انفاق در قرآن
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
انفاق در قرآن را توضیح دهید
انفاق از مهمترین و محوری‌ترین مولفه‌های دین‌داری است که در قرآن بارها بدان تأکید و سفارش شده است و برای آن ثواب و اجر بزرگی معین گردیده است.
معنای انفاق
انفاق مصدر باب افعال از ریشه نفقه است به معنی پرداختن بخشی از آنچه خدا روزی کرده است در راه خدا.[۱]
مصادیق انفاق
جدای از واژه نفق و مشتقات آن، کلمات دیگری در قرآن آمده است که دلالت بر انفاق می کند. انفاق به عنوان زکات واجب است و به عنوان صدقه مستحب.
انفاق
۱۹۵ بقره. ۱۶ تغابن. ۱۰ حدید. ۴۱توبه. ۲۰ مزمل. ۱۷۷ بقره. بقره ۳۲. آل عمران ۱۳۳ ۱۳۴. ذاریات ۱۵. لیل ۱۷ ۱۸. انفال ۴۳. قصص ۵۲. قصص۵۴. حجرات ۱۵. حج ۳۴ ۳۵. توبه ۱۰۳. بقره ۲۷۴. سبأ ۳۹. انفال ۶۰. بقره۲۴۵ ۱۹۵. نسا ۴۵. توبه ۲۰. ۲۱. توبه ۶۰.
منابع
- ↑ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاالدین خرمشاهی