قوارع

نسخهٔ تاریخ ‏۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۱ توسط Rezapour (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
سؤال

قوارع القرآن را توضیح دهید؟

کتاب قوارع القرآن نوشته ابی عمرو محمد بن یحیی بن الحسن درباره خواص برخی از سوره‌ها و آیات

قوارع جمعِ قارعه از مادة «قرع» به معنای کوبیدن و کوفتن است. به تازیانه «مِقَرعَهَ» و کوبنده را «قارع» گویند. قیامت را از آن جهت «قارعهَ» گویند که با گرفتاری‌هایش جهان و مردم را می‌کوبد.[۱]

سورة معوذتین، سورة یس، آیه الکرسی و دو آخر سوره بقره،[۲] قوارع یعنی کوبندگان نامیده شده‌اند؛ چرا که قرائت کننده این سوره‌ها و آیات با تمسک به این آیات و سوره‌ها در پناه و حمایت خداوند متعال قرار می‌گیرند و شیطان به واسطة این آیات وسوره‌ها کوبیده و تسلطش به مؤمنان از بین می‌رود.[۳]


منابع

  1. ابن منظور، لسان العرب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، 1408 هـ. ق، ج 11، ماده قرع.
  2. سوره بقره: آیه285 و 286
  3. سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الاتقان فی علوم القرآن، ترجمة سید مهدی حائری قزوینی، تهران، انتشارات سپهر، چاپ اول، 1363، ج 1، ص200.