تعداد سوره‌های قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۰ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

قرآن دارای چند سوره می‌باشد؟

به اتفاق تمام مسلمانان و اهل فنی که نظرشان قابل توجه می‌باشد قرآن ۱۱۴ سوره دارد.[۱] اما اینکه اختلاف‌هایی در تعداد سوره‌ها در بین بعضی صحابی پیامبر(ص) دیده می‌شود بیشتر به این بر می‌گردد که مثلاً: سوره فیل و قریش یک سوره‌اند یا دو سوره یا اینکه؛ سوره توبه و انفال دو سوره مجزّا هستند یا یک سوره محسوب می‌شوند.

و این اختلاف در تعداد سوره‌ها به تحریف قرآن بر نمی‌گردد. و موجب ثبوت آن نمی‌شود. بعضی از صحابه در مصحف خود سوره حمد را نیاورده‌اند. به این دلیل که نوشتن سوره‌ها در یک کتاب به خاطر حفظ آن از نابودی بوده ولی سوره فاتحه به خاطر اشتهار بین مسلمین و خوانده شدن در پنج نوبت نماز از این آفت مصون می‌باشد، فلذا این سوره را در مصحف خود نیاورده اند.[۲]

اما امامان معصوم(ع) گاه با کلام خویش و گاه با تقریر و سکوت خود بر صحت قرآن فعلی تأکید می‌کردند و همه را به آن ارجاع می‌دادند.

چنان‌که نقل شده: در زمان عثمان، طلحه از امام علی(ع) درخواست کرد تا قرآنی را که آن حضرت گردآوری کرده بود (و تأویل تفسیر و ناسخ و منسوخ آن و دیگر علوم را در آن آورده بودند)، ارائه دهند، حضرت از این کار امتناع ورزیده و می‌فرماید:

«آیا این قرآن که امروزه در دست مردم است، تماماً قرآن است یا غیر قرآن نیز داخل آن شده است؟

طلحه در جواب گفت: البته تمام آن قرآن است».[۳]

حضرت علی(ع) با این بیان و بیانات دیگر خود بر صحت قرآن موجود مهر تأیید گذاشته و بر قرآن بودن آن تأکید می‌کند.


مطالعه بیشتر

۱ـ سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱.

۲ـ طبرسی، امین الاسلام، مجمع البیان، جلد ۸، ص۴۰۶.

۳ـ رامیار، تاریخ قرآن، مؤسسه انتشارات امیرکبیر، چاپ دوّم، ص۵۸۰.

۴ـ حجتی، سید محمد باقر، تاریخ قرآن کریم، دفتر نشر فرهنگ اسلام، چاپ هفتم، ص۱۰۷.

۵ـ معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، پژوهشی پیرامون آخرین کتاب الهی.


منابع

  1. سیوطی، جلال الدین، الاتقان فی علوم القرآن، مؤسسه الکتب الثقافیه، الطبعه الاولی، ج۱، ص۱۷۷.
  2. ر. ک. الاتقان، همان، ص۱۷۸؛ و معرفت، محمد هادی، التمهید فی علوم القرآن، مؤسسه نشر اسلامی، ج۱، ص۳۸۳.
  3. ر. ک. معرفت، محمد هادی، علوم قرآنی، همان، ص۱۲۳؛ و ر.ک. مظلومی، رجبعلی، پژوهشی پیرامون آخرین کتاب الهی، نشر آفاق، چاپ اول، بهار ۱۳۶۰، ص۸۱.