المراقبات (کتاب)

از ویکی پاسخ
سؤال

آیا کتاب المراقبات میرزا جواد ملکی تبریزی برای عمل کردن، مورد اعتماد است؟


مولف

میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، فقیه، عارف و استاد اخلاق.

مرحوم ملكى در تبريز متولد شد، و پس از تحصيل مقدمات، عازم نجف اشرف گشت، و دوران جوانى را در اين شهر بتحصيل علم و دانش سپرى نمود. استاد ايشان در فقه، مرحوم آية اللّه حاج آقا رضا همدانى، و در اصول، مرحوم آخوند ملا محمد كاظم خراسانى و در عرفان و اخلاق و سلوك، ملا حسين قلى همدانى، بوده است. مرحوم ملكى در سال 1321 هجرى قمرى به ايران آمد، و در تبريز به ترويج احكام و تهذيب نفوس پرداخت و در سال 1329 بخاطر نامساعد بودن اوضاع تبريز به قم مهاجرت نمود و در تشكيل حوزه‌ علميه فعلى قم كه بهمت مرحوم حاج شيخ عبد الكريم حائرى تأسيس شد سهم بسزائى داشت. مرحوم ملكى در سال 1343 دار فانى را وداع گفت و در مقبره شيخان قم به خاك سپرده شد.[۱]

میرزا جواد ملکی تبریزی (د ۱۳۴۳ ق) در عرض فقه، بر جایگاه اخلاق و عرفان تأکید داشت و این امر ویژگی خاصی به افکار او می‌داد.[۲]

محتوای کتاب

المراقبات، همان گونه كه عنوان آن بيانگر محتواى كتاب است, شامل اعمال ويژه هر ماه است. در فصل اوّل، مراقبات مربوط به ماه محرم الحرام، و در پايان، مراقبات مربوط به ماه ذى حجّه آمده است. در بيان اعمال هر ماه، نمازها و دعاها و آداب ويژه آن بتفصيل گفته شده و به اسرار باطنى هريك اشارات سودمندى شده است. فصل نهم كتاب، كه درباره مراقبات و اعمال ماه مبارك رمضان است, مفصّلتر از ديگر فصلها (نزديك به يكصدوپنجاه صفحه)، و سرشار از نكته هاى تنبّه آفرين و غفلت زداست.[۳]

مشخصات نشر و ترجمه

اااا

گزیده‌هایی از کتاب

ااا

درباره کتاب

امام خمینی (ره): از علمای معاصر، کتب شیخ جلیل القدر، عارف بالله، حاج میرزا جواد ملکی تبریزی (قدس سره) را مطالعه کن.[۴]

علّامه طباطبایی: این کتاب دریای لبریزی است که در پیمانه نمی‌گنجد و مؤلّف آن پیشوای والا مقامی است که بلندای شخصیّت او، با هیچ مقیاسی قابل اندازه‌گیری نیست. کتابی که پیش رو دارید از بهترین کتابهایی می‌باشد که در این زمینه نگارش یافته است، در این کتاب تمام مطالبی که مربّیان درباره عبادت خدا فهمیده‌اند، وجود دارد.[۵]

آیت الله میرزا خلیل مجتهد کمره‌ای: این کتاب را، از اصول صحّاح حدیث و ادعیّه و اوراد روز و شب و سال را استخراج کرده و طبق اصول حدیث، از منابع موثّق به دست داده است.[۶]


منابع

  1. الملكي التبريزي، الميرزا جواد؛ مترجم رضا رجب زاده،‌ اسرار الصلوة (فارسى)، تهران، آزادی،‌۱۳۷۲، ص ۳ و ۴.
  2. پاکتچی،‌ احمد، «حوزه علمیه»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۲۱، ذیل مدخل.
  3. «معرفى‌هاى اجمالى»، آیینه پژوهش، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، خرداد - تير ۱۳۶۹.
  4. اسرار الصلاه، همان، ص۸.
  5. المراقبات، ترجمه ابراهیم بندر بیگی، نشر اخلاق، ۱۳۷۶، ص۱۹.
  6. المراقبات، ترجمه علیرضا خسروی، ص۱۹.