درک خداوند با حواس ظاهری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
حواس ظاهری انسان، توانایی دیدن و یا لمس خداوند را ندارند؛ خداوند در [[قرآن]] می‌گوید: {{قرآن|لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ|ترجمه=چشمها او را نمى‌بينند و او بينندگان را مى‌بيند.|سوره=انعام|آیه=۱۰۳}} حواس ظاهری، تنها توانایی درک، اجسام مادی را دارند؛ در حالی که خداوند جسم ندارد. به همین جهت بسیاری از مذاهب اسلامی از جمله شیعیان معتقدند نمی‌توان خداوند را دید.  
حواس ظاهری انسان، توانایی دیدن و یا لمس خداوند را ندارند؛ در [[قرآن]] آمده است: {{قرآن|لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ|ترجمه=چشم‌ها او را نمى‌بينند و او چشم ها را مى‌بيند.|سوره=انعام|آیه=۱۰۳}} بسیاری مذاهب اسلامی از جمله شیعیان معتقدند نمی‌توان خداوند را دید. حواس ظاهری، تنها توانایی درکِ اجسام مادی را دارند؛ در حالی که خداوند محدود نیست و به همین جهت، جسم ندارد. [[امام سجاد(ع)]] اشاره کرده‌اند که خداوند محدودیتی ندارد و نباید او را در حد و مرزهای دنیایی قرار داد.  


دیدن خداوند را تنها از طریق ابزار غیر مادی مانند عقل و دل، امکان‌پذیر دانسته‌اند. در قرآن به تفکر و تدبر در نشانه‌های خداوند؛ در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین، گردش شب و روز توصیه شده است. عقل با مشاهده جهانی که مجموعه آن، زیبا و با نظم خلق شده، نشانی از خدواند دانا و توانا را می‌یابد. [[علی(ع)|امام علی(ع)]] اشاره کرده‌اند که خداوند را نمی‌توان با چشم سر دید، بلکه باید با ایمان، او را یافت.
دیدن خداوند را تنها از طریق ابزار غیر مادی مانند عقل و دل، امکان‌پذیر دانسته‌اند. در قرآن به تفکر و تدبر در نشانه‌های خداوند؛ در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین، و گردش شب و روز توصیه شده است. عقل با مشاهده جهانی که مجموعه آن، زیبا و با نظم خلق شده، نشانی از خدواند دانا و توانا را می‌یابد. [[علی(ع)|امام علی(ع)]] اشاره کرده‌اند که خداوند را نمی‌توان با چشم سر دید، بلکه باید با ایمان، او را یافت. {{پایان پاسخ}}
 
بنابراین خداوند دیدنی نیست چون جسم ندارد، جسم باعث محدودیت است. [[امام سجاد(ع)]] می‌فرماید: «اِنَّ اللهَ لا یُوصَفُ بِمحدودیه، عَظُمَ رَبُّنا عَنِ الصفه فکیفَ یوصَفُ بمحدودیه مَنْ لایحد…» (خدا به هیچ محدودیتی توصیف نمی‌شود چگونه به محدودیت توصیف شود. آنکه حدّی ندارد).
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


==منابع==
==منابع==
خط ۳۳: خط ۲۹:
  | بازبینی = شد
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:ادراک الله بالحواس الخمسة]]
[[en:Conceiving God by Physical Senses]]
[[es:Percibir a Dios mediante los sentidos externos]]
[[ps:دخدای درک او پوهېدنه په ظاهري حواس]]


[[رده:شناخت خدا]]
[[رده:شناخت خدا]]
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
[[رده:اسماء و صفات الهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۹


سؤال

یک دلیل ساده در مورد اینکه چرا نمی‌شود خدا را با چشم و حواس ظاهری دید بیان کنید؟

حواس ظاهری انسان، توانایی دیدن و یا لمس خداوند را ندارند؛ در قرآن آمده است: ﴿لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ؛ چشم‌ها او را نمى‌بينند و او چشم ها را مى‌بيند.(انعام:۱۰۳) بسیاری مذاهب اسلامی از جمله شیعیان معتقدند نمی‌توان خداوند را دید. حواس ظاهری، تنها توانایی درکِ اجسام مادی را دارند؛ در حالی که خداوند محدود نیست و به همین جهت، جسم ندارد. امام سجاد(ع) اشاره کرده‌اند که خداوند محدودیتی ندارد و نباید او را در حد و مرزهای دنیایی قرار داد.

دیدن خداوند را تنها از طریق ابزار غیر مادی مانند عقل و دل، امکان‌پذیر دانسته‌اند. در قرآن به تفکر و تدبر در نشانه‌های خداوند؛ در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین، و گردش شب و روز توصیه شده است. عقل با مشاهده جهانی که مجموعه آن، زیبا و با نظم خلق شده، نشانی از خدواند دانا و توانا را می‌یابد. امام علی(ع) اشاره کرده‌اند که خداوند را نمی‌توان با چشم سر دید، بلکه باید با ایمان، او را یافت.


منابع