انواع تحریف قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(ایجاد مدخل: انواع تحریف)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش|fabbasi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
انواع تحريف را نام ببريد و در قرآن چه تحريفي صورت گرفته است؟
انواع تحریف را نام ببرید و در قرآن چه تحریفی صورت گرفته است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==تحریف در لغت==
تحریف قرآن یا معنوی است یا لفظی و یا تحریف در قرائت است.
تحریف معنوی را تحریف در محتوا و تفسیر به رأی نیز گویند.این تحریف آسیبی به خود قرآن نمی‌زند زیرا اصل قرآن دست نخورده باقی مانده است.


تحريف در لغت از ماده «حرف» به معناي طرف، گوشه، يا جانب آمده و «تحريف الشيء» به معناي عدول از مواضع اصلي خودش به طرفي يا جانبي ديگر. «تحريف كلام» به معناي تفسير كلام به غير وجه صحيحش آن هم بدون دليل مي‌باشد.}}<ref>مصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن، تهران، انتشارات مرتضوي، ج۲، ص۱۹۷.</ref>
تحریف لفظی قرآن گاهی به معنای اضافه کردن یا کم کردن آیات یا سوره‌ای در قرآن است. طبق آیه ۹ سوره حجر و آیه ۴۲ سوره فصلت، این تحریف در قرآن رخ نخواهد داد. گاهی نیز تحریف به معنای تغییر دادن آیه‌ای از قرآن به کلمات هم معنا یا متضاد آن است. این نوع تحریف مخالف با اعجاز لفظی قرآن است.
مفردات راغب می‌نویسد: تحریف در لغت به معانی دگرگونی، میل، گشتن از چیزی، کرانه و لبه ذکر شده است.<ref>راغب، حسین بن محمد، مفردات، بیروت: دارالقلم، ۱۴۱۲ ق، ص۲۲۸.</ref>
گاهی در اصل قرآن تحریفی صورت نگرفته است اما در قرائت برخی آیات اختلاف نظر وجود دارد مانند وقف کردن یا نکردن در پایان جمله‌ای یا تلفظ با تشدید یا بدون تشدید کلمه‌ای از قرآن. این اختلاف، دلیل بر تحریف قرآن نمی‌شود.


ابن منظور نیز شبیه همان معنا را دارند: تحريف در لغت به معناي تغيير دادن و تبديل نمودن است.<ref>ابن منظور، مکرم، لسان العرب، قاهره، دارالمعارف، بي‌تا، ج۲، ص۸۳۹.</ref>
== مفهوم‌شناسی تحریف==
تحریف در لغت از ماده «حرف» به معنای طرف، گوشه، دگرگونی، کرانه، لبه و گشتن از چیزی آمده است.<ref>ابن منظور، مکرم، لسان العرب، قاهره، دارالمعارف، بی‌تا، ج۲، ص۸۳۹. راغب، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق، ص۲۲۸.</ref> «تحریف الشیء» به معنای عدول از مواضع اصلی خودش به طرفی یا جانبی دیگر است. «تحریف کلام» به معنای تفسیر نادرست بدون دلیل می‌باشد.<ref>مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، تهران، انتشارات مرتضوی، ج۲، ص۱۹۷.</ref>


تحريف از ريشه «حرف» به معناي كناره مي‌باشد در سوره حج مي‌خوانيم: «و من الناس من يعبد اللّه علي حرف فان اصابه خير اطمان به و ان اصابته فتنه انقلب علي وجهه»<ref>حج / ۱۱ .</ref> ؛ «و بعضي از مردم خدا را در كناره مي پرستند پس اگر (دنيا به آنان رو كند و نفع و) خيري به آنان برسد بدان اطمينان مي يابند، اما اگر ناگواري براي امتحان به آنان برسد، دگرگون مي شوند».
تحریف در اصطلاح، به معنای دگرگون کردن، تغییر دادن و وارونه سازی است.<ref>خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی، ص۱۹۷.</ref>


مفسران در بیان مفهوم لغوی تحریف، بدین معانی اشاره کرده‌اند.<ref>ر.ک: طوسی، محمد، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۱۳، ج۷، ص۲۹۶. زمخشری، الکشاف، ج۱، ص۵۱۶.</ref>
==تحریف محتوایی و تفسیری قرآن==
تحریف به محتوی، تحلیل نادرست یا [[تفسیر قرآن|تفسیر]] بدون دلیل و نتیجه نادرست گرفتن از مقصود گوینده است. در این تحریف تفسیری هر کس بر اساس ایده و گرایش و خواسته‌های نفسانی خویش [[قرآن]] را تفسیر می‌کند.<ref> مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب ، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۷، ص۲۸۷.</ref> تحریف در تفسیر را تحریف معنوی<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۹.</ref> یا [[تفسیربه‌رأی]]<ref>‏سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمه: مهدی حائری قزوینی، تهران، امیر کبیر، چاپ سوم، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۷۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مترجم: گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، چاپ اول، ج۱، ص۱۰.</ref> نیز می‌نامند که در روایات از آن نهی شده است.<ref> ابن بابویه، محمد، الامالي، ترجمة: كمره‌اي، تهران، انتشارات كتابخانه اسلاميه، ۱۳۶۲ش، مجلس۲، ص۶، حدیث۳.</ref>.


در اصطلاح، تحریف به معنای دگرگون کردن و وارونه سازی است و مصادیق گوناگونی دارد.<ref>ر.ک: خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه احياء آثار الامام الخوئي، ص۱۹۷.</ref>
تحریف محتوایی در حقیقت تحریف قرآن نیست، بلکه تحریف تفسیر قرآن است. مفسر در این تحریف به الفاظ قرآن دستبرد نمی‌زند و فقط تفسیر نادرست می‌کند. تحریف معنوی در قرآن رخ داده است.<ref>خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی، ص۱۹6.</ref> امام باقر(ع) در تایید اتفاق افتادن اینگونه تحریف در قرآن فرمود: {{متن عربی| از نشانه پشت سر انداختن كتاب توسط آنان، اين بود كه حروف آن را نگاه داشتند، ولى حدودش را تحريف كردند. پس آنان كتاب را روايت مى‌كنند نه رعايت! نادانان از اين كه آنان نگاهبان روايت قرآنند شگفت زده و دانايان از اين كه آنان واگذارندۀ رعايت قرآنند غمگين‌اند}}<ref> كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۳.</ref>


==انواع تحريف==
== تحریف لفظی قرآن ==


۱. تحريف به مدلول و محتوي كلام
===تحریف به معنای زیاد کردن===
تحریف به زیاده، اضافه کردن مطلبی به مطالب گذشته است و این در قرآن اتفاق نیفتاده است. مسلمانان در این قول اتفاق نظر دارند.<ref>نگاه کنید: معرفت، محمّد هادي، صيانه القرآن من التحريف، قم، موسسه النشر الاسلامي، چاپ دوّم، ۱۴۱۸ق، ص۷۸ ـ ۵۹. محمدي (نجارزادگان)، فتح الله، سلامه القران من التحريف، تهران، پيام آزادي، چاپ اول ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۹۸ ـ ۸۶.  حسيني ميلاني، علي، التحقيق في نفي التحريف عن القران الشريف، قم، دار القران الكريم، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۲۷ ـ ۱۰.</ref>
[[شيخ صدوق]]  مي‌نويسد: تمام فرق اسلامي اجماع بر اين دارند كه در قرآن تغيير، تبديل یا چیزی بر قرآن اضافه نشده است.<ref>ابن بابویه، محمّد بن علی، معاني الاخبار، قم، موسسه النشر الاسلامي، چاپ دوّم، ۱۴۱۶ق، ص۱۳۳.</ref> تحريف بدين معنا راهي به قرآن نيافته است و بطلان آن در ميان تمام مسلمانان از ضروريات مي‌باشد.<ref> خوئي، ابوالقاسم، البيان في تفسير القرآن، قم، مؤسسه احياء آثار الامام الخوئي، ص۲۰۰.</ref>


تحريف به محتوي كلام (كه علماء اسلام آن را «تفسير برأي» مي‌نامند) در تفسير قرآن و روايات به چشم مي‌خورد.
=== تحریف به معنای کم کردن ===
خداوند وعده داده است قرآن را حفظ کند:{{قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ|ترجمه=ما قرآن را نازل کردیم‏؛ و ما به‌طور قطع نگهدار آنیم.|سوره=حجر|آیه=9}} «ذكر» در این آیه قرآن است زيرا در آيات قبلي آن كلمه ذكر معني قرآن است. حفظ قرآن شامل محافظت در برابر تحريف و تغيير به زياده و نقصان و همچنين محافظت در برابر منطق‌هاي گمراه كننده ضدّ قرآني و در برابر فنا و نابودي تا آخر جهان مي‌شود.<ref> مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج۱۱، ص۱۷.</ref>


به عبارت ديگر، مي‌توان آن را «تحريف معنوي» ناميد. و آن به اين معناست كه تحليل نادرست يا تفسير و تأويل بر غير وجه صحيحش و نتيجه نادرست گرفتن كه مقصود متكلم نباشد، را تحريف معنوي مي‌نامند. علت افتراق و پراكندگي مسلمانان بعد از پيامبر- صلي الله عليه و آله و سلم - ، تحريف معنوي قرآن بوده و هر كس بر اساس ايده و گرايش و خواسته‌هاي نفساني خويش قرآن را تفسير نموده است.  
خداوند وعده داده است در قرآن باطلی راه پیدا نخواهد کرد: {{قرآن|لا يَأْتيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزيلٌ مِنْ حَكيمٍ حَميدٍ|ترجمه= هيچ گونه باطلى، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‏آيد؛ چرا كه از سوى خداوند حكيم و شايسته ستايش نازل شده است.|سوره=فصلت|آیه=۴۲}} اضافه شدن و کم شدن به قرآن، به اين معنا است كه باطل در آن راه پيدا كند. بعضى از معارف آن از بين برود. بعضى از احكام آن لغو یا دگرگون گردد. چنين چيزى محال است و معارف اعتقادى، اخلاقى و عملي قرآن تا قيامت به اعتبار خود باقى مى‌ماند.<ref>طباطبايى، محمدحسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۶۰۴.</ref>


در واقع اين گونه تحريف را تحريف قرآن نمي گويند ، بلکه تحريف تفسير قرآن مي دانند و اين يعني مفسر به الفاظ قرآن دستبرد نمي زند و فقط تفسير نادرست مي کند.
=== تحریف به معنای تبدیل کردن ===
تحریف به تبدیل به این معناست که کلمه‌ای از قرآن تبدیل به کلمه مترادف یا متضاد شود. این نوع تحریف را مخالف با [[اعجاز محتوایی و بیانی قرآن|اعجاز]] لفظی قرآن می‌باشد و در قرآن رخ نداده است.<ref>معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶.</ref>


۲. تحريف به معناي زياد كردن
تحریف لفظی در قرآن(زیاد شدن، کم شدن یا تغییر آیات و کلمات قرآن) صورت نگرفته است. تحریف معنوی و تفسیر برأی بعد از [[پیامبر اسلام(ص)]]  بر اساس گرایش اعتقادی افراد صورت گرفته است.<ref>معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶. خویی، ابوالقاسم، البیان، قم، مؤسسه احياء آثار الامام الخوئي، ص۱۹۸.</ref>


تحريف به معناي اضافه نمودن مطلبي به مطالب گذشته است و اين در قرآن اتفاق نيفتاده است و تمام علماي شيعه و سني به اين قول اتفاق نظر دارند.
==تحریف در قرائت==
{{همچنین ببینید|قرائت‌های مختلف قرآن}}
[[قرائت‌های مختلف قرآن|اختلاف در قرائت]] قرآن نه در الفاظ و بلکه در وقف کردن یا نکردن است. در این اختلاف یک قاری گفته در آخر جمله‌ای وقف کردن  را جایز می‌داند و دیگری می‌گوید وقف نشود و … اختلاف در قرائت هیچ خللی در اصل قرآن وارد نمی‌کند. به این اختلاف، تحریف گفته نمی‌شود.<ref>معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶. خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، ص۱۹۸.</ref>


۳. تحريف به معناي كم كردن
==مطالعه بیشتر==
*  نزاهت قرآن از تحریف، عبد الله جوادی آملی.
* سلامة القرآن من التحریف، فتح الله محمدی(نجارزادگان).
* عدم تحریف قرآن، حسن طاهری خرم‌آبادی.


طبق آيه: {{قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ<ref>حجر/۹.</ref> ما قرآن را نازل كرديم‏؛ و ما بطور قطع نگهدار آنيم‏! و هم چنين آيه: {{قرآن|لا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ}}<ref>فصلت/۴۲.</ref> اين كتابي است قطعاً شكست ناپذير، كه هيچ گونه باطلي نه از پيش رو، و نه از پشت سر به سراغ آن نمي‌آيد چرا كه از سوي خداوند حكيم و شايسته ستايش نازل شده است. نشان دهنده آن است كه در قرآن تحريف به معناي كم كردن اتفاق نيافتاده است.
== منابع ==
 
{{پانویس|۲}}
۴. تحريف به معناي تبديل كردن
 
تبديل نمودن به اين معناست كه كلمه‌اي از قرآن را تبديل به كلمه مترادف يا متضاد نمائيم و استاد معرفت اين نوع تحريف را مخالف با اعجاز لفظي قرآن مي‌داند.
 
به عبارت ديگر، تحريف به معناي زياد يا كم يا تبديل كردن را «تحريف لفظي» نيز مي‌نامند، يعني؛ دخل و تصرف در ظاهر كلام يا به زياد كردن يا كم كردن يا تبديل نمودن، به طوري كه از وجه صحيحش عدول كرده باشد.
 
در نتيجه، در قرآن تحريف لفظي صورت نگرفته ولي تحريف معنوي و تفسير برأي بعد از پيامبر اسلام(ص) تاكنون بر اساس گرايش اعتقادي افراد صورت گرفته است.<ref>معرفت، محمد هادي، صيانه القرآن من التحريف، قم، التمهيد، ص۱۶؛ خويي، سيد ابوالقاسم، البيان، ص۱۹۸.</ref>
5. تحریف در قرائت
{{نوشتار اصلی|قرائت‌های مختلف قرآن}}
در قرائت قرآن كريم اگر هم كمترين اختلاف نظري وجود داشته باشد نه در الفاظ و بلكه در وقف كردن يا نكردن است كه مثلا يك قاري گفته در آخر اين جمله وقف كردن جايز است و ديگري گفته وقف نشود و ... كه هيچ خللي در اصل قرآن وارد نمي‌كند و به این اختلاف، تحریف گفته نمی‌شود.<ref>معرفت، محمد هادي، صيانه القرآن من التحريف، قم، التمهيد، ص۱۶. البيان في تفسير القرآن، پیشین، ص۱۹۸.</ref>
 
مطالعه بيشتر
 
* صيانه القرآن من التحريف، محمد هادي معرفت ترجمه شده به تحریف ناپذیری قرآن، مترجم: علی نصیری
 
* عدم تحریف قرآن توسط آیت‌الله سید حسن طاهری خرم آبادی
 
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه فرعی۱ = تحریف
  | شاخه فرعی۱ = تحریف
  | شاخه فرعی۲ =  
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = شد
  | تیترها = شد
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۶

سؤال

انواع تحریف را نام ببرید و در قرآن چه تحریفی صورت گرفته است؟

تحریف قرآن یا معنوی است یا لفظی و یا تحریف در قرائت است. تحریف معنوی را تحریف در محتوا و تفسیر به رأی نیز گویند.این تحریف آسیبی به خود قرآن نمی‌زند زیرا اصل قرآن دست نخورده باقی مانده است.

تحریف لفظی قرآن گاهی به معنای اضافه کردن یا کم کردن آیات یا سوره‌ای در قرآن است. طبق آیه ۹ سوره حجر و آیه ۴۲ سوره فصلت، این تحریف در قرآن رخ نخواهد داد. گاهی نیز تحریف به معنای تغییر دادن آیه‌ای از قرآن به کلمات هم معنا یا متضاد آن است. این نوع تحریف مخالف با اعجاز لفظی قرآن است. گاهی در اصل قرآن تحریفی صورت نگرفته است اما در قرائت برخی آیات اختلاف نظر وجود دارد مانند وقف کردن یا نکردن در پایان جمله‌ای یا تلفظ با تشدید یا بدون تشدید کلمه‌ای از قرآن. این اختلاف، دلیل بر تحریف قرآن نمی‌شود.

مفهوم‌شناسی تحریف

تحریف در لغت از ماده «حرف» به معنای طرف، گوشه، دگرگونی، کرانه، لبه و گشتن از چیزی آمده است.[۱] «تحریف الشیء» به معنای عدول از مواضع اصلی خودش به طرفی یا جانبی دیگر است. «تحریف کلام» به معنای تفسیر نادرست بدون دلیل می‌باشد.[۲]

تحریف در اصطلاح، به معنای دگرگون کردن، تغییر دادن و وارونه سازی است.[۳]

تحریف محتوایی و تفسیری قرآن

تحریف به محتوی، تحلیل نادرست یا تفسیر بدون دلیل و نتیجه نادرست گرفتن از مقصود گوینده است. در این تحریف تفسیری هر کس بر اساس ایده و گرایش و خواسته‌های نفسانی خویش قرآن را تفسیر می‌کند.[۴] تحریف در تفسیر را تحریف معنوی[۵] یا تفسیربه‌رأی[۶] نیز می‌نامند که در روایات از آن نهی شده است.[۷].

تحریف محتوایی در حقیقت تحریف قرآن نیست، بلکه تحریف تفسیر قرآن است. مفسر در این تحریف به الفاظ قرآن دستبرد نمی‌زند و فقط تفسیر نادرست می‌کند. تحریف معنوی در قرآن رخ داده است.[۸] امام باقر(ع) در تایید اتفاق افتادن اینگونه تحریف در قرآن فرمود: «از نشانه پشت سر انداختن كتاب توسط آنان، اين بود كه حروف آن را نگاه داشتند، ولى حدودش را تحريف كردند. پس آنان كتاب را روايت مى‌كنند نه رعايت! نادانان از اين كه آنان نگاهبان روايت قرآنند شگفت زده و دانايان از اين كه آنان واگذارندۀ رعايت قرآنند غمگين‌اند»[۹]

تحریف لفظی قرآن

تحریف به معنای زیاد کردن

تحریف به زیاده، اضافه کردن مطلبی به مطالب گذشته است و این در قرآن اتفاق نیفتاده است. مسلمانان در این قول اتفاق نظر دارند.[۱۰] شيخ صدوق مي‌نويسد: تمام فرق اسلامي اجماع بر اين دارند كه در قرآن تغيير، تبديل یا چیزی بر قرآن اضافه نشده است.[۱۱] تحريف بدين معنا راهي به قرآن نيافته است و بطلان آن در ميان تمام مسلمانان از ضروريات مي‌باشد.[۱۲]

تحریف به معنای کم کردن

خداوند وعده داده است قرآن را حفظ کند:﴿إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ؛ ما قرآن را نازل کردیم‏؛ و ما به‌طور قطع نگهدار آنیم.(حجر:9) «ذكر» در این آیه قرآن است زيرا در آيات قبلي آن كلمه ذكر معني قرآن است. حفظ قرآن شامل محافظت در برابر تحريف و تغيير به زياده و نقصان و همچنين محافظت در برابر منطق‌هاي گمراه كننده ضدّ قرآني و در برابر فنا و نابودي تا آخر جهان مي‌شود.[۱۳]

خداوند وعده داده است در قرآن باطلی راه پیدا نخواهد کرد: ﴿لا يَأْتيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزيلٌ مِنْ حَكيمٍ حَميدٍ؛ هيچ گونه باطلى، نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى‏آيد؛ چرا كه از سوى خداوند حكيم و شايسته ستايش نازل شده است.(فصلت:۴۲) اضافه شدن و کم شدن به قرآن، به اين معنا است كه باطل در آن راه پيدا كند. بعضى از معارف آن از بين برود. بعضى از احكام آن لغو یا دگرگون گردد. چنين چيزى محال است و معارف اعتقادى، اخلاقى و عملي قرآن تا قيامت به اعتبار خود باقى مى‌ماند.[۱۴]

تحریف به معنای تبدیل کردن

تحریف به تبدیل به این معناست که کلمه‌ای از قرآن تبدیل به کلمه مترادف یا متضاد شود. این نوع تحریف را مخالف با اعجاز لفظی قرآن می‌باشد و در قرآن رخ نداده است.[۱۵]

تحریف لفظی در قرآن(زیاد شدن، کم شدن یا تغییر آیات و کلمات قرآن) صورت نگرفته است. تحریف معنوی و تفسیر برأی بعد از پیامبر اسلام(ص) بر اساس گرایش اعتقادی افراد صورت گرفته است.[۱۶]

تحریف در قرائت

اختلاف در قرائت قرآن نه در الفاظ و بلکه در وقف کردن یا نکردن است. در این اختلاف یک قاری گفته در آخر جمله‌ای وقف کردن را جایز می‌داند و دیگری می‌گوید وقف نشود و … اختلاف در قرائت هیچ خللی در اصل قرآن وارد نمی‌کند. به این اختلاف، تحریف گفته نمی‌شود.[۱۷]

مطالعه بیشتر

  • نزاهت قرآن از تحریف، عبد الله جوادی آملی.
  • سلامة القرآن من التحریف، فتح الله محمدی(نجارزادگان).
  • عدم تحریف قرآن، حسن طاهری خرم‌آبادی.

منابع

  1. ابن منظور، مکرم، لسان العرب، قاهره، دارالمعارف، بی‌تا، ج۲، ص۸۳۹. راغب، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ ق، ص۲۲۸.
  2. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، تهران، انتشارات مرتضوی، ج۲، ص۱۹۷.
  3. خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی، ص۱۹۷.
  4. مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، قم، بوستان كتاب ، چاپ سوم، ۱۳۸۲ش، ج۷، ص۲۸۷.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران دار الکتب الإسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۹.
  6. ‏سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمه: مهدی حائری قزوینی، تهران، امیر کبیر، چاپ سوم، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۵۷۶. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مترجم: گروهی از مترجمان، تهران، فراهانی، چاپ اول، ج۱، ص۱۰.
  7. ابن بابویه، محمد، الامالي، ترجمة: كمره‌اي، تهران، انتشارات كتابخانه اسلاميه، ۱۳۶۲ش، مجلس۲، ص۶، حدیث۳.
  8. خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه احیاء آثار الامام الخوئی، ص۱۹6.
  9. كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۳.
  10. نگاه کنید: معرفت، محمّد هادي، صيانه القرآن من التحريف، قم، موسسه النشر الاسلامي، چاپ دوّم، ۱۴۱۸ق، ص۷۸ ـ ۵۹. محمدي (نجارزادگان)، فتح الله، سلامه القران من التحريف، تهران، پيام آزادي، چاپ اول ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۹۸ ـ ۸۶. حسيني ميلاني، علي، التحقيق في نفي التحريف عن القران الشريف، قم، دار القران الكريم، چاپ اول، ۱۴۱۰ق، ص۲۷ ـ ۱۰.
  11. ابن بابویه، محمّد بن علی، معاني الاخبار، قم، موسسه النشر الاسلامي، چاپ دوّم، ۱۴۱۶ق، ص۱۳۳.
  12. خوئي، ابوالقاسم، البيان في تفسير القرآن، قم، مؤسسه احياء آثار الامام الخوئي، ص۲۰۰.
  13. مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج۱۱، ص۱۷.
  14. طباطبايى، محمدحسين، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۶۰۴.
  15. معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶.
  16. معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶. خویی، ابوالقاسم، البیان، قم، مؤسسه احياء آثار الامام الخوئي، ص۱۹۸.
  17. معرفت، محمد هادی، صیانه القرآن من التحریف، قم، التمهید، ص۱۶. خوئی، ابو القاسم، البیان فی تفسیر القرآن، ص۱۹۸.