آداب مهمان‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۴: خط ۴۴:
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
خط ۵۴: خط ۵۴:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:آداب میزبانی]]

نسخهٔ ‏۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۸:۲۸

سؤال

از نظر اسلام پذیرایی از میهمان از لحظه ورود تا خروج چگونه باید باشد؟


برخی از آداب مهمانداری چنین است:

  • دعوت با رضایت: دعوت دیگران به مهمانی باید با رضایت قلبی باشد؛ بنابراین تعارف کردن درحالی که شخص قدرت پذیرایی ندارد، یا دوست ندارد آن شخص به خانه وی بیاید، درست نیست.
  • استقبال و خوش آمدگویی: یکی از آداب مهمانداری استقبال از مهمان و خوش آمدگویی به او هنگام ورود است. گرفتن لوازم و اسباب شخصی او و روبرو شدن با لبخند و خوشرویی نیز، از رفتارهای پسندیده میزبان در حق مهمان است.[۱]
  • به کار نگرفتن مهمان: بر پایه روایتی از امام صادق(ع) یکی از وظایف میزبان این است که مهمان را به کار نگیرد؛ به گفته او، به کار گرفتن مهمان ظلم به او است.
  • آماده کردن غذای مورد علاقه مهمان: بر اساس روایتی از پیامبر اسلام(ص) کسی که غذای مورد علاقه برادر دینی‌اش را فراهم کند، مورد آمرزش خدا است. همچنین میزبان نباید از مهمان بپرسد غذا خورده است یا نه؟ زیرا ممکن است مهمان به دلیل خجالتی بودن یا ملاحظه حال میزبان، گرسنگی خود را پنهان کند.
  • غذا خوردن با مهمان: از وظایف میزبان این است که همراه مهمانش غذا بخورد و از غذا دست نکشد تا همه مهمان‌ها سیر شوند و کنار بکشند؛ چون ممکن است بعضی از مهمان‌ها کمرو باشند و در صورت غذا نخوردن صاحبخانه، از غذا خوردن دست بکشند.
  • خدمت کردن به مهمان: مانند اینکه رختخواب او را برای خواب آماده کند، یا لباس‌های او را آماده کند، یا کفش‌های او را جفت کرده و جلو او بگذارد.
  • حفظ آبروی مهمان: حفظ آبروی مهمان بر میزبان واجب است؛ بنابراین اگر به عیب مهمان پی برد، باید آبروی او را حفظ کرده و برای دیگران بازگو نکند.
  • طعنه نزدن به مهمان: اگر مهمان دچار گناه یا رفتار ناشایستی است، نباید میزبان او را سرزنش کند. حتی اگر مهمان مؤمن نباشد، نباید از ایمان او ایراد گرفت و او را ناراحت کرد؛ چون مهمانی دادن به خاطر دینداری افراد نیست. اگر چه اولویت در مهمانی، با کسانی است که باتقوا و مؤمن باشند.
  • دفاع کردن از مهمان: وقتی کسی به مهمانی دیگری می‌رود، مانند این است که از نظر جان و مال به او پناه آورده و میزبان نیز با قبول کردن او، پناهش داده است؛ بنابراین دفاع از جان و مال او به حکم عقل لازم است.
  • میزبان درباره مطالبی صحبت کند که مهمان دوست دارد؛ مگر چیزی که نافرمانی خدا و غیبت و بدگویی از مردم باشد.
  • میزبان در حضور مهمان از کمبود و مشکلات زندگی صحبت نکند.
  • اگر صحبت‌های مهمان باب میل میزبان نبود، خود را ناراحت نشان ندهد؛ بلکه با ظرافت موضوع بحث را عوض کند.
  • در حضور مهمان با خانواده خود مجادله نکند.
  • بعد از سه روز مهمان را مثل اعضاء خانه در نظر بگیرد و برایش خود را به سختی نیندازد. (در مهمانی بهتر است مهمان از سه روز بیشتر نماند؛ ولی اگر ماند، آن مدت اضافی برای صاحبخانه به عنوان صدقه محسوب می‌شود.)
  • بدرقه کردن مهمان تا در منزل: خوب است میزبان مهمان را موقع رفتن تا در منزل بدرقه کند و آرزو کند مهمان دوباره به منزل او بیاید. آماده کردن غذا و راحله بین راه و گرفتن سوغاتی‌های محل برای او، از دیگر آداب مهمانداری شمرده شده است.


مطالعه بیشتر

  • محدثی، جواد، اخلاق معاشرت، قم: بوستان کتاب قم، ۱۳۹۰ش.
  • مکارم شیرازی، ناصر، آداب معاشرت در اسلام، قم: مدرسه امام علی‌ابن ابیطالب(ع)، ۱۳۹۳ش.


منابع

  1. محمدی، نور مراد، مهمانداری در اسلام، ناشر مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۸، ص۴۸.