راه‌های ترک غیبت
توجه به پیامدها و زمینه‌های غیبت
بسیاری از گناهان ناشی از نادانی و غفلت است. اولین مرحله برای ترک یک عادت، توجه به پیامدهای دنیوی، اخروی، فردی و اجتماعی آن است. وقتی انسان یقین کند که غیبت از نظر شرعی حرام و جزو گناهان کبیره است و آثار روانی منفی به دنبال دارد، برای ترک آن بهتر تصمیم می‌گیرد. مطالعه کتاب‌های اخلاقی و روان شناختی مربوط به غیبت در شناخت پیامدها غیبت و ترک آن تأثیرگذار است.
شناخت عوامل و زمینه‌هایی که فرد را به غیبت دچار می‌کند نیز، در از بین بردن ریشه‌های آن و در نتیجه از بین بردن غیبت مؤثر است.
ایجاد رفتارهای جایگزین
یکی از علت‌های غیبت کردن این است که وقتی افراد دور هم جمع می‌شوند و برنامه مفید و سرگرم‌کننده ای ندارند، اوقات فراغت خود را با غیبت و سخن گفتن از این طرف و آن طرف سپری می‌کنند. یک برنامه مفید مانند مطالعه یا سرگرمی‌های جمعیِ حلال، نمونه‌هایی از رفتار جایگزین هستند. برای خود در نظر بگیرید و لا اقل به یاد خدا باشید و توجه داشته باشید که خداوند حاضر و ناظر هست، کم‌کم حالت خود کنترلی و خود مهارگری در شما ایجاد می‌شود.
یکی از راه‌های عملی برای ترک غیبت این است که انسان پیش از گفتن هر سخنی، به مشروع یا نا مشروع بودن و سود و زیان‌های دنیوی و اخروی آن توجه کند. یعنی قبل از اینکه حرفی بزنیم به عاقبت و تأثیرات آن سخن فکر کنیم.
کمک خواستن از خداوند: یعنی انسان همیشه و در همه اوقات از خدا درخواست کمک و یاری کند تا به رذایل اخلاقی چون غیبت دچار نشود. امید است توجه به این نکات و عملی نمودن راهکارهای درمان غیبت، بتواند برای شما مفید باشد.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر
۱ـ مهدی فقیه ایمانی، نقش زبان در سرنوشت انسان، نشر اسماعیلیان، ۱۳۷۵.
۲ـ ابراهیم امینی، خود سازی، انتشارات شفق، ۱۳۷۲
۳ـ اخلاق الاهی، ج۴–۵، آفات زبان، آیت الله مجتبی تهرانی، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.