طور سینا
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
طور، در لغت به كوه گفته مىشود؛ امّا وقتى با «الف» و «لام» معرفه ذكر مىشود، مقصود كوه خاصّى است. «طور سينا» اسم كوهى است كه حضرت موسى عليه السلام با خدا در آن مناجات مىكرد.[۱]
موقعیت
قرآن کریم در ده مورد از طور، طور سینا و وادی مقدسی که حضرت موسی به آنجا رفت و مأموریت یافت تا به هدایت فرعون رود، یاد نموده است.[۲] اما اینکه منظور از طور سینا چیست دو دیدگاه وجود دارد: دیدگاه اول: کوه طور است که صحرای سینا در آن قرار دارد. منطقه طور در جنوب صحرای سینا بوده است. دیدگاه دوم: طور سینا جنبه توصیفی دارد و به معنی کوه پر برکت یا کوه پر درخت یا کوه زیباست چون طور در لغت یعنی کوه و سینا یعنی پر برکت، زیبا و مشجر.[۳] و طور سینا همان کوهی است که حضرت موسی برای عبادت به آنجا میرفت.[۴] در سوره مؤمنون آیه ۲۰ نیز به این مطلب اشاره شده است که خداوند میفرماید: و درختی که از طور سینا میروید و از آن روغن و نان خورش برای خورندگان فراهم میگردد.
وقایع
متلاشى شدن طور سينا، بر اثر تجلّى خداوند بر آن[۵] بيهوشى موسى عليه السلام با غرش و نهيب بر آمده از انهدام كوه طور[۶] قرار گرفتن طور سينا بر بالاى سر بنىاسرائيل، رخدادى شايسته يادآورى[۷] برافراشتن طور سينا بر بالاى سر بنىاسرائيل، تهديد خداوند به منظور اخذ پيمان از آنان[۸] برافراشتن طور سينا، بر سر بنىاسرائيل، از معجزات حضرت موسى عليه السلام:[۹] طور سينا، محلّى با خير و بركت[۱۰] طور سينا، ميقات و وعدهگاه خدا با بنىاسرائيل[۱۱] لرزش شديد برگزيدگان بنىاسرائيل، در طور سينا[۱۲] صاعقهزدگى و هلاكت گروهى از بنىاسرائيل، در طور سينا[۱۳] طور سينا، محلّ رويش درختان زيتون[۱۴] محلّ ميقات موسى عليه السلام و بنىاسرائيل با خدا[۱۵] سوگند خداوند، به طور سينا[۱۶] طور سينا، محلّ برگزيدگى موسى عليه السلام به نبوّت[۱۷] طور سينا و دامنه آن، محلّ مناجات و گفتگوى موسى عليه السلام با خدا[۱۸] نزول تورات بر موسى عليه السلام، در طور سينا[۱۹] طور سينا، محلّ نزول وحى بر موسى عليه السلام[۲۰]
تقدس
آیه اول: خداوند متعال در آیات ۲۹ و ۳۰ سوره قصص میفرمایند: هنگامی که حضرت موسی(ع) مدت خود را (در نزد حضرت شعیب(ع)) به پایان رسانید و همراه خانواده اش به سوی مصر حرکت کرد، از جانب طور آتشی دید، به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید خبری از آن برای شما بیاورم یا شعله ای از آتش آن برای گرم شدن بیاورم. هنگامی که به سراغ آتش آمد، در آن سرزمین پر برکت از میان یک درخت ندا داده شد که ای موسی! منم خداوند پروردگار جهانیان. در این آیه این سرزمین به بقعه مبارکه یاد شده است و این یعنی قبل از حضرت موسی(ع) از تقدس برخوردار بود.
آیه دوم: در سوره طه آیه ۹ به رسول خدا(ص) میفرماید: و آیا خبر موسی(ع) به تو رسیده است؟ هنگامی که آتشی مشاهده کرد و به خانواده اش گفت: درنگ کنید که من آتشی دیدم، شاید شعله ای از آن برای شما بیاورم یا راهی پیدا کنم. هنگامی که نزد آتش آمد، ندا داده شد که ای موسی! من پروردگار توأم، کفشهایت را بیرون آر که تو در سرزمین مقدسی هستی و من تو را برگزیدم اکنون به آنچه بر تو وحی شود گوش فرا ده.
.
منابع
- ↑ هاشمى رفسنجانى، اکبر، و برخى از محققان مركز فرهنگ ومعارف قرآن، فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، ج۱۹، ص۲۳۲.
- ↑ بقره / ۶۳ و ۹۳؛ نساء / ۱۵۴، طه / ۱۲ و ۸۰، مریم / ۵۲، قصص / ۲۹ و ۴۶، مومنون / ۲۰ تین / ۲، طور / ۱، نازعات / ۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۲۲۱.
- ↑ همان، ج۲۷، ص۱۴۰.
- ↑ ۱۴۳ اعراف.
- ↑ ۱۴۳ اعراف
- ↑ ۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۷۱ اعراف.
- ↑ ۶۳ و ۹۳ بقره. ۱۵۴ نسا. ۱۷۱ اعراف.
- ↑ ۱۵۳ ۱۵۴ نسا
- ↑ ۵۲ مریم. ۸۰ طه. ۲ تین
- ↑ ۱۵۵ اعراف. ۸۰ طه.
- ↑ ۱۵۵ اعراف.
- ↑ ۵۵ ۵۶ بقره. ۱۵۳ نسا. ۱۵۵ اعراف
- ↑ ۲۰ مومنون
- ↑ ۵۱ ۵۲ مریم. ۸۰ طه.۴۶ قصص.
- ↑ ۱ طور. ۱ و ۲ تین.
- ↑ ۱۴۳ ۱۴۴ اعراف. ۵۲ ۵۳ مریم. ۴۴ ۴۶ قصص.
- ↑ ۵۱ بقره. اعراف (7) 143 و 144. مريم (19) 51 و 52. طه (20) 80
- ↑ ۵۱ بقره. اعراف (7) 143-/ 145. اعراف (7) 155. مريم (19) 51 و 52. طه (20) 80.
- ↑ اعراف (7) 143. مريم (19) 52. طه (20) 80. قصص (28) 44 و 46.