باردار شدن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
حضرت عیسی چگونه از حضرت مریم متولد شد؟ آیا از طریق نکاحِ ملک با حضرت مریم یا از طریق دمیدنِ فرشته حضرت عیسی به وجود آورد؟
حضرت مریم چگونه به حضرت عیسی باردار شد؟ آیا از طریق ازدواج با فرشته یا از طریق دمیدن فرشته، حضرت عیسی به وجود آمد؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
قرآن کریم داستان تولد حضرت عیسی را در سوره [[مریم]] این گونه بیان می‌کند: وقتی حضرت مریم در گوشه‌ای از بیت‌المقدس مشغول عبادت شد، ما روح خود را به سوی او فرستادیم، او در شکل انسان خوش‌اندام و بی عیب و نقص بر مریم ظاهر شد، و او ترسید و گفت: من از تو به خدای رحمان پناه می‌برم اگر پرهیزگار هستی، گفت: من فرستاده‌ پروردگارت هستم، آمده‌ام تا پسر پاکیزه‌ای به تو ببخشم، گفت: چگونه ممکن است فرزندی برای من باشد، در حالی که تا کنون دست بشری به من نرسیده است، گفت: امر الهی چنین است، و پروردگارت فرمود: این کار بر من آسان است، و برای این است که او را آیتی برای مردم قرار دهم و رحمتی از جانب ما باشد و این امر حتمی است.<ref>مریم/ ۱۷–۲۱.</ref>
{{درگاه|زن و خانواده}}
'''باردار شدن حضرت مریم(س)،''' براساس ظاهر آیات قرآن، بدون روش‌های معمولِ بارداری انسان، بوده است. [[قرآن]] باردار شدن [[حضرت مریم(س)]] را با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم» یاد کرده و خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] را به مانند [[حضرت آدم]] با [[معجزه]] دانسته است. علاوه بر این در [[روایات]] نیز تصریح شده که باردار شدن حضرت مریم با دمیدن [[جبرئیل]] بوده و هیچ ارتباط جنسی برقرار نشده است.


از آیات قرآن کریم به خوبی استفاده می‌شود که نحوه خلقت حضرت عیسی با سایر انسان‌ها متفاوت است و حضرت عیسی اعجاز گونه بوجود آمده است، گرچه در تحقق این اعجاز نطفه زن (مادر عیسی = مریم) نقش خود را به‌طور کامل ایفا کرده است؛ اما در عین حال بدون تماس با جنس مرد آن نطفه به بار نشسته است و این جنبه اعجازی مسئله است.
نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و مریم(س) پس از تعجب، با این پاسخ روبه‌رو گشت که این امر برای [[خداوند]] آسان است.


'''دمیدن فرشته'''
==ظاهر شدن جبرئیل بر حضرت مریم==
[[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت]]  قرار داد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.</ref> خداوند فرستاده‌ای را نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن یاد کرده است.<ref name=":0">سوره مریم، آیه۱۷.</ref> بیشتر مفسران مقصود از این روح را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.</ref> جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.<ref name=":0" />


آیا [[عیسی]] از طریق نکاح فرشته با مریم به دنیا آمده یا فرشته در او دمیده است؟ بر اساس روایات نکاحی صورت نگرفته است؛ بلکه جبرئیل در او دمیده است. لذا در روایتی از امام باقر(ع) رسیده است که فرمود: جبرئیل گریبان [[مریم]] را گرفت و در آن دمید. دمیدنی که با آن فرزند در رحم مریم در یک ساعت به حد کمال رسید.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، تهران، نشر دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.</ref>
مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.<ref>سوره مریم، آیه۱۸.{{سخ}}</ref>  جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> فرزندی که نامش [[حضرت عیسی|مسیح عیسی بن مریم]] است، و در هر دو جهان آبرومند و از مقربان است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته به او اطمینان داد و گفت این امر برای خدا آسان است.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref>


برخی از بزرگان اهل عرفان می‌گویند: وقتی اراده الهی بر خلقت عیسی تعلق گرفت، شهوت نهفته در مریم به حرکت درآمد، و جبرئیل در حالی که به صورت بشری برای مریم متمثل شده بود، در او نفح کرد و در آن نفخ آبی بود مشابه بخار و از آن جسم عیسی آفریده شد.<ref>خوارزمی، حسین، شرح فصوص الحکم، فص عیسوی، قم، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ ش، ص۶۹۷. با اندک تلخیص.</ref>
==دمیدن فرشته==
مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۱۳، ص۳۹.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت و به صورت معجزه بوده است؛ قرآن عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم دانسته{{قرآن||ترجمه=مَثَل (خلقت) عيسى در پيشگاه خدا، همچون مَثَل(خلقت) آدم است.|سوره=آل‌عمران|آیه=۵۹}} و هر دو بدون پدر متولد شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم(س) نقش خود را به عنوان مادر، بدون تماس با جنس مرد، انجام داد.<ref>جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.</ref> خداوند در مورد مریم می‌گوید: {{قرآن|مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا|ترجمه=و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}


به علاوه این که با تمثل ملک به صورت انسان، فرشته به حال فرشته بودن خود باقی است، و نکاح موجود روحانی با موجود جسمانی متصور نیست. در صورت نکاح قابل تصور است که هر طرف جسمانی باشد، اما اگر یک طرف از عالم ورای جسمانی باشد، دیگر لوازم جسمانی که نکاح از جمله آن امور است متصور نیست. آنان موجود جسمانی نیستند تا نکاح جسمانی داشته باشند، لذا تنها فرض قابل قبول القای روح الهی در وجود حضرت مریم از طریق دمیدن است. شاهد بر این مسئله هم روایاتی است که در دلالت بر این امر می‌کند.
روایات به این نکته تصریح کرده‌اند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته است. برای نمونه در روایتی از [[امام باقر(ع)]] گفته شده جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref>


{{مطالعه بیشتر}}
[[آیت الله مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که در آیات قرآن درباره آفرینش عیسی(ع) تعبیر «يَخْلُقُ؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر «يَفْعَل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> به کار رفته است. این مفسر احتمال می‌دهد این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر داشته باشد، که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref>


== مطالعه بیشتر ==
==منابع==
 
{{پانویس}}
* قیصری، داود، شرح فصوص الحکم، فص عیسوی، ص۳۱۴، نشر بیدار، قم، بی تا.
 
* ابوالعلاء عفیفی، تعلیقه فصوص الحکم، فص عیسوی، نشر انتشارات الزهرا، ۱۳۶۶ ش.
 
== منابع ==
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = نبوت
| شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
|شاخه فرعی۲ = انبیای الهی
| شاخه فرعی۲ = حضرت مریم
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه = شد
  | تیترها =
  | تیترها = شد
  | ویرایش =
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =
| بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مقاله‌های پیشنهادی]]
[[ar:حمل السیدة مریم علیها السلام]]
[[en:Conception of Mary (a)]]
[[es:Embarazo de Santa María]]
[[ps:د حضرت مريم (س) حامله کېدل]]
[[fr:Grossesse de Maryam (a)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۰

سؤال

حضرت مریم چگونه به حضرت عیسی باردار شد؟ آیا از طریق ازدواج با فرشته یا از طریق دمیدن فرشته، حضرت عیسی به وجود آمد؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


باردار شدن حضرت مریم(س)، براساس ظاهر آیات قرآن، بدون روش‌های معمولِ بارداری انسان، بوده است. قرآن باردار شدن حضرت مریم(س) را با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم» یاد کرده و خلقت حضرت عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم با معجزه دانسته است. علاوه بر این در روایات نیز تصریح شده که باردار شدن حضرت مریم با دمیدن جبرئیل بوده و هیچ ارتباط جنسی برقرار نشده است.

نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و مریم(س) پس از تعجب، با این پاسخ روبه‌رو گشت که این امر برای خداوند آسان است.

ظاهر شدن جبرئیل بر حضرت مریم

حضرت مریم در بیت‌المقدس، مکانی را برای عبادت قرار داد.[۱] خداوند فرستاده‌ای را نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن یاد کرده است.[۲] بیشتر مفسران مقصود از این روح را جبرئیل دانسته‌اند.[۳] جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.[۲]

مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.[۴] جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.[۵] فرزندی که نامش مسیح عیسی بن مریم است، و در هر دو جهان آبرومند و از مقربان است.[۶] مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.[۷] فرشته به او اطمینان داد و گفت این امر برای خدا آسان است.[۸]

دمیدن فرشته

مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد[۹] و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»[۱۰] از آن یاد کرده است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت حضرت عیسی(ع) با سایر انسان‌ها متفاوت و به صورت معجزه بوده است؛ قرآن عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم دانسته﴿مَثَل (خلقت) عيسى در پيشگاه خدا، همچون مَثَل(خلقت) آدم است.(آل‌عمران:۵۹) و هر دو بدون پدر متولد شده‌اند.[۱۱] در این معجزه، مریم(س) نقش خود را به عنوان مادر، بدون تماس با جنس مرد، انجام داد.[۱۲] خداوند در مورد مریم می‌گوید: ﴿مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا؛ و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم.(تحریم:۱۲)

روایات به این نکته تصریح کرده‌اند که بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته است. برای نمونه در روایتی از امام باقر(ع) گفته شده جبرئیل گریبان حضرت مریم را گرفت و در آن دمید.[۱۳]

آیت‌الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه به این نکته توجه داده که در آیات قرآن درباره آفرینش عیسی(ع) تعبیر «يَخْلُقُ؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش یحیی(ع) در چند آیه قبل، تعبیر «يَفْعَل؛ انجام می‌دهد»[۱۴] به کار رفته است. این مفسر احتمال می‌دهد این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر داشته باشد، که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.[۱۵]

منابع

  1. علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ سوره مریم، آیه۱۷.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.
  4. سوره مریم، آیه۱۸.
  5. سوره مریم، آیه۱۹.
  6. سوره آل‌عمران، آیه۴۵.
  7. سوره مریم، آیه۲۰.
  8. سوره مریم، آیه۲۱.
  9. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ج‏۱۳، ص۳۹.
  10. سوره تحریم، آیه۱۲.
  11. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.
  12. جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.
  13. طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  14. سوره آل‌عمران، آیه۴۰.
  15. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.