قبض روح امام حسین(ع)

آيا درست است كه مي فرمايند روح امام حسين(ع) را خود خداوند قبض كردند؟

خداوند به عنوان یگانه مدبر کل امور است ، یکی از آن ها قبض روح انسان ها است، می باشد و کسی دیگر به استقلال در آن ها دخالتی ندارد و هر کسی از ملائکه یا غیر آن که به این امور می پردازد با اجازه و دستور حضرت حق می باشد و لذا برگشت همگی آن ها در طول اراده پروردگار متعال است.

در کتاب توحید، از علی ـ(ع) ـ روایت شده که در ضمن حدیثی که پاسخ به سئوالات مردی است، که آیاتی از قرآن برایش مشتبه شده، فرمود: اما آیه: «یتوفیکم ملک الموت الّذی وکّل بکم» با آیه «الله یتوفی الانفس حین موتها» و آیه «الذین تتوفاهم الملائکه طیّبین یقولون سلام علیکم» (که چطور در اولی روح انسان ها را ملک الموت، و در دومی به خود خدا، و در سومی به رسولان و در چهارمی و پنجمی به ملائکه نسبت می دهد، جوابش این است که: همانا خدای تبارک و تعالی یگانه مدبر امور است، به هر طور که خودش بخواهد و کسانی از مخلوقات خود را می خواهد موکل بر اموری می کند که خودش بخواهد، و اما ملک الموت، خدا او را به خصوص، موکل بر قبض روح اشخاص معینی از خلق که خود بخواهد می کند و رسولان را از ملائکه انتخاب نموده، و برای قبض روح بعضی از خلقش، که باز خودش بخواهد موکل می کند. و هر علمی که صاحب علم داشته باشد، چنان نیست که برای مردم شرح بدهد، چون همه مردم در عقول یکسان نیستند،بعضی قوی و بعضی ضعیف هستند. و بعضی علوم هستند که قابل فرا گرفتن نیستند چون فوق طاقت هستند، مگر کسی از اولیای خدا که تحمل آن برایش آسان باشد. و لذا همین اندازه که می دانیم خداوند محیی (زنده کننده) و ممیت (میراننده) است، کافی است و اوست که جان ها را به دست هر کس از خلقش که بخواهد می گیرد، چه ملائکه، و چه غیر ایشان».

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

۱ـ تفسیر نمونه، ج۱۷، آیت الله مکارم شیرازی.

۲ـ مجمع البیان، ج۸، طبرسی.