اولوا الالباب در قرآن
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
از مهمترین ویژگیهای اولوالااباب در قرآن پندپذیری و عبرتگیری آنان است. در بسیاری از آیات آنان دعوت به تقوا شده اند. با توجه به آیات قرآن اوصافی از قبیل وفاداری به عهد خدا و پیوستن به فرمانش و ترس از او و بیم از روز حساب، برپا داشتن نماز و انفاق و... را دارا میباشند.
معنای اولوا الاباب
اولوا به معنای صاحب آمده است. و الباب جمع لب به معنای چیز خالص، اصطلاحا به معنای عقل. اولواالالباب را صاحبان خرد یا خردمندان معنا کردهاند.
اوصاف و جایگاه اولوا الاباب در قرآن
خداوند در آیه ۱۹ سوره رعد می فرماید تنها خردمندان هستند که پند میپذیرند. و در آیات بعد، ویژگیهای آنان را بیان می کند:
وفاداران به عهد با خدا:
﴿الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ﴾
پیوستن به فرمان خدا
ترس از خدا و بیم از روز حساب
شکیبایی برای خشنودی خدا
برپا داشتن نماز
انفاق
زداینده بدی با خوبی
پاداششان بهشت
در آیه ۱۸ سوره زمر درباره خردمندان میگوید همه سخنان را میشنوند و بهترین را انتخاب میکنند. و اینان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده است:﴿الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ﴾
پندپذیری خردمندان
از ویژگیهای اولوالالباب که در قرآن تکرار شده است، پندپذیری و عبرتگیری آنان است. در سوره زمر آمده است که تنها خردمندان هستند که پند میپذیرند:﴿إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ؛ تنها خردمندانند كه پند پذيرند.﴾(زمر:۹) در آیه ۲۱ این سوره دگرگونیهای طبیعیت از قبیل باران و چشمههای آب در زمین و کشت و زرع و سپس خشکی و زردی آن را نشانههایی میداند که برای خردمندان پند و ذکر است. در آیه ۲۹ سوره صاد میفرماید ما این قرآن را بر تو نازل کردیم تا در آیات بیاندیشند و خردمندان هستند که پند میپذیرند. در این آیه خردمندان کسانی هستند که درباره آیات تدبر میکنند. در آیه ۵۲ سوره ابراهیم گفته شده که این قرآن ابلاغ شده است تا مردم انذار یابند و بدانند که خداوند معبودی یگانه است و برای اینکه خردمندان پند بگیرند.
در آیه ۷ سوره آلعمران، گفته شده که تأویل آیات متشابه را تنها خداوند و راسخون در علم میدانند؛ سپس آمده است که تنها خردمندان پند میپذیرند. از این رو شاید کلمه اولوالاباب با راسخون در علم اشتراک داشته باشند و از جهت مصداقی یکی باشند.
در سوره غافر، پس از آنکه میگوید که موسی را هدایت کردیم و تورات را به میراث آوردیم آمده است: ﴿هُدًى وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ؛ [كه] رهنمود و يادكردى براى خردمندان است.﴾(غافر:۵۴)
در آیات ۴۳ سوره صاد، ۱۹ سوره رعد و ۲۶۹ سوره بقره درباره اینکه خردمندان پند پذیرند آمده است.
در سوره یوسف داستان گذشتگان را عبرتی برای خردمندان میداند: ﴿لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ ۗ؛ به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است.﴾(یوسف:۱۱۱) و در جایی دیگر، خلقت آسمان و زمین و اختلاف شب و روز را نشانههایی برای خردمندان می داند.[۱]
خطاب به اولوا الاباب و دعوت به تقوا
در بسیاری از آیات خردمندان مورد خطاب خداوند است. در سوره بقره به خردمندان میگوید از من پروا کنید: ﴿وَاتَّقُونِ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ؛ و ای خردمندان! از من پروا کنید.﴾(بقره:۱۹۷) و در آیه ۱۷۹ میگوید باشد که تقوا بورزید: ﴿وَلَكُمْ فِي الْقِصَاصِ حَيَاةٌ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ؛ و ای خردمندان، شما را در قصاص زندگانی است، باشد که به تقوا گرایید.﴾(بقره:۱۷۹) در جایی دیگر هم خردمندان را دعوت به تقوا میکند: ﴿فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا؛ پس اى خردمندانى كه ايمان آوردهايد، از خدا بترسيد. راستى كه خدا سوى شما تذكارى فرو فرستاده است.﴾(طلاق:۱۰) و در آیه ۱۰۰ سوره طلاق هم خردمندان را به تقوا فرامیخواند: ﴿قُل لَّا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ؛ بگو: «پليد و پاك يكسان نيستند، هر چند كثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد. پس اى خردمندان، از خدا پروا كنيد، باشد كه رستگار شويد.»﴾(مائده:۱۰۰)
منابع
- ↑ آیه ۱۹۰ سوره آلعمران