وقف در قرآن

نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۰۹ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

آیا در قرآن جهت تشویق مردم به وقف اموال سوره‌ای نازل شده است؟

در قرآن سوره یا آیه‌ای در مورد خصوص وقف و امثال آن نیامده است، بلکه به صورت کلی آیاتی درباره انفاق داریم که شامل وقف و صدقات جاریه نیز می‌شود که به نمونه‌های اشاره می‌شود:

۱. ﴿لن تنالوا البرّ حتّی تنفقُوا مما تحبّون[۱] هرگز به (حقیقت) نیکوکاری نمی‌رسید مگر این که از آنچه دوست می‌دارید (در راه خدا) انفاق کنید، و آنچه انفاق می‌کنید، خداوند از آن آگاه است. این آیه شامل انفاقی که به طریق وقف و صدقه جاریه می‌باشد نیز می‌شود.

۲. ﴿و ما تقدّموا لانفسکم من خیرٍ تجدوهُ عندالله هو خیراً و اعظمَ اجراً[۲] آنچه را از کارهای نیک برای خود از پیش می‌فرستید نزد خدا به بهترین وجه و بزرگترین پاداش خواهد یافت، و از خدا آمرزش بطلبید. عمومیت آیه فوق نیز وقف را شامل می‌شود.

۳. ﴿و اتی المال علی حبّه ذوی‌القربی و الیتامی و المساکین و ابن السبیل و السائلین و فی الرقاب[۳] نیکی آن است… و مال (خود) را با همه علاقه‌ای که به آن دارد، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و در راه‌ماندگان در راه و سائلان و بردگان انفاق می‌کند.

این آیه هم با عمومیتش شامل وقف می‌شود، و به همین دلیل علماء از جمله فاضل مقداد به آیات فوق برای وقف استدلال نموده است.[۴]

مصادیق متعددی برای وقف وجود دارد که گاهی مصداق خاص وقف بدون نام بردن وقف، در قرآن بیان شده است، مانند آیاتی که مربوط به مسجد می‌باشد، و روشن است که از بارزترین مصداق وقف مسجد است، درباره مسجد گاهی می‌فرماید: مسجدی که بر اساس تقوا بنا شده بهتر است،[۵] و در آیه دیگر می‌فرماید: مسجد را کسانی تعمیر (و می‌سازد) که ایمان به خدا و روز قیامت داشته باشد.[۶]

و آیاتی که دستور به اخذ زینت برای مسجد نموده و منهدم کنندگان مسجد را سرزنش نموده است.[۷]

ولی در روایات مسئله وقف به صورت روشن بیان شده است. از جمله پیامبر اکرم(ص) فرمود: اذا مات الانسان انقطع عمله الا من ثلاث علم ینتفع به او صدقه تجری له او یدعوله؛ وقتی انسان از دنیا رفت عملش قطع می‌شود مگر از سه چیز: ۱. علمی که از آن بهره برده می‌شود؛ ۲. صدقه جاریه (و وقف مالی) که برای او به جا مانده است؛ ۳. و فرزند صالحی که برای او به جا مانده است.


مطالعه بیشتر

۱. شرح لمعه ی، شهید ثانی، ج۳، ص۱۶۳ الی ۱۸۸.


منابع

  1. آل عمران/۹۲.
  2. مزمل/۲۰.
  3. بقره/۱۷۷.
  4. مقداد، جمال الدین، کنز العرفان، تهران، مکتبه المرتضویه، ۱۳۸۵، ج۲، ص۱۱۳.
  5. بقره. /۱۰۸.
  6. توبه/۱۸.
  7. حج/۲۲.