روش خواندن نماز شکر: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''نماز شکر''' | '''نماز شکر''' برای سپاس خاص از خداوند است که شکل خاص، شرایط ویژه و زمان معینی ندارد و به‌صورت یک نماز دو رکعتی معمولی نیز می‌توان خواند. این نماز از نمازهای مستحب است. نماز شکر را مانند سایر نمازهای مستحبی می‌توان در حال نشسته، ایستاده، راه رفتن، داخل وسائل نقلیه و… به‌جا آورد؛ هرچند بهتر آن است که ایستاده خوانده شود.<ref>یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref> | ||
مرحوم کلینی در [[کتاب الکافی]] نماز شکری را با دستور خاص از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده است. | با وجود اینکه می‌توان نماز شکر را مانند یک نماز دو رکعتی معمولی خواند، مرحوم کلینی در [[اعتبار کتاب کافی|کتاب الکافی]] نماز شکری را با دستور خاص از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل کرده است. | ||
امام صادق(ع) فرمود: | امام صادق(ع) فرمود: | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* در رکوع و سجده‌های رکعت دوم بگو: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی؛ سپاس نعمت خدا راست که دعایم را مستجاب کرد و خواسته مرا عطا نمود.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۱، باب صلاه الشکر، حدیث۱.</ref>}} | * در رکوع و سجده‌های رکعت دوم بگو: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی؛ سپاس نعمت خدا راست که دعایم را مستجاب کرد و خواسته مرا عطا نمود.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۱، باب صلاه الشکر، حدیث۱.</ref>}} | ||
[[علامه مجلسی]] سند حدیث | [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] معتقد است که [[سلسله حدیث|سند]] این حدیث صحیح نیست.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۴۶۶. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ج۵، ص۳۲۷.</ref> کتاب‌های دیگر همین روایت را از کتاب کافی نقل کرده‌اند.<ref>طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۳، ص۱۸۴، باب۱۸، حدیث۱. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل‌البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ ق، ج۸، ص۱۴۲.</ref> برخی در ذیل نماز شکر بدون استناد به روایتی از معصوم، آورده‌اند که سفارش شده که پس از نماز شکر، دعای شکر [[صحیفه سجادیه]]<ref>علی بن الحسین، امام چهارم علیه السلام، الصحیفة السجادیة، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۶۲، دعای ۳۷.</ref> خوانده شود.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الأمین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق، ص۱۶۴.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
| تغییر مسیر =شد | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۹
سؤال
روش خواندن نماز شکر را توضیح داده و بنویسید کدام دعا از صحیفه سجادیه را باید قرائت کرد؟
نماز شکر برای سپاس خاص از خداوند است که شکل خاص، شرایط ویژه و زمان معینی ندارد و به‌صورت یک نماز دو رکعتی معمولی نیز می‌توان خواند. این نماز از نمازهای مستحب است. نماز شکر را مانند سایر نمازهای مستحبی می‌توان در حال نشسته، ایستاده، راه رفتن، داخل وسائل نقلیه و… به‌جا آورد؛ هرچند بهتر آن است که ایستاده خوانده شود.[۱]
با وجود اینکه می‌توان نماز شکر را مانند یک نماز دو رکعتی معمولی خواند، مرحوم کلینی در کتاب الکافی نماز شکری را با دستور خاص از امام صادق(ع) نیز نقل کرده است.
امام صادق(ع) فرمود:
| « | هرگاه خداوند نعمتی به تو ارزانی داشت، دو رکعت نماز بخوان:
|
» |
علامه مجلسی معتقد است که سند این حدیث صحیح نیست.[۳] کتاب‌های دیگر همین روایت را از کتاب کافی نقل کرده‌اند.[۴] برخی در ذیل نماز شکر بدون استناد به روایتی از معصوم، آورده‌اند که سفارش شده که پس از نماز شکر، دعای شکر صحیفه سجادیه[۵] خوانده شود.[۶]
منابع
- ↑ یزدی، محمد کاظم، العروة الوثقی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۱۱۰.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۱، باب صلاه الشکر، حدیث۱.
- ↑ مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۴۶۶. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۶ ق، ج۵، ص۳۲۷.
- ↑ طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۳، ص۱۸۴، باب۱۸، حدیث۱. حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل‌البیت، چاپ اول، ۱۴۰۹ ق، ج۸، ص۱۴۲.
- ↑ علی بن الحسین، امام چهارم علیه السلام، الصحیفة السجادیة، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش، ص۱۶۲، دعای ۳۷.
- ↑ کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الأمین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق، ص۱۶۴.