاسخ، یک دوره کلاس زبان باشد.
 
اما در باره ى كسانى كه با جمله هاى عربى آشنايى ندارند و عقايد خود را به زبان مادرى خود مى دانند. در اخبار و روايات مربوط به سؤال در قبر، چيزى صريحاً در اين زمينه عنوان نشده است.<ref>مير احمد فقيه نى ريزى، گفتگويى پيرامون قبر، ص۱۶۹.</ref>
اما در بارهٔ کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند و عقاید خود را به زبان مادری خود می‌دانند. در اخبار و روایات مربوط به سؤال در قبر، چیزی صریحاً در این زمینه عنوان نشده است.<ref>میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۶۹.</ref>
 
تنها روايتى كه نگارنده در اين مورد پيدا كرده است، سخنى از اميرمؤمنان(عليه السلام)است، كه وقتى به اذن خداوند، مرده اى را از قبر بيرون آورد، با زبان فارسى تكلم مى كرد و حال آن كه پيش از مرگ عرب زبان بود و اين تبديل زبان را به دليل پايبندى او، به سنت و فرهنگ اهل آن زبان معرفى كرد.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۱۳۰، ح ۳۹.</ref> پس مى توان گفت، مؤمنان نيز كه با فرهنگ اسلام محشورند، به زبان عربى مسلط مى شوند.
تنها روایتی که نگارنده در این مورد پیدا کرده است، سخنی از امیرمؤمنان (علیه السلام) است، که وقتی به اذن خداوند، مرده‌ای را از قبر بیرون آورد، با زبان فارسی تکلم می‌کرد و حال آن که پیش از مرگ عرب زبان بود و این تبدیل زبان را به دلیل پایبندی او، به سنت و فرهنگ اهل آن زبان معرفی کرد.<ref>بحار الانوار، ج۶، ص۱۳۰، ح ۳۹.</ref> پس می‌توان گفت، مؤمنان نیز که با فرهنگ اسلام محشورند، به زبان عربی مسلط می‌شوند.
 
از سوى ديگر، عالم برزخ و مناسبات آن، غير از عالم ماده و طبيعت است. در اين عالم، تبادل افكار و خواسته ها با زبان در صورت آشنايى ممكن است; ولى در برزخ، از راه هاى ديگر كه مناسب آن عالم است، ممكن است.
از سوی دیگر، عالم برزخ و مناسبات آن، غیر از عالم ماده و طبیعت است. در این عالم، تبادل افکار و خواسته‌ها با زبان در صورت آشنایی ممکن است؛ ولی در برزخ، از راه‌های دیگر که مناسب آن عالم است، ممکن است.
 
در خصوص اين پرسش، مى توان گفت كه روح پس از جدايى از بدن و عالم ماديات، از محدوديت ها رهايى مى يابد و به نيرويش افزوده مى شود<ref>رفيعى قزوينى، زندگى پس از مرگ، ص۶۸.</ref>; بنابراين، محدوديت زبانى برطرف مى شود.
در خصوص این پرسش، می‌توان گفت که روح پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها رهایی می‌یابد و به نیرویش افزوده می‌شود<ref>رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۶۸.</ref>; بنابراین، محدودیت زبانی برطرف می‌شود.
 
يا اينكه مى توان گفت، سخن گفتن و انتقال پيام، تنها از راه مكالمه با زبان خاص نيست. چون نطق اقسامى دارد. مانند: نطق صامت. يعنى هيئت و شاكله ى چيزى سخن مى گويد. مانند: سخن گفتن معمارى ها، تابلوها، حالات انسان ها و... .
یا اینکه می‌توان گفت، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان خاص نیست. چون نطق اقسامی دارد. مانند: نطق صامت؛ یعنی هیئت و شاکلهٔ چیزی سخن می‌گوید. مانند: سخن گفتن معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و….
 
سخن گفتن برخى موجودات با اولياى الهى، گونه ى ديگرى از نطق (نطق باطنى) است. مانند: سخن گفتن سنگ ريزه ها در دست مبارك پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) همچنين عبدالله بن مسعود نقل مى كند كه وقتى از كنار كوهى مى گذشتيم، ديديم، سنگ ها و كلوخ ها و همه ى اشيا يك صدا مى گفتند: «السلام عليك يا رسول الله» قرآن نيز همين حقيقت را تأييد مى كند:<ref>همان، ص۷۱ و ۷۲.</ref>  
سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی، گونهٔ دیگری از نطق (نطق باطنی) است. مانند: سخن گفتن سنگ ریزه‌ها در دست مبارک پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) همچنین عبدالله بن مسعود نقل می‌کند که وقتی از کنار کوهی می‌گذشتیم، دیدیم، سنگ‌ها و کلوخ‌ها و همهٔ اشیا یک صدا می‌گفتند: «السلام علیک یا رسول الله» قرآن نیز همین حقیقت را تأیید می‌کند:<ref>همان، ص۷۱ و ۷۲.</ref>
 
(إِنْ مِنْ شَيْء إِلاّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ); تمام ذره هاى هستى، خدا را تسبيح و حمد مى كنند; ولى شما نمى شنويد.
(إِنْ مِنْ شَیْء إِلاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ); تمام ذره‌های هستی، خدا را تسبیح و حمد می‌کنند؛ ولی شما نمی‌شنوید.
 
ما سميعيم و بصيريم و هُشيم *** با شما نامحرمان ما خامشيم
ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم *** با شما نامحرمان ما خامشیم
 
پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله وسلم) هنگام سخن گفتن، به ستونى تكيه مى كرد. بعد منبرى بنا كردند و پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) بر آن سخن مى گفت. در اين هنگام بود كه ستون از هجر آن وجود نازنين، به ناله و فرياد آمد.<ref>محمد رضا ربانى، معاد ربانى، ص۹۵.</ref>
پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) هنگام سخن گفتن، به ستونی تکیه می‌کرد. بعد منبری بنا کردند و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بر آن سخن می‌گفت. در این هنگام بود که ستون از هجر آن وجود نازنین، به ناله و فریاد آمد.<ref>محمد رضا ربانی، معاد ربانی، ص۹۵.</ref>
 
استن حنانه از هجر رسول *** ناله مى كرد همچون اصحاب عقول
استن حنانه از هجر رسول *** ناله می‌کرد همچون اصحاب عقول
 
اگر هيكل بى جان چوبى به اذن خدا به سخن آيد، آيا ميت نمى تواند سخن بگويد؟
اگر هیکل بی جان چوبی به اذن خدا به سخن آید، آیا میت نمی‌تواند سخن بگوید؟
 
نطق آب و نطق خاك و نطق گل *** هست محسوس حواس اهل دل
نطق آب و نطق خاک و نطق گل *** هست محسوس حواس اهل دل
 
پس لزومى ندارد كه حتماً در قبر، زنده شدن به صورت مادى باشد. به اين صورت كه پاسخ، با همان زبان و صداى عالم مثالى برزخى باشد. چنان كه در روايات آمده است كه حوادث و صداهاى عالم برزخ و ميت را همه مى شنوند، غير از آدميان و جنيان (كه در جهان مادى به سر مى برند). و اگر كسى پافشارى كند كه حتماً پاسخ گفتن مادى است، خواهيم گفت كه بدن مادى ميت، مانند ديگر اجسام و ذرات عالم، با زبان حال پاسخ مى گويد.
پس لزومی ندارد که حتماً در قبر، زنده شدن به صورت مادی باشد. به این صورت که پاسخ، با همان زبان و صدای عالم مثالی برزخی باشد. چنان‌که در روایات آمده است که حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه می‌شنوند، غیر از آدمیان و جنیان (که در جهان مادی به سر می‌برند). و اگر کسی پافشاری کند که حتماً پاسخ گفتن مادی است، خواهیم گفت که بدن مادی میت، مانند دیگر اجسام و ذرات عالم، با زبان حال پاسخ می‌گوید.
 
==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس}}
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =  
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =  
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =
  | تیترها =  
  | تیترها =
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =
  | کیفیت =  
  | کیفیت =
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ ‏۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۸

سؤال

پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟

l در پاسخ از پرسش عربی بودن تلقین، گوشه‌هایی از این پرسش نیز پاسخ داده شد. کلمه‌ها و جمله‌های تلقین، همان سخن‌هایی است که یک فرد مسلمان در زندگی بارها شنیده و معنای آن را می‌دانسته است و چه بسا آنها را حفظ بوده است. مانند: شهادتین و اسامی ائمه(ع) که در تلقین و پاسخ در قبر یادآوری می‌شود، نه این که پرسش و پاسخ، یک دوره کلاس زبان باشد.

اما در بارهٔ کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند و عقاید خود را به زبان مادری خود می‌دانند. در اخبار و روایات مربوط به سؤال در قبر، چیزی صریحاً در این زمینه عنوان نشده است.[۱]

تنها روایتی که نگارنده در این مورد پیدا کرده است، سخنی از امیرمؤمنان (علیه السلام) است، که وقتی به اذن خداوند، مرده‌ای را از قبر بیرون آورد، با زبان فارسی تکلم می‌کرد و حال آن که پیش از مرگ عرب زبان بود و این تبدیل زبان را به دلیل پایبندی او، به سنت و فرهنگ اهل آن زبان معرفی کرد.[۲] پس می‌توان گفت، مؤمنان نیز که با فرهنگ اسلام محشورند، به زبان عربی مسلط می‌شوند.

از سوی دیگر، عالم برزخ و مناسبات آن، غیر از عالم ماده و طبیعت است. در این عالم، تبادل افکار و خواسته‌ها با زبان در صورت آشنایی ممکن است؛ ولی در برزخ، از راه‌های دیگر که مناسب آن عالم است، ممکن است.

در خصوص این پرسش، می‌توان گفت که روح پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها رهایی می‌یابد و به نیرویش افزوده می‌شود[۳]; بنابراین، محدودیت زبانی برطرف می‌شود.

یا اینکه می‌توان گفت، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان خاص نیست. چون نطق اقسامی دارد. مانند: نطق صامت؛ یعنی هیئت و شاکلهٔ چیزی سخن می‌گوید. مانند: سخن گفتن معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و….

سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی، گونهٔ دیگری از نطق (نطق باطنی) است. مانند: سخن گفتن سنگ ریزه‌ها در دست مبارک پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) همچنین عبدالله بن مسعود نقل می‌کند که وقتی از کنار کوهی می‌گذشتیم، دیدیم، سنگ‌ها و کلوخ‌ها و همهٔ اشیا یک صدا می‌گفتند: «السلام علیک یا رسول الله» قرآن نیز همین حقیقت را تأیید می‌کند:[۴]

(إِنْ مِنْ شَیْء إِلاّ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَ لکِنْ لا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ); تمام ذره‌های هستی، خدا را تسبیح و حمد می‌کنند؛ ولی شما نمی‌شنوید.

ما سمیعیم و بصیریم و هُشیم *** با شما نامحرمان ما خامشیم

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) هنگام سخن گفتن، به ستونی تکیه می‌کرد. بعد منبری بنا کردند و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) بر آن سخن می‌گفت. در این هنگام بود که ستون از هجر آن وجود نازنین، به ناله و فریاد آمد.[۵]

استن حنانه از هجر رسول *** ناله می‌کرد همچون اصحاب عقول

اگر هیکل بی جان چوبی به اذن خدا به سخن آید، آیا میت نمی‌تواند سخن بگوید؟

نطق آب و نطق خاک و نطق گل *** هست محسوس حواس اهل دل

پس لزومی ندارد که حتماً در قبر، زنده شدن به صورت مادی باشد. به این صورت که پاسخ، با همان زبان و صدای عالم مثالی برزخی باشد. چنان‌که در روایات آمده است که حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه می‌شنوند، غیر از آدمیان و جنیان (که در جهان مادی به سر می‌برند). و اگر کسی پافشاری کند که حتماً پاسخ گفتن مادی است، خواهیم گفت که بدن مادی میت، مانند دیگر اجسام و ذرات عالم، با زبان حال پاسخ می‌گوید.

منابع

  1. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۶۹.
  2. بحار الانوار، ج۶، ص۱۳۰، ح ۳۹.
  3. رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۶۸.
  4. همان، ص۷۱ و ۷۲.
  5. محمد رضا ربانی، معاد ربانی، ص۹۵.