آثار روزه از نگاه قرآن و روایات

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۲ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

آثار روزه از منظر قرآن و روایات چیست؟

مهمترین فایده روزه که قرآن و روایات بر آن تأکید دارند، آن است که سبب خویشتن‌داری و تهذیب نفس می‌شود. در واقع تمرینی است برای مبارزه با نفس و وسوسه‌های شیطان تا انسان بتواند با این روش بر نفس خود که خاستگاه بسیاری از گناهان است چیره شود.

آثار و فضایل روزه از نظر قرآن

﴿يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا كُتِبَ عَلَيكُمُ الصِّيامُ كَما كُتِبَ عَلَى الَّذينَ مِن قَبلِكُم لَعَلَّكُم تَتَّقونَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید روزه بر شما واجب شد کما این که (هم چنان‌که) بر کسانی که قبل از شما بودند واجب شده بود، شاید پرهیزکار شوید و تقوا پیشه کنید.(بقره:۱۸۳)[۱]

اولین و بزرگترین فایده روزه تقوا است. هر انسانی به فطرت خود این معنا را درک می‌کند که اگر بخواهد به عالم طهارت و رفعت متصل شود، و به مقام بلند کمال و روحانیت ارتقا یابد، اولین چیزی که لازم است بدان ملتزم شود، این است که از افسارگسیختگی خود جلوگیری کند.

تقوا از راه روزه و خودداری از شهوات به دست می‌آید؛ خودداری از شهوتی که همه مردم در همه اعصار مبتلای بدان هستند، و آن عبارت است از شهوت شکم و شهوت جنسی که اگر مدتی پرهیز کنند، و این ورزش را تمرین نمایند، به تدریج نیروی پرهیز از گناهان در آنان قوت می‌گیرد، و نیز به تدریج بر اراده خود مسلط می‌شوند. آن وقت در برابر هر گناهی، عنان اختیار از کف نمی‌دهند و نیز در تقرب به خدای سبحان دچار سستی نمی‌گردند. کسی که خدا را در دعوتش به اجتناب از خوردن و نوشیدن و عمل جنسی که امری مباح است اجابت می‌کند قهراً در اجابت دعوت به اجتناب از گناهان و نافرمانی‌ها، شنواتر و مطیع‌تر خواهد بود. این است معنای آن که فرمود: «لعلّکم تتقون».[۲]

در آیات ۱۸۷ سوره بقره، ۹۲ سوره نساء و ۸۹ و ۹۵ سوره مائده و ۳۵ سوره احزاب و ۴ سوره مجادله خداوند از آثار روزه، به پذیرش توبه و پاداش نیک و… بشارت داده است.

آثار و فضایل روزه از نگاه روایات

از دیدگاه روایات روزه‌ دارای آثار و فضایل زیادی است. بعضی از آنها را مختصراً متذکر می‌شویم:

۱. روزه جسم و بدن را سالم نگه می‌دارد: رسول اکرم(ص) می‌فرماید: روزه بگیرید تا تندرست بمانید.[۳]

از پیغمبر اکرم(ص) نقل شده است: معده خانه تمام دردهاست و امساک بالاترین داروهاست.(بحار الانوار، ج۱۴)

۲. تعادل اقتصادی: امام صادق(ع) می‌فرماید: به راستی خداوند روزه را واجب کرده تا به وسیله آن بین اغنیا و فقرا مساوات و برابری به وجود آید، و این برای آن است که ثروتمندانی که هرگز درد گرسنگی را احساس نکرده‌اند، به فقرا ترحم نمایند؛ زیرا اغنیا هرگاه (خوردن و آشامیدنی را) اراده نمودند (و هوس هر نوع مأکولات و مشروبات کردند) برایشان فراهم است، پس خداوند تبارک و تعالی (روزه را واجب نمود) که بین بندگانش از فقیر و غنی، برابری به وجود آورد؛ و این که سرمایه‌داران مسلمان درد گرسنگی را لمس نمایند، تا بر ضعفاء رقّت آورند، و بر گرسنگان عالم ترحم نمایند.[۴]

۳. مهار شهوت جنسی (عفاف): روزه یکی از راه‌های مهار طغیان شهوت جنسی است؛ بنابراین میان عفت و روزه، رابطه مستقیم وجود دارد، پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: ای گروه جوانان! کسی که از شما توانایی بر ازدواج داشته باشد، ازدواج کند؛ زیرا ازدواج سبب می‌شود که از نوامیس مردم چشم فرو بندد و دامان خویش را از آلودگی به بی‌عفتی حفظ کند و کسی که توانایی بر ازدواج ندارد، روزه بگیرد.[۵]

۴. اخلاص: حضرت فاطمه زهرا(س) فرمود: خداوند روزه را به خاطر تثبیت اخلاص واجب فرموده است.[۶]

۵. آرامش قلب: امام باقر(ع) فرمود: روزه و حج آرامش دهنده قلوب آدمیان است.[۷]

۶. دعای ملائک: رسول اکرم(ص) می‌فرماید: خداوند ملائکه‌ای را مأمور کرده است تا به روزه داران دعا کنند.[۸]

۷. استجابت دعا: امام رضا(ع) می‌فرماید: دعای روزه‌دار در هنگام افطار به اجابت می‌رسد.[۹]


مطالعه بیشتر

  1. روزه از دیدگاه قرآن و عترت، سید جعفر میر عظیمی، مؤسسه انتشارات رسالت.
  2. آب درمانی، با مقدمه آیت الله مکارم شیرازی، تألیف آلکسی سوفورین، ترجمه محمد جعفر آمالی، ناشر دار الکتب الاسلامیه تهران، بازار سلطانی.
  3. روزه، درمان بیماری‌های روح و جسم، سید حسین موسوی راد لاهیجی، دفتر انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

منابع

  1. بقره/ ۱۸۳.
  2. طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه از مصباح یزدی، بنیاد فکری علامه، ۱۳۶۷، ج۲، ص۹.
  3. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، تهران، المکتبه الاسلامیه، ۱۳۸۸ هـ، ج۹۶، ص۲۵۵.
  4. وسایل الشیعه، ج۷، ص۳.
  5. مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی ابن ابیطالب، ۱۳۷۸، ج۲، ص۳۱۵.
  6. بحار الانوار، ج۹۶، ص۳۶۸.
  7. عظیمی، سید جعفر، روزه از دیدگاه قرآن و عترت، مؤسسه انتشارات رسالت رمضان ۱۴۱۵ هـ.
  8. همان، ص۲۵۳.
  9. همان، ص۲۵۵.