دوستی و دشمنی با امام علی(ع) در احادیث اهل‌سنت
يك حديث در مورد دوستی و دشمني با علي (ع) از كتب شيعه و اهل تسنن بيان كنيد؟
احاديث راجع به اطاعت و دشمني با اميرالمؤمنين (ع) با الفاظ گوناگون، در كتب فريقين، فراوان است كه به دو نمونه از آنها اشاره مي شود:
در مورد اطاعت از اميرالمؤمنين (ع) و دشمني با ايشان از كتب شيعه:
«عن النبي (ص) أنه قال لعلي بن ابيطالب (ع) : يا علي لايحبك إلا من طابت ولادته و لا يبغضك إلا من خبثت ولادته و لا يواليك إلا مؤمن و لا يعاديك إلا كافر».[۱]
پيامبر اكرم (ص) به علي بن ابيطالب (ع) فرمود: اي علي، دوست ندارد تو را مگر كسي كه ولادتش پاك و پاكيزه باشد و عداوت و دشمني نمي كند با تو مگر كسي كه ولادتش ناپاك باشد و ياري نمي كند تو را مگر شخص مؤمن و دشمني نمي كند با تو مگر شخص كافر.
اما راجع به اطاعت و دشمني با اميرالمؤمنين (ع) از كتب اهل تسنن:
پيامبر اكرم به عمار فرمود: «يا عمار إن رأيتَ علياً قدسلك وادياً و سلك الناس و ادياً آخر، فاسلُك مع علي و دَعِ الناس، إنه لن يدلّك علي ردي و لن يخرجك من الهدي.»[۲]
اي عمار، اگر ديدي علي بن ابيطالب راهي را پيمود و مردم راه ديگري را پيمودند، تو با علي بن ابيطالب همراه شو و مردم را رها كن، همانا او، تو را بر پستي راهنمايي نمي كند و تو را از هدايت و راه صحيح، خارج نمي كند.»