پرش به محتوا

فهرست اسیران واقعه کربلا

از ویکی پاسخ
سؤال

در واقعه کربلا،‌ چه کسانی از سپاهیان امام حسین به اسارت درآمدند؟

درگاه‌ها


فهرست اسیران واقعه کربلا شامل کسانی است که پس از نبرد کربلا در دهم محرم، شب یازدهم محرم در کربلا نگه داشته شدند و بعد از ظهر روز یازدهم، به کوفه نزد عبیدالله بن زیاد برده شدند. ابن زیاد، اسرا را بدون پوشش مناسب، بر محمل‌هایی سوار کرده و با همراهی گروهی از جمله شمر و طارق بن مُحَفِّز به دربار یزید بن معاویه در شام فرستاد. او دست و پای برخی همچون امام سجاد(ع) را غل و زنجیر کرد. این افراد عمدتاً از خاندان اهل بیت امام حسین (ع) و برخی یاران باقی‌مانده او بودند که پس از شهادت امام حسین و یارانش به اسارت درآمدند و به کوفه و سپس شام فرستاده شدند.

https://hadith.net/post/56063/%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-D8%A8%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%88%D8%A7%D9%82%D8%B9%D9%87-%D9%83%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7/

رخدادهای اسارت

سه محور اصلی در موضوع اسیران واقعه کربلا قابل توجه است:

  • شرح مصائب و نحوه اسارت خاندان امام حسین(ع) پس از شهادت ایشان و یارانش که شامل به آتش کشیدن خیمه‌ها، غارت اموال، و بیرون راندن زنان و کودکان به حالت اسارت و بی‌پوشش از خیمه‌هاست؛ زنان اهل بیت به‌ صورت اسیر و با حالتی اندوهناک و تحقیرآمیز، بین میدان نبرد و قتلگاه امام حسین(ع) عبور داده شدند و بر مصائب واردشده بر خود و خاندان پیامبر(ص) ندبه و زاری کردند.[۱] [۲]
  • دوم، انتقال اسرا به کوفه و شام و نحوه مواجهه مردم با آنان؛ گزارش شده است که سر امام حسین(ع) همراه کاروان اسرا وارد شام شد و زنان و کودکان خاندان پیامبر(ص) بدون پوشش مناسب، بر شتران بی‌جهاز به نمایش گذاشته شدند؛ در این مسیر، برخی از اصحاب و مردم پس از شناخت منزلت اهل بیت(ع) دچار پشیمانی و توبه شدند.[۳]
  • سوم، انعکاس رنج و مظلومیت اسرا در قالب سوگواری و اعتراضات زینب کبری(س) و دیگر زنان اهل بیت در برابر ظلم‌های وارده و بازگویی مصائب به مردم حاضر در کوفه و شام، که به آگاهی بخشی و روشنگری افکار عمومی منجر شد.[۴] [۵]

مسیر اسارت

کاروان اسرا ابتدا به کوفه برده شد و در کاخ عبیدالله بن زیاد حضور یافتند. سپس با وضعیتی دشوار و تحقیرآمیز به شام فرستاده شدند تا در دربار یزید حاضر شوند. این مسیر به طول انجامید و در طول آن، بازماندگان خطبه‌هایی ایراد کردند که نقش مهمی در افشای ظلم و مظلومیت اهل بیت داشت. بنابر عبارتی از شیخ مفید[۶]، می‌توان ورود اسرای کربلا به کوفه را دوازدهم محرم دانست.[۷] پس از آن عبیدالله بن زیاد، گروهی از جمله شمر و طارق بن مُحَفِّز را به همراه اسیران کربلا به شام فرستاد.[۸]

درباره بازگشت اسیران کربلا از شام به مدینه یا به کربلا، نظرات مختلفی وجود دارد.[۹] شیخ مفید[۱۰]، شیخ طوسی[۱۱] و کفعمی[۱۲] بیان کرده‌اند که کاروان اهل بیت(ع) پس از بازگشت از شام، به مدینه رفته‌اند. همچنین محدث نوری، شیخ عباس قمی و مرتضی مطهری نیز با بازگشت اسیران به کربلا در اولین اربعین مخالفت کرده‌اند.[۱۳][۱۴]

تعداد اسراء

تعداد اسیران واقعه کربلا، همانند تعداد شهدا، در منابع مختلف با اختلاف گزارش شده است. درباره شمار اسیران مرد، آمارهایی چون چهار نفر[۱۵]، پنج نفر[۱۶]، ده نفر[۱۷] و دوازده نفر[۱۸][۱۹][۲۰] نقل شده‌ است. همچنین درباره زنان اسیر، برخی منابع تعداد آن‌ها را چهار نفر[۲۱]، شش نفر[۲۲] و بیست نفر[۲۳] دانسته‌اند. از این‌ رو، نمی‌توان به‌ صورت قطعی درباره تعداد دقیق اسرا اظهار نظر کرد؛ با این‌ حال، فهرستی از افراد شناخته‌ شده‌ای که در منابع مختلف به‌ عنوان اسیران کربلا یاد شده‌اند، ذکر خواهد شد.

اسیران بنی‌هاشم

مردان

زنان

  • زینب کبری(س)، دختر امام علی(ع).[۵۶]
  • اُمّ كلثوم که با لقب زینب صغرا شناخته می‌شود، دختر امام علی(ع) است.[۵۷][۵۸] برخی منابع مادر او را به فاطمه زهرا(س) منتسب کرده‌اند، اما این دیدگاه با تردیدهایی همراه است. دلیل این تردید آن است که اُم‌کلثومی که نامش در برخی گزارش‌ها به‌عنوان مادر وی ذکر شده، طبق نظر مشهور، پیش از وفات امام حسن(ع) از دنیا رفته بوده است.[۵۹]
  • فاطمه که با لقب فاطمه صغراء نامیده می‌شود،[۶۰] دختر امام علی(ع) است.
  • بلا
  • بلا
  • بل
  • بلا
  • بل
  • یبل
  • یبل
  • یبل

اسیران غیر بنی‌هاشم


منابع

  1. علامه مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (۱۴۰۳). «الجزء الخامس و الأربعون». بحار الانوار. ج۴۵. ص۵۱.
  2. بحرانی، عبدالله بن نورالله. «الجزء السابع عشر». عوالم العلوم و المعارف. ج۱۷. ص۳۰۲.
  3. علامه مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (۱۴۰۳). «الجزء الخامس و الأربعون». بحار الانوار. ج۴۵. ص۱۲۷.
  4. علامه مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (۱۴۰۳). «الجزء الخامس و الأربعون». بحار الانوار. ج۴۵. ص۵۱.
  5. علامه مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (۱۴۰۳). «الجزء الخامس و الأربعون». بحار الانوار. ج۴۵. ص۱۲۷.
  6. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نُعمان (۱۴۱۳). ارشاد. ج۲. ص۱۱۴.
  7. گروهی از تاریخ‌پژوهان (۱۳۹۱). تاریخ قیام و مقتل جامع سیدالشهداء. ج۲. ص۳۹.
  8. بلاذری، أحمد بن يحيى بن جابر بن داود (۱۴۱۷). انساب الاشراف. ج۳. ص۴۱۶.
  9. ری‌شهری، محمدی (۱۳۸۸). دانشنامه امام حسین(ع). ج۸. ص۳۹۳.
  10. شیخ مفید (۱۴۱۳). مسار الشیعه. ص۴۶.
  11. طوسى، محمد بن حسن بن علی بن حسن (۱۴۱۱). مصباح المتهجّد. ج۲. ص۷۸۷.
  12. کفعمی، ابراهیم بن علی (۱۴۰۵). المصباح للکفعمی. ص۵۱۰.
  13. محدث نوری، حسین بن محمد تقی بن علی محمد نوری طبرسی (۱۴۲۰). لؤلؤ و مرجان. صص۲۰۸وـ۲۰۹.
  14. قمی (۱۳۷۲). منتهی الآمال. صص۵۲۴و۵۲۵.
  15. دینوری، احمد بن داود (۱۳۷۳). الأخبار الطوال. الشريف الرضی. ص۲۵۹.
  16. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۱. الطائف. ص۴۷۸.
  17. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۱۹۶.
  18. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). «حکایت ۲۳۵۷». شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۲۷۱.
  19. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). «حکایت ۲۳۵۹». شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۲۷۳.
  20. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). «حکایت ۲۳۸۷». شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۳۰۱.
  21. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۱۹۶.
  22. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۱. الطائف. ص۴۷۹.
  23. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). كامل بهائى. مرتضوی. ص۲۸۷.
  24. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). «حکایت ۲۳۸۷». كامل بهائى. مرتضوی. ص۳۰۱.
  25. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). «حکایت ۲۳۹۳». كامل بهائى. مرتضوی. ص۳۰۹.
  26. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). «حکایت ۲۲۷۴». كامل بهائى. مرتضوی. ص۱۱۷.
  27. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). «حکایت ۲۸۷۶». كامل بهائى. ج۱۰. مرتضوی. ص۱۲۵.
  28. طبری، حسن بن علی (۱۳۸۳). «بخش يكم، فصل ششم، فاطمه». كامل بهائى. مرتضوی. ص۲۵۱.
  29. المحلی، حميد الشهيد بن احمد بن محمد (۱۴۲۳). الحدائق الورديّة. مطبوعات مكتبه مركز بدر العلمی والثقافی. ص۱۳۴.
  30. حسینی العبدلی، جمال‌الدین احمد بن محمد (۱۴۲۱). التذكرة فى الأنساب المطهرة. قم: انتشارات کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی. ص۹۰.
  31. المحلی، حميد الشهيد بن احمد بن محمد (۱۴۲۳). الحدائق الورديّة. مطبوعات مكتبه مركز بدر العلمی والثقافی. ص۱۳۴.
  32. ابن عنبة، السيد جمال الدين أحمد بن علی الحسنی (۱۳۸۰). عمدة الطالب. منشورات الشريف الرضي. ص۱۰۰.
  33. حسینی العبدلی، جمال‌الدین احمد بن محمد (۱۴۲۱). التذكرة فى الأنساب المطهرة. قم: انتشارات کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی. ص۹۰.
  34. ابن عنبة، السيد جمال الدين أحمد بن علی الحسنی (۱۳۸۰). عمدة الطالب. منشورات الشريف الرضي. ص۱۰۰.
  35. المحلی، حميد الشهيد بن احمد بن محمد (۱۴۲۳). الحدائق الورديّة. مطبوعات مكتبه مركز بدر العلمی والثقافی. ص۱۳۵.
  36. ابن عنبة، السيد جمال الدين أحمد بن علی الحسنی (۱۳۸۰). عمدة الطالب. منشورات الشريف الرضي. ص۱۰۰.
  37. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نُعمان (١٤١٤). الارشاد. دارالمفید. ص۱۰۰.
  38. علوی، ابراهيم بن ناصر بن طباطبا (۱۳۷۷). منتقلة الطالبيّة. مكتبه الحيدريه. ص۳۰۸.
  39. المحلی، حميد الشهيد بن احمد بن محمد (۱۴۲۳). الحدائق الورديّة. مطبوعات مكتبه مركز بدر العلمی والثقافی. ص۱۳۶.
  40. المحلی، حميد الشهيد بن احمد بن محمد (۱۴۲۳). الحدائق الورديّة. مطبوعات مكتبه مركز بدر العلمی والثقافی. ص۱۳۶.
  41. ابن عنبة، السيد جمال الدين أحمد بن علی الحسنی (۱۳۸۰). عمدة الطالب. منشورات الشريف الرضي. ص۱۰۰.
  42. ابن صوفی، علی بن محمد علوی عمری (۱۴۰۹). ألمَجدی فی أنسابِ الطّالبیّین. انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی. ص۳۶.
  43. مامقانی، عبدالله (۱۳۸۱). تنقيح المقال. موسسة آل البیت (ع) لإحیاء التراث. ص۲۷۳.
  44. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۱. الطائف. ص۴۷۸.
  45. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نُعمان (١٤١٤). الارشاد. ج۲. دارالمفید. ص۳۶.
  46. ابن حیون، نعمان بن محمّد (۱۴۰۹). شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. موسسه النشر الإسلامی. ص۱۹۷.
  47. بابن عبد ربه الأندلسی، شهاب الدين أحمد بن محمد بن عبد ربه ابن حبيب ابن حدير بن سالم (۱۴۰۹). العقد الفريد. ج۳. دار الكتب العلمية. صص۳۶۸ و ۳۷۰.
  48. ابن قتيبة الدينوری، ابومحمد عبدالله بن مسلم (۱۴۱۰). الامامة والسياسة. ج۳. دار الأضواء. ص۱۲.
  49. ابن حیون، نعمان بن محمد. شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. ص۱۹۷.
  50. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۱. الطائف. ص۴۷۹.
  51. ذهبی، محمد بن احمد (۱۴۱۴). سیر أعلام النبلاء. ج۳. بیروت: مؤسسة الرسالة. ص۳۰۳.
  52. ابن حیون، نعمان بن محمد. شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. ص۱۹۷.
  53. ابن حیون، نعمان بن محمد. شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. ص۱۹۷.
  54. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۱. الطائف. ص۴۷۹.
  55. ذهبی، محمد بن احمد (۱۴۱۴). سیر أعلام النبلاء. ج۳. بیروت: مؤسسة الرسالة. ص۳۰۳.
  56. امین، محسن (۱۳۶۲). أعیان الشیعة. بیروت: دار التعارف للمطبوعات.
  57. ابن حیون، نعمان بن محمد. شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار. ج۳. ص۱۹۸.
  58. امین الاسلام طبرسی، فضل بن حسن بن فضل طَبْرِسی (۱۴۲۲). تاجُ المَوالید فی مَوالید الائمّة و وَفَیاتهم. بیروت: دارالقاری. ص۹۴.
  59. الزهري، محمد بن سعد بن منيع (۱۴۱۴). «الطبقة الخامسة من الصحابة». الطبقات الكبرى. ج۸. الطائف. ص۴۶۴.
  60. حافظ مزی، یوسف بن عبد الرحمن (۱۳۶۴). تهذيب الکمال في أسماء الرجال. ج۳۵. بیروت: مؤسسة الرسالة. ص۳۶۱.