دلایل قرآنی و روایی شروع کارها به نام خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}'''۱.''' بسم الله الرحمن الرحیم، سرآغاز کتاب الهی است. «بسم الله» نه تنها در ابتدای قرآن کریم، بلکه در آغاز تمام کتاب‌های آسمانی بوده است.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج۱، ص۱۲، ذیل آیه اول سوره حمد.</ref> مفهوم آغاز کردن به نام کسی است که موجودی پاک و منزه از جمیع نقص‌ها و سرچشمهٔ کمالات دانسته شده است و انسان مؤمن می‌خواهد عملش را با انتساب به او برکت بخشد. از این روی، کارها را به نام هیچ‌کس حتی نام پیغمبر(ص)، نمی‌توان آغاز کرد.<ref>مطهری، مرتضی، آشنایی با قرآن، ج۱ و ۲، ص۷۹.</ref>

 

'''۳.''' سوره‌های [[قرآن کریم]]، برای این نازل شده‌اند که بشر را به آخرین سرمنزل سعادت و کمال ممکن سوق دهند و از تاریکی‌های شرک و جهالت به سوی نور معرفت و توحید رهنمون سازند. بنابراین، مناسب بود که هر سوره‌ای به نام گرامی پروردگار شروع شود؛ زیرا نام وی از ذات مقدسش حکایت می‌کند و قرآن کریم، هم بدین منظور فرود آمده است که در مسیر کمال انسانی، ذات اقدس الهی را برای بشر مطرح و معرفی می‌کند. تنها سوره برائت از این قاعده مستثنا است. زیرا نام خدا که عامل رحمت است، در آغاز این سوره که نشانه خشم خداست، مناسبت ندارد.<ref>خوئی، ابوالقاسم؛ بیان، ج۲، ص۷۴۷.</ref>

 

'''۴.''' در سرلوحهٔ کار و عمل همهٔ انبیا «بسم الله» قرار داشت. به عنوان نمونه، [[حضرت نوح(ع)]] در آن طوفان سخت و عجیب هنگام سوار شدن بر کشتی به یاران خود دستور می‌دهد که در هنگام حرکت و در موقع توقف کشتی «بسم الله» بگویند: {{قرآن|وَقَالَ ارْکَبُوا فِیهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحِیمٌ|ترجمه=گفت: در آن سوار شويد كه رفتنش و ايستادنش بنام خداست كه پروردگار من آمرزگار است و رحيم‏.|سوره=هود|آیه=۴۱}} و نیز حضرت سلیمان(ع) در نامه‌ای که به ملکهٔ سبا می‌نویسد سرآغاز آن را «بسم الله» قرار می‌دهد.<ref>تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۴.</ref><ref>نمل: ۲۷/ ۳۰.</ref> پیامبر اسلام(ص) نیز مأموریت رسالت خویش را با نام خدا شروع کرد.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، ج۱، ص۱۵.</ref> {{قرآن|اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ|ترجمه=بخوان بنام پروردگارت كه بيافريد.|سوره=علق|آیه=۱}}

 

 

۱ـ [[پیامبر اکرم(ص)]] می‌فرماید: «هر کار مهمی که بدون نام خدا شروع شود بی فرجام است.»

 

۲. [[امام علی(ع)]] می‌فرمایند: «انسان هر کاری را می‌خواهد انجام دهد، باید بسم الله بگوید. یعنی با نام خدا این عمل را شروع می‌کنم و هر عملی که با نام خدا شروع شود، خجسته و مبارک است.»<ref>تفسیر نمونه، ج۱، صص ۱۴–۱۶.</ref>

 

۳. [[امام باقر(ع)]] نیز می‌فرماید: «سزاوار است هنگامی که کاری را شروع می‌کنیم، چه بزرگ باشد چه کوچک، بسم الله بگوییم تا پر برکت و میمون باشد.»<ref>تفسیر نمونه، ج۱، صص ۱۴–۱۶.</ref>{{مطالعه بیشتر}}

۱. پرتوی از قرآن؛ محمود طالقانی، ج۱، ذیل آیه اول حمد.

 

۲. المیزان؛ سید محمد حسین طباطبایی، ج۱، ذیل آیه اول حمد.

 

 

| شاخه فرعی۱ = مسایل فردی در قرآن

| شاخه فرعی۲ = سایر مسایل

  | بازبینی نویسنده =