عقاید ناووسیه

نسخهٔ تاریخ ‏۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۸ توسط Rafiei (بحث | مشارکت‌ها)


سؤال

ناووسیه چه کسانی بوده و دارای چه عقایدی هستند؟

ناووسیه یکی از فرقه های منحرف شیعه است که در مسئله مهدی آخرالزمان به اشباه رفته و امام صادق(ع) را امام مهدی پنداشتند. این فرقه منسوب به موسس آن عبدالله بن ناووس است. به گمان این فرقه امام صادق(ع) نمرده و پنهان شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد.

منشأ فرقه ناووسیه

شيعيان پس از وفات اما جعفر صادق(ع) در مورد امام پس از آن جناب، اختلاف پيدا كردند، گروهى گفتند: حضرت صادق نمرده است و او به زودى خواهد آمد و زمين را پر از عدل خواهد كرد، اين جماعت معروف به «ناووسيه‏» هستند.[۱]

مؤسس فرقه ناووسيه‏

ناووس از اهالى بصره و منسوب به دهى به همين نام بود. برخى گفته اند: او عبد اللّه بن ناووس يا عجلان بن ناووس نام داشته است. او بر این باور بوده که حضرت على(ع) برترين فرد امت اسلام بود و هر كه او را تفضيل ندهد كافر است. ياقوت در «معجم البلدان» می‌گويد: ناووس از نواحى هيت در شهر انبارست. در كتب «بلدان» نام دو ناووس يكى ناووس ظبيه موضعى نزديك همدان و ديگرى ناووسه از ده‏هاى هيت از نواحى بغداد در بالاى شهر انبار بوده است.[۲]

ابن حزم ناووسيه را اصحاب ناووس مصرى خوانده و ظاهرا مصرى، تصحيف بصرى باشد. [۳]

عقاید فرقه ناووسیه

ناووسيه اعتقاد داشتند: جعفر بن محمد زنده است و نمرده و نميرد و مهدى آخر الزمان اوست و در آخرالزمان آشكار شود و بر مردمان فرمانروايى كند. آنان می‌پندارند از وى روايتى رسيده كه گفت: «اگر كسى بر شما فراز آيد و بگويد كه مرا بيمار يافته و مرده مرا شسته، باور نكنيد و بدانيد كه من سرور شما و دارنده شمشير هستم» و به جهت همين شمشير داشتن، اين طايفه را «صارميه» نيز خوانده‏اند. شهرستانى از قول ابو حامد زوزنى مى‏نويسد: ناووسيه پندارند: على(ع) وفات نموده ولى در روز قيامت زمين شكافته شود و او از خاك به درآيد و زمين را پر از عدل و داد كند.در «معرفه المذاهب» آمده است: ناووسيه گويند: هر كه خود را بر ديگرى فاضل داند كافر است.[۴]

به هر حال عقاید این فرقه باطل است؛ زيرا وفات حضرت صادق(ع) مانند وفات پدرانش ثابت و مسلم است، و اين جماعت به كلى منقرض شدند و اين انقراض خود موجب بطلان عقيده آنان است.[۵]

مطالعه بیشتر

  • ریحانه الادب، میرزا محمد علی مدرس، ج۵ و ۶، انتشارات خیام.
  • لغت نامه دهخدا، علی اکبر دهخدا، ج۲۶، تهران ۱۳۴۱.
  • ترجمه الملل و النحل شهرستانی ج۱، ص۱۷–۱۸، چاپ سوم، سال ۱۳۶۲، ناشر اقبال.
  • ابو منصور عبدالقاهر البغدادی، ترجمه للفرق بین للفرق، مترجم دکتر مشکور، ص۳۳.

منابع

  1. امين الاسلام طبرسى، زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام ، ترجمه عزيز الله عطاردى، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.
  2. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى‏، مشهد، آستان قدس رضوى‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
  3. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى‏، مشهد، آستان قدس رضوى‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
  4. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامى‏، مشهد، آستان قدس رضوى‏، چ۲، ۱۳۷۲ش، ص۴۳۶.
  5. امين الاسلام طبرسى، زندگانى چهارده معصوم عليهم السلام ، ترجمه عزيز الله عطاردى، تهران، چ ۱، ۱۳۹۰ق، ص۴۰۲.