درک خداوند با حواس ظاهری: تفاوت میان نسخه‌ها

برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
ما نمی‌توانیم به وسیله حواس ظاهری [[خداوند]] را ببینیم یا لمس کنیم. خدا در [[قرآن]] می‌فرماید: «لا تدرکه الابصار و هو یدرک الابصار» چشم‌ها او را در نمی‌یابند و او است که دیدگان را در می‌یابد». چیزهایی را می‌توان دید که جسم دارند و حال آن‌که خدا جسم ندارد و چیزی که دارای جسم نیست دیده نمی‌شود.
حواس ظاهری انسان، توانایی دیدن و یا لمس خداوند را ندارند؛ در [[قرآن]] آمده است: {{قرآن|لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ|ترجمه=چشم‌ها او را نمى‌بينند و او چشم ها را مى‌بيند.|سوره=انعام|آیه=۱۰۳}} بسیاری مذاهب اسلامی از جمله شیعیان معتقدند نمی‌توان خداوند را دید. حواس ظاهری، تنها توانایی درکِ اجسام مادی را دارند؛ در حالی که خداوند محدود نیست و به همین جهت، جسم ندارد. [[امام سجاد(ع)]] اشاره کرده‌اند که خداوند محدودیتی ندارد و نباید او را در حد و مرزهای دنیایی قرار داد.  


همچنین حواس ظاهری ما فقط می‌تواند چیزهای مادی را درک کند؛ بنابراین برای دیدن خداوند باید از ابزار غیر مادی مثل عقل و دل استفاده کنیم. برای نمونه در نشانه‌های خداوند یعنی آسمان‌ها و زمین و گردش شب و روز تفکر کنیم. عقل ما با مشاهده جهانی که مجموعه آن زیبا و با نظم خلق شده است، به ما می‌گوید که پروردگار دانا و توانایی وجود دارد. ما به وسیله دل خود هم می‌توانیم خداوند را درک کنیم. زمانی که انسان امیدش از همه جا قطع می‌شود در درون خود قدرت بی‌نهایتی را می‌یابد که او را متوجه خود می‌کند. [[علی(ع)|امام علی(ع)]] به این مطلب در سخنان خود اشاره داشته‌اند که «خداوند را با چشم سر نمی‌توان دید، بلکه باید با ایمان خود، آن‌را یافت». پس خداوند را می‌شود از روی نشانه‌ها شناخت و توصیف کرد.
دیدن خداوند را تنها از طریق ابزار غیر مادی مانند عقل و دل، امکان‌پذیر دانسته‌اند. در قرآن به تفکر و تدبر در نشانه‌های خداوند؛ در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین، و گردش شب و روز توصیه شده است. عقل با مشاهده جهانی که مجموعه آن، زیبا و با نظم خلق شده، نشانی از خدواند دانا و توانا را می‌یابد. [[علی(ع)|امام علی(ع)]] اشاره کرده‌اند که خداوند را نمی‌توان با چشم سر دید، بلکه باید با ایمان، او را یافت. {{پایان پاسخ}}
 
بنابراین خداوند دیدنی نیست چون جسم ندارد، جسم باعث محدودیت است. [[امام سجاد(ع)]] می‌فرماید: «اِنَّ اللهَ لا یُوصَفُ بِمحدودیه، عَظُمَ رَبُّنا عَنِ الصفه فکیفَ یوصَفُ بمحدودیه مَنْ لایحد…» (خدا به هیچ محدودیتی توصیف نمی‌شود چگونه به محدودیت توصیف شود. آنکه حدّی ندارد).
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}


==منابع==
==منابع==
خط ۳۳: خط ۲۹:
  | بازبینی = شد
  | بازبینی = شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ب
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:ادراک الله بالحواس الخمسة]]
[[en:Conceiving God by Physical Senses]]
[[es:Percibir a Dios mediante los sentidos externos]]
[[ps:دخدای درک او پوهېدنه په ظاهري حواس]]


[[رده:شناخت خدا]]
[[رده:شناخت خدا]]
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
[[رده:اسماء و صفات الهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۹


سؤال

یک دلیل ساده در مورد اینکه چرا نمی‌شود خدا را با چشم و حواس ظاهری دید بیان کنید؟

حواس ظاهری انسان، توانایی دیدن و یا لمس خداوند را ندارند؛ در قرآن آمده است: ﴿لَا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ؛ چشم‌ها او را نمى‌بينند و او چشم ها را مى‌بيند.(انعام:۱۰۳) بسیاری مذاهب اسلامی از جمله شیعیان معتقدند نمی‌توان خداوند را دید. حواس ظاهری، تنها توانایی درکِ اجسام مادی را دارند؛ در حالی که خداوند محدود نیست و به همین جهت، جسم ندارد. امام سجاد(ع) اشاره کرده‌اند که خداوند محدودیتی ندارد و نباید او را در حد و مرزهای دنیایی قرار داد.

دیدن خداوند را تنها از طریق ابزار غیر مادی مانند عقل و دل، امکان‌پذیر دانسته‌اند. در قرآن به تفکر و تدبر در نشانه‌های خداوند؛ در مورد خلقت آسمان‌ها و زمین، و گردش شب و روز توصیه شده است. عقل با مشاهده جهانی که مجموعه آن، زیبا و با نظم خلق شده، نشانی از خدواند دانا و توانا را می‌یابد. امام علی(ع) اشاره کرده‌اند که خداوند را نمی‌توان با چشم سر دید، بلکه باید با ایمان، او را یافت.


منابع